Άγιος Παΐσιος ο Γέροντας μας

Ἔχω προσέξει ὅτι ἕνας ταπεινὸς λογισμὸς κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ λάμπη, νὰ ἀκτινοβολῆ. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος παίρνη ὅλο τὸ σφάλμα ἐπάνω του, τὸν λούζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἦρθε προχθὲς ἕνας γιατρὸς ποὺ ἔχει πολλὰ παιδιὰ καὶ μοῦ εἶπε: «Πάτερ μου, ἔχω πολλὴ ὑπερηφάνεια καὶ γίνεται αἰτία ἡ δική μου ὑπερηφάνεια νὰ κάνουν ἀταξίες τὰ παιδιά». Καὶ τὸ ἔλεγε αὐτὸ μπροστὰ στὰ παιδιά του καὶ τὰ μάτια του ἦταν βουρκωμένα, ἀλλὰ τὸ πρόσωπό του ἔλαμπε! Τὸ ἴδιο πρόσεξα πρὸ ἡμερῶν καὶ ἐδῶ. Ἦρθαν μερικὲς ἀδελφὲς νὰ συζητήσουμε. Εἴπαμε διάφορα· ἀναγκάστηκα νὰ τὶς μαλώσω πολύ.
Μία ἀπὸ αὐτὲς δὲν βοηθήθηκε καθόλου· κρύα ἦρθε, κρύα ἔφυγε· μόνον ἐκεῖ πέρα ἔλεγε τὰ κουσούρια τῶν ἄλλων χαρτὶ καὶ καλαμάρι –βλέπεις, ὅποιος δὲν κάνει δουλειὰ στὸν ἑαυτό του, ἔχει αὐτὸ τὸ ...χάρισμα! Μία ἄλλη στρυμώχθηκε, μέχρι ποὺ ἔκλαψε. Ταπεινώθηκε, ἀλλὰ μετὰ ἔλαμπε τὸ πρόσωπό της. Βλέπετε τί κάνει ἕνας ταπεινὸς λογισμὸς μὲ συντριβή! Ἀμέσως πᾶνε ὅλα τὰ κουσούρια στὴν ἄκρη, τακτοποιεῖται ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀκτινοβολεῖ τὸ πρόσωπό του· ἐνῶ μὲ ἕναν λογισμὸ ὑπερήφανο ἢ βλάσφημο σκοτεινιάζει.Ὅσο ἀνεβάζει πνευματικὰ τὴν ψυχὴ ἕνας πολὺ ταπεινὸς λογισμὸς ποὺ θὰ φέρη γιὰ μιὰ στιγμὴ ὁ ἄνθρωπος, δὲν τὴν ἀνεβάζουν χρόνια ὁλόκληρα ἀγῶνες ὑπερφυσικοί.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -90-