Όταν
επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός.
Ενώ, όταν δεν περνάη ο άνθρωπος καμμιά δοκιμασία, είναι σαν μία
εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταμιεύει. Μιλάω βέβαια για
έναν ο οποίος δεν θέλει την κακοπάθεια για την αγάπη του Χριστού. Σου
λέει: «Έχω την υγεία μου, έχω την όρεξή μου, τρώω, περνάω μια χαρά,
ήσυχα…», και δεν λέει ένα «δόξα Σοι ο Θεός». Τουλάχιστον, αν αναγνωρίζη
όλες αυτές τις ευλογίες του Θεού, κάπως τακτοποιείται η υπόθεση. «Δεν
μου άξιζαν αυτά, να πη, αλλά, επειδή είμαι αδύνατος, γι’ αυτό ο Θεός με
οικονομάει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου