"Ώ, ἂν βλέπατε τὸν διάβολο πὼς κινεῖται! Δὲν τὸν ἔχετε δεῖ, γι' αὐτὸ δὲν καταλαβαίνετε μερικὰ πράγματα"
Ἐπιμέλεια: Ἠλιάδης Χριστόδουλος - Φιλόλογος
Λόγοι Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου περὶ πειρασμῶν
Ὁ διάβολος κάνει τὸ πᾶν γιὰ νὰ μὴ
βοηθηθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ὁ διάβολος εἶναι τεχνίτης. Ἂν φέρει λ.χ. τὴν ὥρα
τῆς Θείας Λειτουργίας σὲ ἕναν πνευματικὸ ἄνθρωπο ἕναν ἐλεεινὸ λογισμό,
ἐκεῖνος θὰ τὸν καταλάβει, θὰ τιναχθεῖ καὶ θὰ τὸν διώξει. Γι' αὐτὸ τοῦ
φέρνει ἕναν πνευματικὸ λογισμό. «Τὸ τάδε βιβλίο, τοῦ λέει, γράφει αὐτὸ
γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία». Μετὰ θὰ τοῦ τραβήξει τὴν προσοχὴ λ.χ. στὸν
πολυέλαιο. Θὰ ἀναρωτηθεῖ ποιὸς ἄραγε νὰ τὸν ἔφτιαξε. Ἢ θὰ τοῦ θυμίσει
ἕναν ἄρρωστο ποὺ πρέπει νὰ πάει νὰ τὸν δεῖ. «Ἅ! ἔμπνευση, λέει, τὴν ὥρα
τῆς Θείας Λειτουργίας», ἐνῶ εἶναι ὁ διάβολος ποὺ μπαίνει ἐνδιάμεσος καὶ
πιάνει ὁ ἄνθρωπος τὴν συζήτηση μὲ τὸν λογισμό του. Ὁπότε ἀκούει τὸν
ἱερέα νὰ λέει «Μετὰ φόβου ...;» καὶ τότε καταλαβαίνει ὅτι τελείωσε ἡ
Θεία Λειτουργία καὶ ἐκεῖνος δὲν συμμετεῖχε καθόλου. Νά, καὶ ἐδῶ στὸν
Ναό. πηγαίνει ἡ ἐκκλησάρισσα νὰ ἀνάψει τὰ κεριὰ στὸν πολυέλαιο καὶ ἔχω
παρατηρήσει ὅτι καὶ μεγάλους ἀκόμα τοὺς ἀποσπᾶ ὁ πειρασμὸς ἐκεῖ πέρα καὶ
χαζεύουν τὴν ἀδελφὴ πὼς ἀνάβει τὰ κεριά. Αὐτὸ εἶναι τελείως παιδικό.
Μόνον τὰ μικρούτσικα παιδάκια χαίρονται μὲ κάτι τέτοια καὶ λένε: «Τὰ
ἄναψε!». Δηλαδή, αὐτὸ γιὰ τὰ μικρὰ παιδάκια εἶναι δικαιολογημένο, ἀλλὰ
γιὰ τοὺς μεγάλους; Ή, ἐνῶ πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε τὶς κινήσεις τὴν ὥρα τῆς
Θείας Λειτουργίας, ὁ πειρασμὸς μπορεῖ νὰ βάλει ἐκείνη τὴν ἱερὴ ὥρα μιὰ
ἀδελφὴ νὰ γυρίζει στὸ ἀναλόγιο τὰ φύλλα τοῦ βιβλίου, νὰ κάνει θόρυβο καὶ
νὰ ἀποσπᾶ τοὺς ἄλλους. Ἀκοῦνε «κρὶτς-κρίτς», «τί γίνεται;» λένε καὶ
φεύγει ἔτσι ὁ νοῦς ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ χαίρεται τὸ ταγκαλάκι. Γι' αὐτὸ νὰ
προσέχουμε νὰ μὴ γινόμαστε ἐμεῖς αἰτία νὰ ἀποσπᾶται ἡ προσοχὴ τῶν ἄλλων
τὴν ὥρα τῆς θείας λατρείας. Κάνουμε ζημιὰ στὸν κόσμο καὶ δὲν τὸ
καταλαβαίνουμε. Ἢ παρατηρῆστε σὲ καμία ἀνάγνωση. Ὅταν φθάσει ὁ
ἀναγνώστης στὸ πιὸ ἱερὸ σημεῖο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο θὰ βοηθηθοῦν οἱ ἄνθρωποι,
τότε ἢ θὰ χτυπήσει δυνατὰ ἀπὸ τὸ ἀέρα ἡ πόρτα ἢ θὰ βήξει κάποιος καὶ θὰ
ἀποσπασθεῖ ἡ προσοχή τους καὶ δὲν θὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ....
Ἅγιος Παΐσιος: "Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ περνᾶνε μηνύματα στὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα"
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι, τόμος Α'
Ἱερὸν ἡσυχαστήριον "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος"
"Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ὁ σωστὸς δάσκαλος, ἰδίως στὶς μέρες μας! Τὰ παιδιὰ
εἶναι ἄγραφες κασέτες ἢ θὰ γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ἢ βυζαντινὴ
μουσική. Τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου εἶναι ἱερό. Ἔχει μεγάλη εὐθύνη καί, ἂν
προσέξη, μπορεῖ νὰ πάρη μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ φροντίζη νὰ διδάσκη
στὰ παιδιὰ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ
περνᾶνε κάποια μηνύματα στὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα. Ἃς
σπείρουν αὐτοὶ τὸν σπόρο, καὶ ἃς μὴν τὸν δοῦν νὰ βλαστάνη. Τίποτε δὲν
πάει χαμένο κάποια στιγμὴ θὰ πιάση τόπο.
Καὶ πάντα μὲ τὸ καλό, μὲ ἐπιείκεια, μὲ ἀγάπη νὰ φέρωνται στὰ παιδιά. Νὰ
προσπαθοῦν νὰ ξυπνᾶνε τὸ φιλότιμό τους. Τὸ παιδὶ θέλει ἀγάπη, ζεστασιά.
Πολλὰ παιδιὰ τὴν στεροῦνται τελείως στὸ σπίτι. Ἂν οἱ δάσκαλοι ἀγαπήσουν
τὰ παιδιά, θὰ τοὺς ἀγαπήσουν καὶ ἐκεῖνα, καὶ τότε θὰ....
Ἅγιος Παΐσιος: «Ἐκεῖνοι φυσικὰ ποὺ ὑπομένουν μαρτύριο ἀπὸ Χριστιανούς, ἔχουν μεγαλύτερο μισθὸ καὶ ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες...»
Τρόποι συμπεριφορᾶς
πρὸς τὸν πλησίον - Λόγοι τοῦ Ἁγίου Παϊσίου
Ἐπιμέλεια Ἠλιάδης
Χριστόδουλος
Ὁ Χριστὸς δὲν μᾶς συνιστᾶ νὰ
σκοτώνουμε ἀνθρώπους μὲ βάρβαρη συμπεριφορὰ καὶ νὰ στέλνουμε ψυχὲς στὸν
Παράδεισο, ἀλλὰ νὰ βοηθᾶμε τοὺς συνανθρώπους μας, γιὰ νὰ πᾶμε μαζὶ ὅλοι στὸν
Παράδεισο. Ἐκεῖνοι φυσικὰ ποὺ ὑπομένουν μαρτύριο ἀπὸ Χριστιανούς, ἔχουν
μεγαλύτερο μισθὸ καὶ ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες, ἐὰν ὑπομένουν μὲ χαρὰ καὶ δὲν
κατακρίνουν αὐτοὺς ποὺ τοὺς βασανίζουν, ἀλλὰ τοὺς εὐγνωμονοῦν γιὰ τὴν ἐξόφληση
τῶν ἁμαρτιῶν τους καὶ γιὰ τὸν μισθὸ ὅταν δὲν ἔφταιξαν στὴν ζωή τους καὶ γιὰ τὸ
στεφάνι ποὺ θὰ λάβουν ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἐξαιτίας τους.
Ὅποιος φέρεται μὲ βάρβαρο τρόπο,
δῆθεν γιὰ νὰ ὠφελήσει τὶς ψυχὲς πνευματικά, εἶναι χειρότερος ἀπὸ τὸν
Διοκλητιανό, γιατί ἐκεῖνος ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ ὄχι Χριστιανός.
Ὅπως ὁ Καλὸς Θεὸς μᾶς φέρεται ὅλο
μὲ ἀγάπη καὶ καλοσύνη καὶ μᾶς καλεῖ στὸν Παράδεισο, ἔτσι κι ἐμεῖς δὲν θὰ πρέπει
νὰ φερόμαστε βάρβαρα στοὺς συνανθρώπους μας καὶ νὰ ἀναπαύουμε καὶ τὸν λογισμό
μας ὅτι δῆθεν στέλνουμε ψυχὲς στὸν Παράδεισο μὲ τὸν σκληρό μας τρόπο.
Ὁ ἐμπαθὴς ἄνθρωπος, ἐὰν ἐλέγξει
ἐγωιστή, τότε εἶναι ποὺ χτυπάει ὁ πυριόβολος στὴν στουρναρόπετρα, καὶ πετιοῦνται
φωτιές! Ἐὰν ὅμως ἐλέγξει ὁ ἀδιάκριτος αὐτὸς κάποιον εὐαίσθητο, πολὺ τὸν
πληγώνει. Σὰν νὰ παίρνει ἕνας ἄγριος ἄνθρωπος μία χοντρὴ συρματόβουρτσα, γιὰ νὰ
καθαρίσει μία μικρὴ τσίμπλα ἀπὸ τὸ μάτι τοῦ μωροῦ παιδιοῦ. Ὅπως ἐπίσης ἐκεῖνος
ποὺ κηρύττει ἐγωιστικὰ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ ταραχὴ (ἀπὸ τὰ πάθη του),
μοιάζει μὲ τὸν...
"Τήν θεολογία τοῦ π. Πορφυρίου τήν χρησιμοποιοῦν καί τήν ἐκμεταλλεύονται μερικοί λεγόμενοι μεταπατερικοί θεολόγοι, καί τήν ἀντιπαραθέτουν πρός τήν ζωή καί τήν διδασκαλία τοῦ π. Παϊσίου"
Μερικοί μεταπατερικοί θεολόγοι
συγκρίνουν, δυστυχῶς, τόν ἅγιο Παΐσιο μέ τόν ἅγιο Πορφύριο καί ὑποτιμοῦν
τόν πρῶτο, ἐνῶ ὑπερτιμοῦν τόν δεύτερο. Σ’ αὐτό τό θέμα, ἄς δοῦμε τί
λέγει στό βιβλίο του «Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ὡς ἐμπειρικός
θεολόγος», ἔκδοση Ἱ. Μ. Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, Λιβαδειά 2016, σελίδες
239-241, ὁ Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος Βλάχος: «Βρίσκω δέ τήν
εὐκαιρία νά σημειώσω ὅτι τόν τελευταῖο καιρό ἄκουσα μιά ἄποψη, ἡ ὁποία
εἶναι λανθασμένη. Μερικοί συγκρίνουν τόν π. Παΐσιο μέ τόν π. Πορφύριο,
καί ὑποτιμοῦν τόν πρῶτο, ἐνῶ ὑπερτιμοῦν τόν δεύτερο. Ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ
π. Πορφύριος εἶναι μεγάλη φυσιογνωμία, αὐτός εἶναι μεγάλος ἅγιος, γιατί
εἶχε μεγάλη ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους καί κινεῖτο σέ μεγάλα πνευματικά
ἐπίπεδα, ὅπως φαίνεται σέ προφορικούς λόγους του, πού διασώθηκαν, ἐνῶ ὁ
π. Παΐσιος, ὡς ἀσκητής, ἦταν ζηλωτής καί δέν εἶχε τήν μεγαλωσύνη καί
εὐρύτητα τοῦ ἁγίου Πορφυρίου. Μάλιστα, τήν θεολογία τοῦ π. Πορφυρίου τήν
χρησιμοποιοῦν καί τήν ἐκμεταλλεύονται μερικοί λεγόμενοι μεταπατερικοί
θεολόγοι, γιά νά ποῦν ὅτι αὐτή ἡ θεολογία τῆς ἀγάπης εἶναι ἐκείνη, πού
ἀναπαύει τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, καί τήν ἀντιπαραθέτουν πρός τήν...
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης πάντοτε ἐπίκαιρος…
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
«Μὲ σχολαστικότητα οὔτε καὶ στοὺς ἄλλους
θὰ πρέπει νὰ ἐπιμένουμε, νὰ πονοκεφαλιάζομε γιὰ νὰ τοὺς πείσουμε, λέγοντας πολλὲς
φορὲς τὴν ἀλήθεια, ἐὰν ἐκεῖνοι ἀγνοοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ ξέρουν μόνον τὰ ψέματα.
(Σὰν νὰ κουρδίζει κανεὶς ρολόι ποὺ ἔχει φευγάτο τὸ ἐλατήριο ἀπὸ τὸν ἄξονα). Ἀλλὰ
καὶ αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν κάνουν δική τους μὲ τὸν δικό τους
τρόπο, γιὰ νὰ ὑποστηρίζουν τὶς ἰδέες τους, καλύτερα νὰ τοὺς ἀποφεύγει κανείς,
γιὰ νὰ μὴν κουράζεται ἄσκοπα καὶ χαραμίζει τὶς μεγάλες ἀλήθειες, διότι, ὅταν ὁ
τοῖχος εἶναι χωματόκτιστος, δὲν πιάνει σουβὰ ἀπὸ ἄσβεστη ἀλλὰ ἀπὸ χῶμα μὲ ἄχυρα».
Ἅγιος Παΐσιος: "Δὲν ὑπάρχουν φυσικὰ μακαριότεροι ἄνθρωποι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔπιασαν ἐπαφὴ μὲ τὸν Οὐράνιο Σταθμὸ"
Ἐπιμέλεια: Ἠλιάδης
Χριστόδουλος - φιλόλογος
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
- "Λόγοι περὶ προσευχῆς"
Ἡ ψυχὴ ποὺ συγκινεῖται ἀκόμη
ἀπὸ τὶς ὀμορφιὲς τοῦ ὑλικοῦ κόσμου, φανερώνει ὅτι ζεῖ ἀκόμη μέσα της ὁ μάταιος
κόσμος, γι’ αὐτὸ ἕλκεται ἀπὸ τὴν πλάση καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν Πλάστη, ἀπὸ τὸν πηλὸ καὶ
ὄχι ἀπὸ τὸν Θεό. Δὲν ἔχει σημασία, ἐὰν ὁ πηλὸς αὐτὸς εἶναι καθαρὸς καὶ δὲν εἶναι
λάσπη ἁμαρτίας, διότι ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ συγγενεύει καὶ μὲ τὸ πνεῦμα
ἑνώνεται μὲ τὸν Θεό, διὰ τῆς προσευχῆς.
Ἡ προσευχή, μὲ τὴν ἔλλειψη
τοῦ ὕπνου, τρέφει τὴν ψυχή, παράλληλα μὲ τὴν πνευματική της ἐγρήγορση, καὶ τὴν ἐξασφαλίζει,
σὰν τὸ παιδάκι στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας. Ἐξυπνότερο φυσικὰ εἶναι τὸ μωρὸ ποὺ
τρέχει μὲ λαχτάρα στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας του καὶ θηλάζει καὶ χορταίνει τὴν
γλυκιά της ἀγάπη καὶ στοργὴ παρὰ ἐμεῖς οἱ μεγάλοι στὴν ἡλικία, ὅταν ἀποφεύγουμε
τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Θεό, διὰ τῆς προσευχῆς, τὴν ὁποία θεωροῦμε σὰν ἀγγαρεία
πολλὲς φορές.
Δὲν ὑπάρχουν φυσικὰ
μακαριότεροι ἄνθρωποι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἐπίασαν ἐπαφὴ μὲ τὸν Οὐράνιο Σταθμὸ καὶ
εἶναι δικτυωμένοι μὲ εὐλάβεια μὲ τὸν Θεό. Ὅπως δὲν ὑπάρχουν πιὸ....
11 Φεβουαρίου: Μνήμη Ἁγίου Βλασίου τοῦ ἐκ Σκλαβαίνων πού ἐμφανίστηκε στὸν Ἅγιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη
Ἀπό τό βιβλίο: «Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου», Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Ἅγιον Ὅρος, 2004
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Αὐγουστίνος
Κατσαμπίρης εἶχε ἐπανειλημμένως παρακαλέσει τὸν Γέροντα νὰ προσευχηθεῖ
γιὰ νὰ τοῦ ἐμφανιστεῖ ὁ νεοφανῆς Ἅγιος Βλάσιος ὁ ἐκ Σκλαβαίνων.
Ἐπιθυμοῦσε νὰ γνωρίσει τὰ χαρακτηριστικά του γιὰ νὰ τὸν ἁγιογραφήσουν.
Ἦταν ἡ 21η Ἰανουαρίου 1980, Κυριακή τοῦ
Ἀσώτου, πρὸς Δευτέρα. Ὁ γέροντας ἐνῶ προσευχόταν τὸ βράδυ στὸ Κελλί του
μὲ κομποσχοίνι, βλέπει νὰ παρουσιάζεται μπροστά του μέσα σὲ φῶς ἕνας
Ἅγιος ἄγνωστος ποὺ φοροῦσε μανδύα καλογερικό. Δίπλα του στὸν τοῖχο τοῦ
Κελλιοῦ του, πάνω ἀπὸ τὴν σόμπα φαίνονταν ἐρείπια Μοναστηριοῦ.
Αἰσθανόταν ἀπερίγραπτη χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση καὶ σκεφτόταν «ποιὸς Ἅγιος
εἶναι;». Τότε ἄκουσε φωνὴ ἀπὸ τὴν...
Ἅγιος Παΐσιος: Οἱ Ἅγιοι δὲν παρεξηγοῦνται
Πατερικὰ χωρία Ὁσίου
Παϊσίου Ἁγιορείτου,
ἐπιμέλεια Χριστόδουλος Ἠλιάδης
Οἱ Ἅγιοι δὲν παρεξηγοῦνται ὅπως οἱ
ἄνθρωποι, ἐὰν εὐλαβούμεθα περισσότερο ἕνα μικρότερο Ἅγιο ἀπὸ ἕνα μεγαλύτερο,
γιατί εἶναι Ἅγιοι καὶ δὲν ἔχουν τὶς ἀνθρώπινες μικρότητες.
Οἱ Ἅγιοι ἔχουν φυσικὰ τὴν ἀνθρώπινη
Ἁγιότητα καὶ ὄχι τὴν θεϊκὴ Τελειότητα, ποὺ ἔχει ὁ Χριστός. Γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει
νὰ σκανδαλιζόμαστε, ὅταν βλέπουμε καμιὰ μικρὴ ἀτέλεια μέσα στὶς πολλὲς ἀρετὲς τῶν
Ἁγίων. Οὔτε πάλι νὰ παίρνουμε ὡς παράδειγμα μία ἀτέλεια ποὺ εἶχαν στὶς ἀρχὲς τοῦ
πνευματικοῦ τους ξεκινήματος, καὶ νὰ δικαιολογοῦμε τὶς ἀδυναμίες μας, διότι στὶς
ἀρχὲς τῆς πνευματικῆς τους ἐκπαιδεύσεως, τοὺς ἐκπαίδευε καὶ ὁ Θεός, παίρνοντας
γιὰ λίγο τὴν Χάρη Του, γιὰ νὰ γνωρίσουν τὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία τους, νὰ
ταπεινωθοῦν καὶ μετὰ νὰ δεχτοῦν διπλὴ Χάρη, καὶ γιὰ νὰ ἔχουμε καὶ ἐμεῖς
παραδείγματα.
Ἀλλὰ ποῦ νὰ ξέρουμε ἐὰν οἱ
περισσότερες ἀπὸ τὶς ἀδυναμίες πού παρουσίαζαν οἱ Ἅγιοι δὲν ἦταν προσποιητές,
γιὰ νὰ καλύψουν τὴν Ἁγιότητά τους; Διότι, ἐὰν οἱ Ἅγιοι πουλοῦσαν τὴν Ἁγιότητα,
δὲν θὰ εἶχαν Ἁγιότητα καὶ δὲν θὰ ἦταν φυσικὰ τότε καὶ Ἅγιοι.
Γι΄ αὐτὸ σὲ πολλὴ εὐλάβεια θὰ
πρέπει νὰ τοὺς ἔχουμε καὶ πολλὴ εὐγνωμοσύνη πρέπει νὰ χρεωστοῦμε καὶ στοὺς ἀνώνυμους
ἀκόμη Ἁγίους, ποὺ μᾶς βοηθᾶνε σιωπηλὰ μὲ τὶς πρεσβεῖες τους καὶ μὲ τὸ σιωπηλό
τους παράδειγμα τῆς μεγάλης τους ταπεινοφροσύνης, ποὺ παρεκάλεσαν τὸν Θεὸ ἐπίμονα
ἔτσι μοῦ
λέει ὁ λογισμὸς νὰ μείνουν ἄγνωστοι, γιὰ νὰ μὴν...
Ναυπάκτου: «Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ὡς ἐμπειρικός θεολόγος»
Μιά ξεχωριστή ἐκδήλωση πραγματοποιήθηκε
τό Σάββατο 28 Ἰανουαρίου στό ἀμφιθέατρο τοῦ 2ου Γυμνασίου Ναυπάκτου.
Πρόκειται γιά τήν βιβλιοπαρουσίαση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ.
Ἱεροθέου «Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ὡς ἐμπειρικός θεολόγος». Ἡ
ἐκδήλωση ἐντάσσεται στά πλαίσια τῶν προγραμμάτων πολιτιστικῶν
δραστη¬ριοτήτων, ὑπό τήν ἐπίβλεψη τοῦ διευθυντῆ τοῦ Σχολείου κ. Ἀντωνίου
Μπέκου, τῆς θεολόγου κ. Βασιλικῆς Σιάσου, τοῦ φιλολόγου κ. Ἀριστείδη
Λαδιᾶ καί τοῦ φυσικοῦ καί ὑποδιευθυντῆ κ. Δημητρίου Καλογερῆ.
Μετά τήν εἰσαγωγή καί τό καλωσόρισμα τοῦ
κ. Διευθυντῆ, οἱ μαθητές τοῦ Γυμνασίου παρουσίασαν μέ λόγο,
ἀναπαράσταση, προβολή φωτογραφιῶν καί βίντεο τόν βίο τοῦ ἁγίου Παϊσίου.
Ἔπειτα παρουσίασαν τίς περιλήψεις πού εἶχαν κάνει τῶν κεφαλαίων τοῦ
βιβλίου τοῦ Μητροπολίτου.
Ἐνδιάμεσα μιά μαθητική χορωδία μέ συνοδεία....
Ἅγιος Παΐσιος: «Ὁ Κύριος, θὰ παρουσιάση τοὺς Μάρκους τοὺς Εὐγενικοὺς καὶ τοὺς Γρηγορίους Παλαμάδες, γιὰ νὰ ὁμολογήσουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ νὰ στερεώσουν τὴν παράδοση...»
Σήμερα (19 Ἰανουαρίου) μνήμη ἐπιτελοῦμε τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο:
«Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», Γέροντος Παϊσίου
Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄ (σελ. 347-349). Ἐκδόσεις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον
«Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης.
Πολλοὶ ἅγιοι Μάρτυρες, ὅταν δὲν ἤξεραν
τὸ δόγμα, ἔλεγαν: «Πιστεύω ὅ,τι θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες». Ἂν κάποιος
ἔλεγε αὐτό, μαρτυροῦσε. Δὲν ἤξερε δηλαδὴ νὰ φέρη ἀποδείξεις στοὺς
διῶκτες γιὰ τὴν πίστη του καὶ νὰ τοὺς πείση, ἀλλὰ εἶχε ἐμπιστοσύνη στοὺς
Ἁγίους Πατέρες. Σκεφτόταν: «Πῶς νὰ μὴν ἔχω ἐμπιστοσύνη στοὺς Ἁγίους
Πατέρες; Αὐτοὶ ἦταν καὶ πιὸ ἔμπειροι καὶ ἐνάρετοι καὶ ἅγιοι. Πῶς ἐγὼ νὰ
δεχθῶ μία ἀνοησία; Πῶς νὰ ἀνεχθῶ νὰ βρίζη ἕνας τούς Ἁγίους Πατέρες;» Νὰ
ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὴν παράδοση. Σήμερα, δυστυχῶς, μπῆκε ἡ εὐρωπαϊκὴ
εὐγένεια καὶ πᾶνε νὰ δείξουν τὸν καλό. Θέλουν νὰ δείξουν ἀνωτερότητα καὶ
τελικὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν τὸν διάβολο μὲ τὰ δύο κέρατα. «Μία
θρησκεία, σοὺ λένε, νὰ ὑπάρχη» καὶ τὰ ἰσοπεδώνουν ὅλα.
Ἦρθαν καὶ σ΄ἐμένα μερικοὶ καὶ μοῦ εἶπαν:
«Ὅσοι πιστεύουμε στὸν Χριστό, νὰ κάνουμε μία θρησκεία». «Τώρα εἶναι σὰν
νὰ μοῦ λέτε, τοὺς εἶπα, χρυσὸ καὶ μπακίρι, χρυσὸ τόσα καράτια καὶ τόσα
ποὺ τὰ ξεχώρισαν, νὰ τὰ μαζέψουμε πάλι καὶ νὰ τὰ κάνουμε ἕνα. Εἶναι
σωστὸ νὰ τὰ ἀνακατέψουμε πάλι; Ρωτῆστε ἕναν χρυσοχόο: «Κάνει νὰ
ἀνακατέψουμε τὴν σαβούρα μὲ τὸν χρυσό;» Ἔγινε τόσος ἀγώνας, γιὰ νὰ
λαμπικάρη τὸ δόγμα».
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν καὶ ἀπαγόρευσαν τὶς...
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ πόνου
Γέροντος Παϊσίου
Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ΄ «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ», ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον
«Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
– Γέροντα, ποιὸ πόνο λέτε ἀνυπόφορο;
– Τὸν πόνο πού κάνει νὰ τρέχουν
δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια! Αὐτὰ τὰ δάκρυα δὲν εἶναι οὔτε μετανοίας οὔτε ἀγαλλιάσεως·
ποῦ ὑπάγονται; Τί λέτε;
– Μαρτύριο δὲν εἶναι, Γέροντα;
– Ἔμ, μαρτύριο εἶναι!
–Γέροντα, ὅταν ἔχω δυνατὸ πόνο,
δυσκολεύομαι νὰ πῶ «δόξα Σοι ὁ Θεός».
– Γιατί δυσκολεύεσαι; Νὰ
σκέφτεσαι τί τράβηξε ὁ Χριστός. Ξύλο, ὀνειδισμούς, φραγγέλωμα, σταύρωση! Καὶ ὅλα
τὰ ὑπέμεινε, «ἀναμάρτητος ὧν» , γιὰ τὴν σωτηρία μας. Καὶ ἐσύ, ὅταν πονᾶς, νὰ
λές: «Γιὰ τὴν ἀγάπη Σου, Χριστέ μου, θὰ ὑπομείνω».
– Γέροντα, τί χρειάζεται γιὰ νὰ
ξεπεράσεις τὸν πόνο;
– Παλληκαριά, βία χρειάζεται.
– Καὶ τὸν ἀνυπόφορο πόνο πῶς τὸν ἀντιμετωπίζει
κανείς;
– Ἂν εἶναι κοσμικός, μὲ τὸ
τραγούδι, ἂν εἶναι πνευματικὸς ἄνθρωπος, μὲ τὴν ψαλμωδία...
Ἡ γνωριμία μου μὲ τὸν Ὅσιο Παΐσιο καὶ τὸ Γέρoντα Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ
Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀνδίδων κ. Χριστοφόρος μιλάει γιὰ
τὴ γνωριμία του μὲ τὶς ὀσιακὲς μορφὲς τῶν ὁσίου Παισΐου καὶ Γέρ. Σωφρονίου τοῦ Ἔσσεξ.
«Τὸ ρέμπελo» τοῦ Ἁγίου Παϊσίου! Ἡ ἁγιότητα ἑρμηνεύει τὴν σύγχρονη γεωπολιτική!
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία ποὺ ἔδωσε ὁ
Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στὸ προσφυγικὸ σωματεῖο «Σταυραετός»,
Ἀγλαντζιᾶς Λευκωσίας (09.12.2016) μὲ θέμα «Ὁ φθαρμένος ἄνθρωπος τῆς Νέας
Τάξης». Ὁ Πανιερώτατος μέσα ἀπὸ
τὴ σύγχρονη ἁγιότητα καὶ τὸν σύγχρονο προφητικὸ λόγο τῶν ἁγίων ἀνθρώπων
τοῦ Θεοῦ, ἀναλύει πνευματικὰ καὶ θεολογικὰ τὴ σύγχρονη γεωπολιτικὴ
στρατηγικὴ ποὺ ἐφαρμόζουν οἱ μεγάλες δυνάμεις στὴ Μέση Ἀνατολή, ἡ ὁποία
εἶναι μέρος τῶν εὐρύτερων ὑποχθόνιων σχεδίων τῶν ἀνθρώπων τοῦ μυστικοῦ
χρήματος, τῆς νέας τάξης πραγμάτων, ποὺ ἔχουν σὰν στόχο τὴ δημιουργία
τοῦ φθαρμένου ἀνθρώπου ποὺ δὲν θὰ ἔχει καμία ἠθικὴ ἀντίσταση...
Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος (ἀπομαγνητοφώνηση):
Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι προέβλεψαν τὴν διάλυση τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης, κάτι τὸ
ὁποῖο πρέπει νὰ σταθοῦμε σὲ αὐτό. Σήμερα εἴχαμε μιὰ μικρὴ σύνοδο, ὄχι
μεγάλη, μικρή, λίγοι ἀρχιερεῖς γιὰ ἐπιμέρους θέματα τῆς ἐκκλησίας καὶ
εἶδα μιὰ ἀγωνία στοὺς ἀρχιερεῖς τοὺς ἰδίους "τί θὰ γίνει μὲ τὴν λύση τοῦ
Κυπριακοὺ" καὶ "τί θὰ γίνει μὲ τὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη". Ἤδη ἡ Ἀγγλία ἔβγαλε
τὴν οὐρὰ τῆς ἐπίτηδες ἔξω μὲ τὸ brexit.
Ἡ Ἰταλία αὐτὴν τὴν στιγμὴ κινεῖται σὲ....
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὰ "ρεύματα" τῆς ἐποχῆς μας καὶ πὼς αὐτὰ ἐπηρεάζουν τοὺς νέους
Μᾶς ἔχουν ἔρθει διάφορα ρεύματα ἀπὸ
παντοῦ. Ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ μέρη ὁ Ἰνδουισμὸς καὶ ἄλλες ἀποκρυφιστικὲς θρησκεῖες, ἀπὸ
τὸν Βορρᾶ ὁ Κομμουνισμός, ἀπὸ τὴν Δύση ἕνα σωρὸ θεωρίες, ἀπὸ τὸν Νότο, ἀπὸ τοὺς
Ἀφρικανούς, μαγεῖες καὶ τόσα ἄλλα καρκινώματα. Ἕνα παιδὶ χτυπημένο ἀπὸ τέτοια
ρεύματα ἦρθε μία μέρα στὸ Καλύβι. Κατάλαβα ὅτι οἱ προσευχὲς τῆς μάνας του τὸ ἔφεραν.
Ἀφοῦ μιλήσαμε ἀρκετά, τοῦ λέω: «Κοίταξε, παλληκάρι μου, νὰ βρὴς ἕναν
Πνευματικὸ νὰ ἐξομολογηθῆς καὶ νὰ χρισθῆς καὶ νὰ σὲ βοηθάη τώρα στὶς ἀρχές.
Πρέπει νὰ σὲ χρίσουν, γιατί ἀρνήθηκες τὸν Χριστό». Ἔκλαιγε τὸ καημένο. «Κᾶνε
προσευχή, Πάτερ, μοῦ λέει, γιατί δὲν μπορῶ νὰ τὰ ἀποβάλλω αὐτά. Μοῦ ἔχουν κάνει
πλύση ἐγκεφάλου. Τὸ καταλαβαίνω ὅτι οἱ προσευχὲς τῆς μάνας μου μὲ ἔφεραν ἐδῶ».
Πόσο βοηθᾶνε οἱ προσευχὲς τῆς μάνας! Ἀχρηστεύονται τὰ καημένα, ὅταν τὰ
τυλίξουν, καὶ μετὰ τὰ πιάνει φόβος, ἄγχος καὶ ξεσπᾶνε στὰ ναρκωτικὰ κ.λπ. Ἀπὸ τὸν
ἕναν γκρεμὸ στὸν ἄλλον. Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι Του.
– Γέροντα, συμφέρει νὰ τοὺς λέη
κανεὶς ὅτι εἶναι σατανικὰ αὐτὰ τὰ πράγματα;
– Πῶς δὲν συμφέρει; Ἀλλὰ θέλει μὲ
καλὸ τρόπο.
– Πῶς θὰ μπορέσουν τέτοιοι νέοι νὰ
γνωρίσουν τὸν Χριστό;
– Πῶς νὰ γνωρίσουν τὸν Χριστό, ἀφοῦ,
πρὶν γνωρίσουν τὴν Ὀρθοδοξία, πηγαίνουν στὴν...
Σ΄ εὐχαριστοῦμε Ὅσιε Παΐσιε, ἔγινες ὁ γεωπολιτικὸς καὶ μὴ ἀστέρας τῆς Βηθλεὲμ στὶς μέρες μας
Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος
Βαρδάκας
Δόξα καὶ Τιμὴ ἀνήκουν στὸν ΑΓΙΟ
ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ποὺ μᾶς χάρισε τέτοιον Ἅγιο στὶς σκοτεινὲς μέρες μας. Δόξα καὶ Τιμὴ ἀνήκουν στὸν Ἐνσαρκωθέντα
καὶ Τεχθέντα ΚΥΡΙΟ μας. Ἂν τὰ μάθατε τὰ νέα;
Οἱ ΗΠΑ καὶ ἡ Ρωσία ἑτοιμάζονται
λόγω τῶν ἑορταστικῶν συγκυριῶν νὰ γυαλίσουν ὄχι τὰ ἀσημικὰ τους ἀλλὰ τὰ πυρηνικὰ
διὰ νὰ ἑορτάσουν ὡς φαίνεται μὲ πυροτεχνήματα καθ΄ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ 2017.
Θεόσδοτο Δῶρο τοῦ Οὐρανοῦ ὁ Ἅγιος
Παΐσιος καὶ ἡ χορεία τῶν ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ τῶν ἡμερῶν μας ποὺ ἀφουγκράστηκαν μὲ
πόνο τὰ σύγχρονα προβλήματα καὶ
πνευματοκίνητα...
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα καὶ τὸ ἄφθαρτο λείψανο
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Στ΄, Περὶ Προσευχῆς, ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ
Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 110
- Γέροντα, μπορεῖ ὁ ἅγιος
Σπυρίδων νὰ ζήτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μείνη ἄφθαρτο τὸ Λείψανό Του;
- Ὄχι, πῶς μπορεῖ νὰ γίνη αὐτό; Οἱ
Ἅγιοι δὲν ζητοῦν τέτοια πράγματα. Ὁ Θεὸς οἰκονόμησε νὰ μείνη ἄφθαρτο τὸ
Λείψανο, γιὰ νὰ βοηθιοῦνται οἱ ἄνθρωποι. Καὶ βλέπετε πὼς τὰ ἔχει οἰκονομήσει ὁ
Θεός! Ἐπειδὴ ἡ Κέρκυρα, ἡ Κεφαλονιά, ἡ Ζάκυνθος εἶναι κοντὰ στὴν Ἰταλία καὶ εὔκολα
οἱ ἄνθρωποι θὰ μποροῦσαν νὰ παρασυρθοῦν ἀπὸ τὸν Καθολικισμό, ἔβαλε φράγμα ἐκεῖ
πέρα τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα, τὸν Ἅγιο Γεράσιμο καὶ τὸν Ἅγιο Διονύσιο.
Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων φροντίζει γιὰ τὴν Πανήγυρη
Ἀπὸ τὸ
βιβλίο τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, «Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα»,
ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
Κάποτε, στὸ Κουτλουμουσιανὸ Κελλὶ
τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τὸ Κερκυραίικο, ἐνῶ εἶχε πλησιάσει ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου, δὲν
εἶχαν βρῆ ἀκόμη ψάρια, καὶ οἱ Πατέρες ἀνησυχοῦσαν. Τὰ Καλογέρια ἔλεγαν στὸν
Γέροντα νὰ ἀγοράσουν βακαλάο, μιὰ ποὺ δὲν βρῆκαν ψάρια. Ὁ Γέροντας τοὺς ἔλεγε:
– Κάντε ὑπομονή, ὁ Ἅγιος Σπυρίδων
θὰ μᾶς φέρη ψάρια. Καὶ συνέχεια ἔκανε κομποσχοίνι.
Ἐνῶ εἶχαν χάσει πιὰ τὴν ὑπομονὴ
τους τὰ Καλογέρια καὶ ἦταν καταστενοχωρημένα, γιατί ἡ ὥρα εἶχε πλησιάσει καὶ ἔπρεπε
νὰ μαγειρέψουν, ἀκοῦνε ξαφνικὰ νὰ χτυπᾶν τὴν πόρτα. Ἀνοίγουν καὶ τί νὰ ἰδοῦν!
Δύο ψαράδες μὲ δυὸ πανέρια γεμάτα ψάρια νὰ ζητᾶνε τὸν Γέροντα. Φώναξαν οἱ ὑποτακτικοὶ
τὸν...
Ἅγιος Παΐσιος: Πνευματικὸ ραντάρ, ἐνῶ ὁ κόσμος συνταράσεται
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2015
Τὸν Ἰούλιο τοῦ 1989, εἶπε σὲ προσκυνητές: «Ὁ Χριστός, ὅπως ξέρετε, ἦταν
μαραγκός. Στὸ χέρι Του κρατάει ἕνα μεγάλο κατσαβίδι· πότε βιδώνει, πότε
ξεβιδώνει. Τώρα λοιπὸν θὰ ξεβιδώση τὴν Ρωσία». Τὰ γεγονότα ποὺ
ἀκολούθησαν ἐπιβεβαίωσαν ὅτι ὁ ὅσιος Γέροντας ἔβλεπε «τὰ μέλλοντα ὡς
παρόντα» καὶ «τὰ μακρὰν ὡς πλησίον γιγνόμενα». Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1989
συνέβησαν στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση τὰ γεγονότα ποὺ ὁδήγησαν στὴν διάλυσή
της. Ὕστερα ἀπὸ τέσσερις μῆνες, τὸν Δεκέμβριο, ἔγινε στὴν Ρουμανία ἡ
ἐπανάσταση ἐναντίον τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος. Τὴν παραμονὴ τοῦ
Ἁγίου Σπυρίδωνος (μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο), δύο μοναχοὶ πηγαίνοντας στὸ
Κελλὶ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος (Κερκυραίων), ποὺ πανηγύριζε, πέρασαν ἀπὸ τὴν
Παναγούδα. Εἶχε πέσει πολὺ χιόνι, καὶ τὸ μονοπάτι ἦταν ἀπάτητο· κανένας
δὲν εἶχε ἐπισκφθῆ προηγουμένως τὸν Γέροντα. Ὅταν βγῆκε νὰ τοὺς ἀνοίξη,
ἦταν πολὺ ἀναστατωμένος· τὸ πρόσωπό του ἦταν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου