Τι θα βοηθούσε, Γέροντα, πρακτικά να αποκτήσω ταπείνωση;
- Πώς αποκτά ταπείνωση κανείς;
Όταν του λένε μια κουβέντα, εκείνος να λέει δυο; Να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Ευλογημένη, όταν σου δίνεται ευκαιρία για ταπείνωση, να δέχεσαι την ταπείνωση. Έτσι αποκτιέται η ταπείνωση. Το φάρμακο το δικό σου είναι να κινείσαι απλά, ταπεινά, να δέχεσαι όπως η γη και την βροχή και το χαλάζι και τα σκουπίδια και τα φτυσίματα, εάν θέλεις να ελευθερωθείς από τα πάθη σου. Οι εξωτερικές ταπεινώσεις βοηθούν τον άνθρωπο να ελευθερωθεί πολύ γρήγορα από τον παλιό εαυτό του, όταν τις δέχεται.
- Εγώ, Γέροντα, έχω ανάγκη από πολλή ταπείνωση.
- Να πας να αγοράσεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πουλούν την ταπείνωση και μάλιστα δωρεάν, αρκεί να την θέλεις…
- Ποιοι είναι αυτοί, Γέροντα; - Είναι οι άνθρωποι που, όταν δεν έχουν καλή πνευματική κατάσταση, φέρονται αδιάκριτα και με την συμπεριφορά τους μας ταπεινώνουν. Η ταπείνωση δεν αγοράζεται από τον μπακάλη όπως τα ψώνια. Όταν λέμε: «δώσ’ μου, Θεέ μου, ταπείνωση», ο Θεός δεν θα πάρει την σέσουλα και θ’ αρχίσει: «πάρε ένα κιλό ταπείνωση εσύ», «μισό κιλό ταπείνωση εσύ», «μισό κιλό εσύ», αλλά θα επιτρέψει να έρθει λ.χ. κάποιος άνθρωπος αδιάκριτος να μας φερθεί σκληρά ή θα πάρει από άλλον την Χάρη Του και θα έρθει να μας βρίσει. Έτσι θα δοκιμασθούμε και θα εργασθούμε, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε την ταπείνωση. Αλλά εμείς δεν σκεφτόμαστε ότι ο Θεός επιτρέπει να γίνη ο αδερφός μας κακός, για να βοηθηθούμε εμείς, και θυμώνουμε με τον αδελφό. Και, ενώ ζητάμε από τον Θεό ταπείνωση, δεν δεχόμαστε τις ευκαιρίες που μας στέλνει, για να ταπεινωθούμε, αλλά δυσανασχετούμε. Κανονικά θα έπρεπε να χρωστάμε ευγνωμοσύνη σ’ αυτόν που μας ταπεινώνει, γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος ευεργέτης μας. Όποιος ζητάει στην προσευχή του ταπείνωση από τον Θεό, αλλά δεν δέχεται τον άνθρωπο που του στέλνει ο Θεός, για να τον ταπεινώση, δεν ξέρει τι ζητάει.

Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου !!

Ο Χριστιανός δεν περιμένει την εμφάνιση επί γης του Αντιχρίστου, για να πολεμήσει, ήδη πολεμά.
Λέει ο Απόστολος Παύλος ότι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η πίστη, η εγκράτεια.
Επίσης, όμως, λέει ο Χριστός ότι στην ψυχή του ανθρώπου υπάρχουν πάθη: ο θυμός, ο φόνος, η πορνεία, η μοιχεία, η ασέλγεια, η αναίδεια, η ακαταστασία, η φιλονικία. Έρχεται λοιπόν ο σατανάς κάθε ώρα και μας υποκινεί τα πάθη αυτά, εμείς όμως δεν το παίρνουμε είδηση, γιατί δεν τον βλέπουμε. Κάνουμεν συγκατάθεση και μπαίνει μέσα μας το πονηρό πνεύμα. Επομένως, παίρνουμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, μόνο όταν πολεμήσουμε τα πάθη που βρίσκονται μέσα μας.

Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου !!!

Η σωσμένη ψυχή όταν ετοιμάζεται να φύγει βλέπει τον άγγελό της
Η σωσμένη ψυχή, όταν ετοιμάζεται να βγει από το σώμα, από την ύλη, βλέπει τον Άγγελό της και ήρεμα αποχωρίζεται από το σώμα.
Την 40ή ημέρα ο Άγγελος την παρουσιάζει στον Κύριο. Ενώ η ψυχή που δεν πρόκειται να σωθεί βλέπει τον πονηρό και κρύβεται μέσα στην ύλη, προσπαθεί να ξεφύγει, και γίνεται τέτοια πάλη, τέτοιος αγώνας τότε, που χρειάζεται ιερέας να έρθει να διαβάσει, ώστε να μπορέσει η ψυχή να βγει κάτω από την ευχή. Αγωνίζεται πάρα πολύ άσχημα, είναι πάρα πολύ δύσκολη εκείνη η ώρα.

Αγιου Παϊσίου Αγιορείτου

Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ., και ο διάβολος πήγαινε και έλυνε τους κόμπους του κομποσχοινιού του. Έκανε-έκανε μετάνοιες ο καημένος και απέκαμε, γιατί δεν μπορούσε να τις μετρά, αφού ο διάβολος του έλυνε συνέχεια τους κόμπους. Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του δίδαξε πώς να πλέκη τους κόμπους, ώστε σε κάθε κόμπο να σχηματίζωνται εννέα σταυροί.
Ο διάβολος μετά, ο οποίος τρέμει τον σταυρό, δεν μπορούσε να τους λύση. Έτσι κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων.

Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»

ηλιας Στεφανου χαιντουτη

Γέροντα, είναι μερικοί που λένε ότι δεν υπάρχει διάβολος.
– Ναί, κι εμένα μου είπε κάποιος:
«Να βγάλης από την γαλλική μετάφραση του βιβλίου «Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» αυτά που αναφέρονται στους δαιμονισμένους, γιατί οι Ευρωπαίοι δεν θα τα καταλάβουν. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει διαβολος»! Τα εξηγούν, βλέπεις, όλα με την ψυχολογία. Αν πήγαιναν εκείνους τους δαιμονισμένους του Ευαγγελίου στους ψυχιάτρους, θα τους τάραζαν στα ηλεκτροσόκ!
Ο Χριστός έχει αφαιρέσει από τον διάβολο το δικαίωμα να κάνη κακό. Μόνον αν του δώση ο άνθρωπος δικαιώματα, μπορεί να κάνη κακό. Όταν δεν συμμετέχη κανείς στα Μυστήρια της Εκκλησίας, δίνει δικαιώματα στον πειρασμό και δέχεται μία επίδραση δαιμονική.
– Γέροντα, πώς αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;
– Η λογική21,
η αντιλογία, το πείσμα, το θέλημα, η ανυπακοή, η αναίδεια είναι ιδιότητες του διαβόλου. Ανάλογα με τον βαθμό που τα έχει ο άνθρωπος, δέχεται μία εξοτερική επίδραση. Όταν όμως η ψυχή εξαγνισθή, κατοικεί στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα και χαριτώνεται ο άνθρωπος. Ενώ, όταν μολυνθή με θανάσιμα αμαρτήματα, κατοικεί το ακάθαρτο πνεύμα. Όταν πάλι δεν είναι θανάσιμα μολυσμένη, τότε βρίσκεται υπό την επίδραση του πονηρού πνεύματος.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» ‐ 26 ‐
21. Ο Γέροντας εννοεί τον ορθολογισμό.

Τι είναι αυτό, Γέροντα, που με εμποδίζει να πληροφορούμαι την αγάπη των άλλων;
- Μήπως δεν έχεις καλλιεργήσει την αγάπη;
Όποιος αγαπάει, πληροφορείται για την αγάπη του άλλου, αλλά και πληροφορεί τον άλλον για την αγάπη του.

Καταλαβαίνει ο άλλος αν υποκρίνεσαι ή αν τον αγαπάς πραγματικά, γιατί πάει σαν τηλεγράφημα η αγάπη.
Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου !!!

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις. Ούτε αυτό...
Δείτε περισσότερα

 

 

 

 

 

Η ευχή του Ιησού είναι το βαρύτερο όπλο.!!!!!!!!!!!
“Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με”
Όποιος αγωνίζεται πνευματικά πολεμάει τον εχθρό διάβολο και επόμενο είναι να...
Δείτε περισσότερα

 

 

 

 

\

ηλιας Στεφανου χαιντουτη

20 ώρες ·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”
Γέροντα, όταν ένας άνθρωπος έχη δώσει δικαιώματα στον πειρασμό, επειδή έζησε με αμέλεια, και θέλη να βάλη μία σειρά, να αρχίσει να ζη προσεκτικά, τον πολεμάει το ταγκαλάκι;
– Όταν παίρνη την στροφή, παίρνη μία δύναμη από τον Θεό, έναν φωτισμό και θεία παρηγοριά, για να αρχίση.
Αλλά, μόλις αρχίση τον αγώνα, ο εχθρός του κάνει σφοδρό πόλεμο. Τότε χρειάζεται λίγη καρτερία. Αλλιώς, πώς θα ξερριζωθούν τα πάθη;
Πώς θα γίνη η απέκδυση του παλαιού ανθρώπου; Πώς θα φύγη η υπερηφάνεια;
Έτσι καταλαβαίνει ότι μόνος του δεν μπορεί να κάνη τίποτε και ζητάει ταπεινά το έλεος του Θεού και έρχεται η ταπείνωση. Το ίδιο συμβαίνει και όταν κάποιος πάη να κόψη μία κακή συνήθεια, π.χ. τσιγάρα, ναρκωτικά. Στην αρχή νιώθει μία χαρά και τα πετάει. Μετά βλέπει τους άλλους να καπνίζουν κ.λπ. και έχει πόλεμο σφοδρό. Αν το ξεπεράση, γυρίζει τις πλάτες χωρίς να δυσκολεύεται.
Πρέπει να αγωνισθούμε λίγο“Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Το ταγκαλάκι κάνει την δουλειά του.
Εμείς να μην κάνουμε την δουλειά μας;

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη»

Γέροντα, λένε ότι οί αναστενάρηδες, στήν γιορτή τού Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δέν καίγονται. Τί είναι αυτό;
– Και δαιμονικό είναι και απατεωνιά.
Τό ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τόν σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται ή Χάρις του Θεού, γι’ αυτό τούς βοηθάει ό διάβολος. Είναι δυνατόν νά μήν τούς βοηθήση ό διάβολος μετά;
Δικαιούνται τήν βοήθεια του!
Αλλά είναι και ή δική τους πονηριά πού βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τόν τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια πού αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν πού πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί δέν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές πού κρατάνε κάρβουνο; Ας τούς ετοιμάση άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί νά χορέψουν!

Μου είπε κάποιος: «Θαύμα! Οί αναστενάρηδες πατούν στήν φωτιά και δεν καίγονται». «Αυτό θαυμάζεις; του είπα. Οί δαίμονες είναι μέσα στήν φωτιά τής κολάσεως καί δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό νά θαυμάζης, καί όχι αυτούς πού πατούν λίγο πάνω στά κάρβουνα καί στήν στάχτη, χωρίς νά καίγονται.
Απόσπασμα το βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Γ΄ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

 

 

 

Hλιας Στεφανου Xαιντουτη

Γέροντα, πώς φθάνει ο άνθρωπος στον Θεό;
– Δύο περιπτώσεις υπάρχουν για να μπορέση να ανεβή κανείς εκεί ψηλά στον Θεό και να Τον «κάμψη» να κατεβή και να μένη μαζί του.
Η πρώτη περίπτωση είναι η ειλικρινής μετάνοια και αφορά τους πολύ αμαρτωλούς.
Όταν συναισθάνωνται τις μεγάλες τους πτώσεις και ταπεινώνωνται πολύ, ο Θεός για την μεγάλη τους αυτή ταπείνωση τους αγαπάει πολύ και τους υψώνει μέχρι τους Ουρανούς. «Μεγάλη χαρά γίνεται στους Ουρανούς για έναν άνθρωπο που μετανοεί»2, λέει το Ευαγγέλιο. Τότε φυσικά και οι αμαρτωλοί αγαπούν τον Θεό πολύ, διότι πολύ χρέος τους χάρισε.
Η δεύτερη περίπτωση είναι η εξής:
Όταν ο άνθρωπος φυλαχθή καθαρός από θανάσιμες αμαρτίες, πρέπει να ευχαριστή τον Καλό Θεό που τον φύλαξε από μικρό παιδάκι και δεν λερώθηκε το ένδυμα της ψυχής του. Κι εσύ, αν δεν σε εφύλαγε από μικρή ο Χριστός σαν το κλωσσοπούλι κάτω από τα φτερά Του, ίσως να ήσουν σήμερα η πιο αμαρτωλή του κόσμου.
Γι᾿ αυτό να δοξολογής μέρα‐νύχτα τον Καλό Θεό για την μεγάλη Του αυτή δωρεά και να ξεσπάς σε δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης προς Αυτόν. Αυτά τα δάκρυα έχουν την ίδια δύναμη – ή και μεγαλύτερη – με τα δάκρυα της μετανοίας και τότε υψώνεται ο άνθρωπος στους Ουρανούς, φθάνει στον Θεό και Τον δοξολογεί συνέχεια όπως οι Άγγελοι.
Κι ενώ ζη στην γή, είναι σαν να ζη στον Ουρανό. Όλη η ζωή του τότε είναι μία δοξολογία και τον θάνατο τον περιμένει με δοξολογία, γιατί σκέφτεται ότι θα πάη πια κοντά στον Θεό μονίμως, που είναι ο προορισμός του. Τότε ξεσπάει στην πιο μεγάλη δοξολογία «Δόξα σοι τω δείξαντι το φώς...».

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές» ‐ 105 ‐
2 Βλ. Λουκ. 15, 7.