– Γέροντα, λένε ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου,
πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Τί είναι αυτό;
– Και δαιμονικό είναι και απατεωνία. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η Χάρις του Θεού, γι᾿ αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μην τους βοηθήση ο διάβολος μετά; Δικαιούνται την βοήθειά του! Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί εν καί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο;
Ας τους ετοιμάση άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν! Μου είπε κάποιος: «Θαύμα! Οι αναστενάρηδες πατούν στην φωτιά και δεν καίγονται». «Αυτό θαυμάζεις; του είπα. Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζης, και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγωνται».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.