Για τον Γέροντα 'Αγιο Παΐσιο

του Νίκου Ορφανίδη
Καθώς πανηγυρίζει και ανθοφορεί η πλάση εις το μέσον του Χειμώνος μὲ την αγιοκατάταξη του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, επιστρέφουμε στα αγιασμένα χώματα της Καππαδοκίας, στα Φάρασα του αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου επιστρέφουμε ξανά, που τον υποδέχθηκε προ πολλού εις την χορείαν των αγίων, αυτόν τον ταπεινό Γέροντα της ασκήσεως και της απέραντης αγάπης και υπομονής.

Όταν υπάρχει υπερηφάνεια, δεν ενεργεί η πίστη. - ΄Aγιος Παΐσιος

-Γέροντα, γιατί ενώ ζητώ κάτι με πίστη, δεν το δίνει ο Θεός;

-Πιστεύεις, ζητάς, αλλά, αν δεν έχης ταπείνωση ή έχης προδιάθεση υπερηφανείας, δεν δίνει ο Θεός.

Μπορεί να έχη κανείς πίστη όχι μόνο σαν ένα «κόκκον σινάπεως» αλλά σαν ένα κιλό σινάπι.

Εάν όμως δεν έχη και ανάλογη ταπείνωση, δεν ενεργεί ο Θεό, γιατί δεν θα τον ωφελήση.

Οταν υπάρχη υπερηφάνεια, δεν ενεργεί η πίστη.

"Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή"

  Άγιος Παΐσιος

Πηγή:http://ahdoni.blogspot.gr                       

Γέροντα, πώς θα δείξω αγάπη; Γέροντος Παϊσίου

- Να δείξω αγάπη; Δεν
το καταλαβαίνω. Αυτό είναι κάτι ψεύτικο, υποκριτικό. Να υπάρχη η αγάπη
μέσα μας και να μας προδώση, ναι. Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον
χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την
στενοχώρια του άλλου. Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος
που θα πης με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία.





Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία
του. Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σου πη. Όλα αυτά
βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.





Όταν πονάς εσωτερικά για τον άλλον, ο Θεός τον πληροφορεί για την αγάπη
σου και την καταλαβαίνει χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Όπως και όταν δεν
εκδηλώνεται η κακία μας, αλλά είναι εσωτερική, πάλι ο άλλος την
καταλαβαίνει. Βλέπεις, και ο διάβολος, όταν παρουσιάζεται ως «άγγελος
φωτός», φέρνει ταραχή, ενώ ο Άγγελος ο πραγματικός φέρνει μια απαλή
ανέκφραστη αγαλλίαση.





- Τι είναι αυτό, Γέροντα, που με εμποδίζει να πληροφορούμαι την αγάπη των άλλων;





- Μήπως δεν έχεις καλλιεργήσει την αγάπη; Όποιος αγαπάει, πληροφορείται
για την αγάπη του άλλου, αλλά και πληροφορεί τον άλλον για την αγάπη
του.





Καταλαβαίνει ο άλλος αν υποκρίνεσαι ή αν τον αγαπάς
πραγματικά, γιατί πάει σαν τηλεγράφημα η αγάπη. Αν κάνουμε λ.χ. μια
επίσκεψη σ' ένα ορφανοτροφείο , τα παιδιά αμέσως θα καταλάβουν με τι
διάθεση πήγαμε. Είχαν έρθει μια φορά στο Καλύβι να ζητήσουν τη γνώμη μου
κάποιοι που ήθελαν να κάνουν ένα ίδρυμα για εγκαταλελειμμένα παιδιά.
«Το κυριώτερο από όλα, τους είπα, είναι να πονέσετε τα παιδιά αυτά σαν
παιδιά σας και ακόμη περισσότερο.





Αυτό είναι που θα
πληροφορήση τα παιδιά για την αγάπη σας. Αν δεν τα πονάτε, μην ξεκινάτε
να κάνετε τίποτε». Τότε ένας γιατρός , πολύ ευλαβής, είπε: «Έχεις
δίκαιο, Πάτερ. Κάποτε μια συντροφιά είχαμε επισκεφθή για πρώτη φορά ένα
ορφανοτροφείο και τα παιδιά κατάλαβαν την διάθεση του καθενός. "Ο κύριος
τάδε, είπαν, είναι περαστικός ο κύριος τάδε ήρθε να περάση την ώρα του
μαζί μας ο κύριος τάδε μας αγαπάει πραγματικά"». Βλέπετε πώς πληροφορεί η
αγάπη.





Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ» 

gpaisioskappadokis.blogspot.gr

                                           

Αγιογραφίες του Οσίου Παϊσίου σε Ναούς της Καστοριάς

  Romfea.gr

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης

Με την ευκαιρία της Αγιοκατατάξεως του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και μαζί με ολόκληρη την Εκκλησία του Χριστού, σεμνύνεται και η ακριτική Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ γνωρίζουμε ότι τρέφει μια ιδιαίτερη ευλάβεια στον Άγιο Παΐσιο και στις ομιλίες του συχνά επικαλείται τη διδασκαλία του και τον τρόπο της ζωής του.

Σαν συνέπεια του γεγονότος αυτού τα τελευταία χρόνια ήταν, να ζητούν πολλοί χριστιανοί να αγιογραφηθεί σε Ναούς της Επαρχίας της Καστοριάς και να τον επικαλούνται στις προσευχές τους ως Άγιο.

Παρακάτω παραθέτουμε αγιογραφίες του Αγίου Παϊσίου από πέντε Ναούς της Καστοριάς, ζητώντας την ευλογία του Οσίου.

Πάτρα: Ο Άγιος Πάτερ Παΐσιος απέκτησε τον δικό του Ιερό Ναό – Πλήθος πιστών προσκύνησε την Ιερά Εικόνα του!

Πάτρα: Ο Άγιος Πάτερ Παΐσιος απέκτησε τον δικό του Ιερό Ναό – Πλήθος πιστών προσκύνησε την Ιερά...

Στό ἱερό παρεκκλήσιο πού κατεσκευάσθη πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, στόν αὒλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν,...

makeleio.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Και ένας Χριστιανός να μείνει μόνο, ο  Χριστός θα κάνει
το σχέδιό Του...

 https://el-gr.facebook.com

'Οσιος Πα'ίσιος ο Αγιορείτης

Ο ταπεινός έχει όλα τα πνευματικά αρώματα: απλότητα, πραότητα, αγάπη χωρίς όρια, καλωσύνη, ανεξικακία, θυσία, υπακοή κ.λπ. Επειδή έχει την πνευματική φτώχεια, έχει και όλον τον πνευματικό πλούτο.
 https://el-gr.facebook.com

«δεν θα μας αφήσει να λάβουμε μέρος στον πόλεμο που θα γίνει»

...

Περισσότερα

«Θα δείτε να εφαρμόζονται διατάξεις αλλά μην απελπίζεσθε μετά θα αποσύρονται»

...

Περισσότερα

Το τυπικό της προσευχής του 'Oσίου  Παϊσίου Αγιορείτου

Γ. Παϊσιος: Εξομολόγηση...να δένουμε το τραύμα της ψυχής μας

• Από  panagiaalexiotissa

- Γέροντα, όταν στον αγώνα μου έχω πτώσεις, πανικοβάλλομαι.
- Μη φοβάσαι. Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση αυτά θεραπεύονται.

Βλέπεις, οι στρατιώτες στον πόλεμο, όταν τραυματίζωνται επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν το τραύμα τους και συνεχίζουν να πολεμούν φιλότιμα.
Εν τω μεταξύ αποκτούν και πείρα από τον τραυματισμό και προφυλάγονται καλύτερα, ώστε να μην ξανατραυματισθούν. Έτσι και εμείς, όταν τραυματιζώμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει να δειλιάζουμε, αλλά να τρέχουμε στον γιατρό – στον πνευματικό -, να του δείχνουμε το τραύμα μας, να θεραπευώμαστε πνευματικά, και πάλι να συνεχίζουμε «τον καλόν αγώνα». Κακό είναι, όταν δεν ψάχνουμε να βρούμε τους φοβερούς εχθρούς της ψυχής, τα πάθη, και δεν αγωνιζώμαστε, για να τους εξοντώσουμε.

- Γέροντα, μερικοί από φιλότιμο δεν πάνε να εξομολογηθούν. «Αφού μπορεί να ξανακάνω το ίδιο σφάλμα, λένε, για ποιο λόγο να πάω να το εξομολογηθώ; για να κοροϊδεύω τον παπά;».
- Αυτό δεν είναι σωστό! Είναι σαν να λέη ένας στρατιώτης, όταν τραυματίζεται: «Αφού ο πόλεμος δεν τέλειωσε και μπορεί πάλι να τραυματισθώ, γιατί να δέσω το τραύμα μου;». Αλλά, αν δεν το δέση, θα πάθη αιμορραγία και θα πεθάνη.
Μπορεί από φιλότιμο να μην πηγαίνουν να εξομολογηθούν, τελικά όμως αχρηστεύονται. Ο διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται και τα χαρίσματα. Αν δεν καθαρίζουμε με την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε και λερωνώμαστε, με τον λογισμό ότι πάλι θα πέσουμε και θα λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές λάσπες και είναι δύσκολο μετά να καθαρίσουν.
Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης

agioritikovima.gr

Συγκλονιστικό Θαύμα: Διάσωση παιδιού από τον Όσιο Παΐσιο!

• Από  hellas-orthodoxy

Ο πατήρ Χρήστος Τσάνταλης από τη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και εφημέριος Κερασιάς, με εννέα παιδιά, καταθέτει:

«Μερικά από τα παιδιά μου έπαιζαν στην ταράτσα του σπιτιού και κάποια στιγμή άρχισαν να πηδούν τον φωταγωγό. Ένα αγοράκι μου έξι ετών, που ακόμη δεν μιλάει καλά, θέλησε και αυτό να πηδήξει. Βρέθηκε στο κενό και σαν βολίδα έφυγε προς τα κάτω. Έπεσε από τον τρίτο όροφο.

Ήλθαν τα παιδιά τρομαγμένα και μου το είπαν. Έτρεξα με χτυποκάρδι στο βάθος του φωταγωγού, για να περιμαζέψω το μικρό. Έμεινα έκπληκτος όταν το είδα να έρχεται προς το μέρος μου κατακίτρινο από τον φόβο.
Το πήγα στο Νοσοκομείο. Οι γιατροί το εξέτασαν και είπαν ότι δεν έχει τίποτε, ούτε το παραμικρό τραύμα. Καταλάβαμε ότι πρόκειται περί θαύματος, και σκέφθηκα πως η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της Νέας Μηχανιώνας έσωσε το παιδί. Το πήγα στην Εικόνα της και το ρώτησα: «Αυτή σε φύλαξε;».
Αυτό απάντησε «όχι». Με οδήγησε στην φωτογραφία του πατρός Παϊσίου και μου τον έδειξε με το δάκτυλο (ότι δηλαδή αυτός με κράτησε)».

agioritikovima.gr

'Αγιος Πα'ί'σιος ο Αγιορείτης

Από τα παιδιά απαιτούσε πολυ σεβασμό προς τους γονείς.

Άγιος Πα'ί'σιος ο Αγιορείτης

Κώστας Νούσης - Θεολόγος-Φιλόλογος

Το πνεύμα των προφητειών του Οσίου Παϊσίου

[Προηγούμενη δημοσίευση:http://www.pemptousia.gr

Τι δηλοί, επομένως, ο μύθος, όπως τον είδαμε στην «εθνικιστική» πατριδολατρία και στις εσχατολογικές «εμμονές» του πατρός; Σημαίνει το αυτονόητο. Ότι ένας άγιος, ακόμη και τόσο φωτισμένος σαν τον όσιο Παΐσιο, δεν είναι ο αλάθητος Θεός. Είναι ένας άνθρωπος που διατηρεί την ελευθερία και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του, τα οποία σέβεται σε απόλυτο βαθμό και ο ίδιος ο Κύριος. Στα σημεία αυτά μπορεί να εμφιλοχωρήσουν ανθρώπινα, άρα σχετικά και ατελή στοιχεία. Αυτό το έχουμε δει στα λάθη πολλών Αγίων, τα οποία μπορεί να είναι μικρά, ενδέχεται όμως να είναι και μεγάλα (βλ. τη χαρακτηριστική περίπτωση του ιερού Αυγουστίνου). Για τον όσιο Παΐσιο, όμως, θα λέγαμε με ασφάλεια ότι μακάρι και εμείς να κάναμε τα δικά του χαριτωμένα «λάθη» και να είχαμε τις δικές του αγιασμένες «ατέλειες»…

Το ανθρώπινον, εντούτοις, όχι μονάχα δεν υποβαθμίζει και δεν καταργεί, αλλά και εξαίρει τη μεγαλοσύνη της αγιότητας. Όταν οι Άγιοι μιλούν εν Πνεύματι, όταν δηλαδή καθίστανται όργανα του Θεού, τότε είναι ασφαλέστατοι οδηγοί. Τέτοιος αδιαμφισβήτητα ήταν και ο όσιος Παΐσιος, όπως τον βλέπουμε στην ακρίβεια των αναρίθμητων προρρήσεων και διοράσεών του κατά την εξατομικευμένη πολύχρονη ποιμαντική διακονία του στον λαό του Θεού, κατά την οποία δι’ αυτού σώθηκαν χιλιάδες ψυχές, τόσο σε πνευματικό, όσο και σε σωματικό επίπεδο με το θαυμαστό ιαματικό του χάρισμα.

Είναι λυπηρό να βλέπουμε τη «διαπόμπευση» του αγίου μέσα από πρόχειρες και φτηνές φυλλάδες περί αυτού σε εφημερίδες και έντυπα αναρτημένα στα περίπτερα. Είναι δυστύχημα και αφέλεια να αναμένουμε πόλεμο, ερειδόμενοι σε δήθεν προφητείες (του) για υποτιθέμενα πολεμικά γεγονότα μετά την αγιοκατάταξή του. Δυστυχώς, σε τέτοιες πλάνες μπορεί να πέσουν και σοβαροί και πνευματικοί άνθρωποι. Αλλά δεν ήταν αυτό το πνεύμα του Οσίου ούτε εξάπαντος συμπορεύονται όλα τούτα με το θέλημα του αγίου γέροντος. «Πόσο χαζός είναι, ας πούμε, ο διάβολος βρε παιδάκι μου, και μεις τον ακούμε και μας ξεγελάει», μου είπε κάποτε ο χαριτολόγος και θυμόσοφος όσιος ένα Σάββατο, καθ’ οδόν προς γειτονικό Κελί στο οποίο θα τελούνταν αγρυπνία. Είναι κρίμα, λοιπόν, να κάνουμε το χατίρι του πονηρού, διασύροντας και αδικώντας την Εκκλησία και τους Αγίους Της με την αφέλεια και την ανοησία μας. Ας γίνουμε πιο προσεκτικοί και διακριτικοί.

Η Εκκλησία δεν κατέταξε στο αγιολόγιό της τον γέροντα, προκειμένου να μας επισημάνει ότι τάχα πρέπει να προσδοκάμε μεγάλες εδαφικές ανακατατάξεις ή σύντομα το τέλος του κόσμου και τοιουτοτρόπως να εισέλθουμε σε μια κατάσταση διαρκούς ανησυχίας και γενικευμένου άγχους. Το έκανε απλούστατα, διότι «πιεζόταν» χρόνια τώρα από τη συνείδηση του εκκλησιαστικού πληρώματος. Η αλάθητη φωνή του λαού – στη σύνολη Εκκλησία εξάπαντος εστιάζεται το ανυπόστατο ομώνυμο παπικό προνόμιο – διακήρυξε προ πολλού την αγιότητα του πιο διάσημου ορθόδοξου μοναχού των τελευταίων ετών. Η απίστευτη άσκησή του, που τον σακάτεψε σωματικά, η φοβερή για τους δαίμονες αδιάλειπτη μέχρι αυτοθυσίας αιματηρή (κατά κυριολεξίαν) προσευχή του, ο μεγάλος του πόνος και η υπερχειλίζουσα αγάπη του για τα πάθια και τις αμαρτίες όλου του κόσμου, χωρίς φυλετικές και θρησκευτικές διακρίσεις, η ακλόνητη και αδιάπτωτη πίστη του στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η εκκλησιαστική του συνείδηση περί ενότητας μακριά από φανατισμούς[3], η απλότητα, το χιούμορ, η ευστροφία, το ετοιμόλογον και θυμόσοφον, η υπερβάλλουσα ταπείνωση, η υπομονή και κάθε αρετή που κοσμούσε τον Όσιο συνέστησαν προπαντός τους λόγους για τους οποίους τον χαρίτωσε ο Χριστός και τον δοξάζει εν τη Εκκλησία Αυτού νυν και αεί και εις τους αιώνας, τώρα πια και επισήμως καταχωρημένον στη χορεία των απ’ αιώνος Οσίων.

Θα κλείσουμε με ένα μικρό απόσπασμα από έναν διάλογο με τον Άγιο. «Πέστε μας κάτι, Γέροντα. – Τι να πω; – Ό,τι λέει η καρδιά σας. – Αυτό που λέει η καρδιά μου είναι να πάρω το μαχαίρι, να την κόψω κομματάκια, να την μοιράσω στον κόσμο, και ύστερα να πεθάνω»[4], Εμείς κρατάμε αυτήν την «μάχαιραν του Πνεύματος» και του πνεύματος εκείνου (Εφ. 6:17) και οι άλλοι ας κάθονται να ονειρεύονται και ίσως και να ακονίζουν άλλες μάχαιρες…

[3] http://www.amen.gr/article20356

[4] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Α’, Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, εκδ. Ησυχαστηρίου Σουρωτής, 1999, σελ. 23.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

«Φρόντιζε να σε φωνάζουν με το όνομα που σε βάπτισε ο ιερέας».
 Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Όσιος Παΐσιος:Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη!

- Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι ,ενώ πίστευαν, έχασαν την πίστη τους;

- Αν δεν προσέχει κανείς στα θέματα της πίστεως και της λατρείας, σιγά-σιγά ξεχνιέται και μπορεί να γίνη αναίσθητος, να φθάση σε σημείο να μην πιστεύη τίποτε.

- Μερικοί, Γέροντα, λένε ότι η πίστη τους κλονίζεται, όταν βλέπουν να υποφέρουν καλοί άνθρωποι.

- Ακόμη κι αν κάψη ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλη κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθή πως ο Θεός ό,τι κάνει, από αγάπη το κάνει. Ξέρει ο Θεός πώς εργάζεται. Για να επιτρέψη να συμβή κάποιο κακό, κάτι καλύτερο θα βγη.

- Γέροντα, σήμερα ακόμη και τα πιστά παιδιά αμφιταλαντεύονται, γιατί στα σχολεία υπάρχουν καθηγητές που διδάσκουν την αθεΐα.

- Γιατί να αμφιταλαντεύονται; Η Αγία Αικατερίνη δεκαεννιά χρονών ήταν και διακόσιους φιλοσόφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεόν γνώση και την σοφία της. Ακόμη και οι Προτεστάντες την έχουν προστάτιδα της επιστήμης.

Στα θέματα της πίστεως και στα θέματα της πατρίδος δεν χωράνε υποχωρήσεις∙ πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος ,σταθερός.

- Γέροντα, παλιά προσευχόμουν με πίστη στον Θεό και ό,τι ζητούσα μου το έκανε. Τώρα δεν έχω αυτήν την πίστη. Πού οφείλεται αυτό;

- Στην κοσμική λογική που έχεις. Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη. «Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος. Όλη η βάση εκεί είναι. Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Εάν συν δύο δεν κάνει πάντα τρία∙ κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο!

Χρειάζεται καλή διάθεση και φιλότιμο. Γιατί, αν ο άνθρωπος δεν έχη καλή διάθεση, τίποτε δεν καταλαβαίνει. Να, και για την Σταύρωση του Χριστού, τόσες λεπτομέρειες είχαν πει οι Προφήτες- μέχρι και τί θα κάνουν τα ιμάτιά Του, τί θα κάνουν τα χρήματα της προδοσίας, ότι θα αγοράσουν μ’ αυτά τον αγρό του Κεραμέως, για να θάβουν τους ξένους-, αλλά, οι Εβραίοι πάλι δεν καταλάβαιναν. «Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι»…

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Ε΄

ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

http://theomitoros.blogspot.gr

Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης – υπέρ του γένους και της Πατρίδος

Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου..

Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου, θα δεις ότι δεν έχεις τίποτα δικό σου και τίποτε δεν μπορείς να κάνεις χωρίς τη βοήθεια του Θεού.
Αν λοιπόν καταλάβεις πως ό,τι καλό κάνεις είναι από τον Θεό και όσες χαζομάρες κάνεις είναι δικές σου, τότε θα πάψεις να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και θα απαλλαγείς από την αυτοπεποίθηση.

'Αγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Πηγή: inpantanassis.blogspot.gr

«...θα δείτε, θα λεν στην τηλεόραση τώρα, χάθηκε ή κάρτα του ενός...»

...

Περισσότερα

Γέροντα όλοι (οι πολιτικοί άρχοντες) Μασόνοι είναι! Τι θα γίνει;

- Καλά γέροντα όλοι (οι πολιτικοί άρχοντες) Μασόνοι είναι! Τι θα γίνει;... Που να βρεθεί κανένας καλός;

- Τώρα το ζήτημα δεν είναι ποιος είναι ή δεν είναι, αλλά ποιος δεν το πιστεύει τουλάχιστον, τόσο πολύ. Τώρα για να γίνει κανείς πρωθυπουργός πρέπει να είναι Μασόνος...
Ας τους δίνει ο Θεός μετάνοια, να τους πάρει... να βγουν καινούργιοι... Μακκαβαίοι!!... 

«Ο π. Παΐσιος μου είπε» 
Αθ.Ρακοβαλή

σελ 66-67

στο pdf 34

Ε Δ Ω

Ἐπιτρέπεται νά εἴμαστε δωρητές ὀργάνων; (τί δίδασκαν οἱ ὅσιοι Γέροντες π. Παΐσιος, π. Πορφύριος καί π. Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ).

Όταν ο Γέροντας Παΐσιος προέβλεψε επακριβώς τη σημερινή οικονομική κρίση

Μεγάλο παραμένει σε Ελλάδα και εξωτερικό το ενδιαφέρον για τα λεχθέντα του Γέροντα Παΐσιου, τα οποία προέβλεψαν πριν από πολλά χρόνια τα σημερινά δραματικά γεγονότα στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Πράγματι διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, εκτιμούν τα μέγιστα τον αξέχαστο Αγιορείτη Γέροντα και μελετούν την παρακαταθήκη-θησαυρό που μας άφησε. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για τον απλό λαό - που πάντοτε έχει βαθιά μέσα στην καρδιά του τη μεγάλη μορφή του Παΐσίου - αλλά και για ειδικούς επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, που και οι ίδιοι παραμένουν έκθαμβοι μπροστά στο μεγαλείο του Γέροντα.

 

 

Τεράστια η γκάμα θεμάτων, για τα οποία μίλησε ο Γέροντας Παΐσιος. Αυτά τα θέματα καταγράφτηκαν συχνά από τους επισκέπτες του, που έμειναν συγκλονισμένοι από την προσωπικότητα του Γέροντα. Τα θέματα είναι σήμερα κοινώς αποδεκτά και αποδεδειγμένα. Απέραντη όμως είναι και η θεματολογία των προφητειών του Παΐσιου, οποίος με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και περισσότερο δικαιώνεται, σε σημείο μάλιστα που πολλοί να λένε, ανοιχτά πλέον, ότι το πνεύμα των όσων με τη φώτιση του Θεού προείδε ταιριάζει απόλυτα στις δικές μας ημέρες, ημέρες που ουκ ολίγοι χαρακτήρισαν ακόμη και ως "εσχατολογικές".

 

Η απίστευτη οικονομική κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή τον "πολιτισμένο" κόσμο της Δύσης αποτελεί αναμφίβολα ένα ζήτημα που αρκετοί ερευνητές αναζητούν μέσα στις παλαιότερες προβλέψεις χαρισματικών ατόμων. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωριστή είναι σίγουρα η θέση του Γέροντα Παΐσιου. Αναζητούν, δηλαδή, οι σύγχρονοι προβληματισμένοι άνθρωποι να δουν τι ακριβώς ειπώθηκε από τους σοφούς του παρελθόντος για τις δύσκολες και χαλεπές εποχές μας, κατά πόσο αυτοί ήταν ακριβείς στα όσα προφήτευσαν και βέβαια κατά πόσο όλα όσα είπαν τότε μπορούν να μας είναι χρήσιμα στον δικό μας αγώνα της ζωής.

 

Θα δούμε, λοιπόν, μερικές από τις ρήσεις του Γέροντα Παΐσιου για τις σημερινές άθλιες ημέρες μας, που οδηγούν αρκετούς συνανθρώπους μας στην απόγνωση. Θα παραθέσουμε δε μόνο τα πλήρως αποδεδειγμένα λεγόμενα του Γέροντα, που κατέγραψαν σοβαροί άνθρωποι, διακεκριμένοι για το έργο τους, και όχι τα όσα αναπόδεικτα γράφονται - πολλές φορές ανεύθυνα - στο διαδίκτυο, τα οποία δεν θεωρούμε σοβαρά. Εξάλλου, σε όλες μας τις έρευνες καταφεύγουμε σε έγκυρες πηγές και ουδέποτε ασχοληθήκαμε με (ή παραθέσαμε) διάφορες φήμες ή "λόγια του αέρα".

 

Νά τι λέει, λοιπόν, ο Γέροντας Παΐσιος για τις σημερινές δύσκολες ημέρες που διερχόμαστε. Πηγή για τα συγκεκριμένα λόγια του Γέροντα είναι το βιβλίο του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σωτήρχου "Γέρων Παΐσιος":

 

    "Ο Θεός επιτρέπει να γίνει τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Να το πάρουμε στα σοβαρά. Να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλό, όμως, θα είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά, και όχι από θλίψεις και αναγκαστικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνιστούν.

 

    Τώρα δεν πάμε να υπερασπιστούμε την Πατρίδα ή για να αγνωνιστούμε να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας. Ούτε πάμε για ένα έθνος ή για μια ιδεολογία. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο… Πάντως, θα δούμε φοβερά πράγματα. Θα δοθούν πραγματικές μάχες. Οι άγιοι θα αγιαστούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρότεροι (Αποκάλυψη, ΚΒ' 11).

 

    Νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά. Μια μπόρα είναι, και ο αγώνας έχει αξία, γιατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσολίνι, αλλά τον διάβολο. Γιαυτό θα έχουμε και ουράνιο μισθό…"

 

Σημειώνουμε εδώ, ως μικρό σχόλιο, τη φοβερή πράγματι φράση του Γέροντα Παΐσιου, ότι "πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνιστούν". Συνεπώς, οι μέρες μας είναι τρομακτικά δύσκολες, οι καιροί είναι ασύλληπτα πονηροί, γιαυτό και χρειάζεται ακόμα πιο δυναμικός αγώνας των πιστών, για να κατορθώσουν να διασώσουν το Πιστεύω τους και την ίδιά τους την ψυχή. Πόσο μάλλον που ο Εχθρός μηχανεύεται συνεχώς τις πλέον ύπουλες και προηγμένες μεθόδους, για να παρασύρει τα "πρόβατα του Κυρίου" στον βούρκο, για να πάρει τις ψυχές των πιστών. Διότι ο τελικός του σκοπός είναι ένας και μοναδικός: να σκοτώσει ψυχές! Κάτι που έχει να κάνει με βαθύτατα μεταφυσικά μυστικά, που ξεκινούν ήδη από τις απαρχές των αιώνων.

 

Παραθέτουμε επίσης τα άκρως ενδιαφέροντα αποσπάσματα που είχε ο Γέροντας Παΐσιος με πιστούς πριν από πολλά χρόνια:

 

    "Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία που γράφει η Αποκάλυψη. Σιγά σιγά, αρκετά αρχίζουν και βγαίνουν. Φωνάζω ο ταλαίπωρος πριν από τόσα χρόνια. Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση. Η παλαβωμάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει ο "υιός της απώλειας" (Επιστολή Β' προς Θεσσαλονικείς, Β' 3)… Θα γίνει τρελοκομείο. Κάθε λίγο θα ακούμε για κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα πράγματα. Μόνο που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα. Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους.

 

    Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. (…) Θα γίνει μεγάλη σύγχυση. Μέσα στη σύγχυση αυτή, όλοι θα ζητούν ένα Μεσσία, για να τους σώσει. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πει:

 

    "Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδδας, εγώ είμαι ο Χριστός, που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων".

 

    Πέντε "εγώ" θα έχει… Ο Αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος, κατά κάποιον τρόπο, ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιαστεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμο.

 

    Έρχονται χρόνια δύσκολα. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι Χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Γιαυτό λέει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ΚΔ' 24 και Κατά Μάρκον ΙΓ' 22)".

 

 

Όντως, περισσότερο από συγκλονιστική είναι η παραπάνω προφητεία του Γέροντα! Τα όσα δε προείπε αρμόζουν τόσο πολύ στις μέρες μας, που πραγματικά κάνουν τον απλό άνθρωπο να ανατριχιάζει μπροστά στα κοσμοϊστορικά γεγονότα που πλησιάζουν πλέον με υπερταχύτητα και οδηγούν την ανθρωπότητα στην υπέρτατη κρίση από απαρχής αιώνων.

 

Τι να πρωτοσημειώσουμε από τα παραπάνω μοναδικά που είπε ο Γέροντας Παΐσιος; Τα περί "παλαβωμάρας" και "τρελοκομείου", τα οποία είναι ήδη γύρω μας εμφανέστατα; Τα περί "οικουμενισμού" (έτσι αποκαλεί η θρησκεία μας την παγκοσμιοποίηση), που έχει ήδη επιβληθεί στον πλανήτη; Ή τα περί του βδελυρού Αντίχριστου, που κάποτε - σύντομα - θα εμφανιστεί ως "Σωτήρας" της ανθρωπότητας, που θα ανακουφίσει τους πονεμένους από την κρίση ανθρώπους; Με ένα όμως αντάλλαγμα: να τον προσκυνήσουν σαν "Θεό". Ο Παΐσιος προέβλεψε επακριβώς

τα σημερινά δεινά-επακόλουθα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αν και πολλοί φοβούνται ότι βρισκόμαστε ακόμη στο πρελούδιό της και αναμένονται πολύ χειρότερα πράγματα από δω και στο εξής.

 

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα με τα παραπάνω λεχθέντα από τον ίδιο, ιδού τι είπε επίσης ο Γέροντας Παΐσιος για τη σημερινή ελληνική (οικονομική, ηθική, κοινωνική…) κρίση:

 

    "Εμείς σαν Έλληνες δεν κάνουμε τίποτα. Ευτυχώς που θα κάνει ο Θεός τώρα κάτι, γιατί αλλιώς με μας χωριό δεν γίνεται. Θα τα βολέψει ο Θεός τα πράγματα. Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος.

    Τώρα πρέπει να εργαστεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια"…

 

 

Έτσι ακριβώς, όπως τα είπε ο Παΐσιος, έχουν σήμερα τα πράγματα. Οι σύγχρονοι Έλληνες, βυθισμένοι μέσα στην κρίση, την απόγνωση και το αδιέξοδο, δεν δείχνουν καμιά απολύτως διάθεση, όχι μόνο να αγωνιστούν πραγματικά, αλλά δεν έχουν καν το κουράγιο να εργαστούν, σωματικά και πνευματικά. Βλέπουν την Ελλάδα γύρω τους να γκρεμίζεται, και αυτοί μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με τους Ινδιάνους, τον καιρό που τους εξαφάνισαν οι Ευρωπαίοι άποικοι. Την ώρα που οι ξένοι έπαιρναν την πατρίδα τους, εκείνοι (με εξαίρεση ελάχιστες φυλές, που πάλαιψαν μέχρι την τελευταία στιγμή) κάθονταν άπραγοι, μεθυσμένοι, βαστώντας ένα μπουκάλι ουίσκι στο χέρι. Έτσι πέθανε ο ινδιάνικος πολιτισμός. Έτσι, άραγε, θα πεθάνει και ο ελληνικός πολιτισμός;

 

Και κάτι τελευταίο. Παντού ακούμε για "κρίση", "κρίση" και πάλι "κρίση". Είναι αναμφισβήτητα η λέξη της εποχής. Όμως, οφείλουμε να θυμηθούμε, ότι για "μέλλουσα Κρίση" έκαναν λόγο τόσο η Αποκάλυψη του Ιωάννη, όσο και πλήθος προφητών και αγίων. "Κρίση" ήταν η ακριβής λέξη που χρησιμοποιούσαν, μιλώντας με πάθος και με δυναμισμό. Σαν να ήθελαν να μας προειδοποιήσουν για κάτι.

 

Άρα; Χρειάζεται, άραγε, να ειπωθεί κάτι παραπάνω;

 

 

Από το βιβλίο του Ησαΐα Κωνσταντινίδη "Ο Γέροντας Παΐσιος και τα μελλούμενα να συμβούν", Κεφάλαιο 3ο.

 

 

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

 

Γέροντας Πορφύριος: "Σου έρχονται φοβίες μερικές φορές, όπως μου λες, επειδή δεν αγαπάς πολύ τον Χριστό"...

 

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Όταν δίνεις ευλογία,παίρνεις ευλογία.Η ευλογία γεννάει ευλογία ('Οσιος  Πα'ί'σιος)

Όσιος Πα'ί'σιος ο Αγιορείτης

"Ελέγχοντας το κακό, δε βγαίνει τίποτε.
Παρουσιάζοντας όμως το καλό, ελέγχεται από μόνο του το κακό. Μόνο με καλά παραδείγματα ελέγχονται όσοι έκαναν μόδα την αμαρτία!"

΄Οσιος Παΐσιος: «Το επάγγελμα δεν κάνει τον άνθρωπο»

- Γέροντα, όταν κάποιος ζορίζεται σε μια δουλειά, τι φταίει;
- Μήπως δεν την αντιμετωπίζει με καλούς λογισμούς; Αν την αντιμετωπίζη όμορφα, τότε, όποια δουλειά και αν κάνη, θα είναι πανηγύρι.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ : «Η Ελλάς είναι προορισμένη να εκπληρώσει το σχέδιο του Θεού»

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΛΟΓΙΑ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ

Πριν λίγες ημέρες Ηγούμενος μονής του Αγίου Όρους είδε κάποιον προσκυνητή στο προαύλιο της μονής θλιμμένο και τον πλησίασε.

«Τι έχεις παιδί μου και είσαι έτσι;» τον ρώτησε.

«Δεν βλέπεις γέροντα τι γίνεται; Οι Τούρκοι θέλουν να μας πάρουν το Αιγαίο, οι σκοπιανοί την Μακεδονία, οι Αλβανοί την Ήπειρο, οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας διαλύσουν εντελώς, πώς να είμαι;»

«Άκουσε να σου πω παιδί μου...

Για τον Θεό η Ελλάδα είναι το προζύμι της ανθρωπότητας!

Είναι προορισμένη να φέρει το έλεος του Θεού στον κόσμο και να σκορπίσει παντού το Φως του Χριστού.

Οι επίγειες δυνάμεις του κακού μπορεί να θέλουν να την διαλύσουνε αλλά δεν θα καταφέρουν τίποτα!

Η Ελλάς είναι προορισμένη να εκπληρώσει το σχέδιο του Θεού.

Μπορεί να περάσουμε θλίψεις, μπορεί να περάσουμε διωγμούς, μπορεί να περάσουμε πείνες, μπορεί να περάσουμε και θάνατο ακόμα αλλά το σχέδιο του Θεού θα εκπληρωθεί μέσω της Ελλάδας»

hggiken.gr

“Ο Θεός θα δώσει τη λύση!” (από τους λόγους του αγίου Παϊσίου).

μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.(Ψαλμός 145)  

όταν όλα μοιάζουν δυσοίωνα, ελπίζουμε στον Θεό, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει την λύση…

Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ό Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

 .

Δεν θα πάει πολύ αυτή ή κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ό Θεός!

Κατά το 1830, επειδή υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύς τουρκικός στρατός, για ένα διάστημα δεν είχε μείνει στην Μονή Ιβήρων κανένας μοναχός. Είχαν φύγει οι Πατέρες, άλλοι με τα άγια Λείψανα, άλλοι για να βοηθήσουν στην Επανάσταση. Ερχόταν στο μοναστήρι μόνον ένας μοναχός από μακριά πού άναβε τα κανδήλια και σκούπιζε. Μέσα και έξω από το μοναστήρι ήταν τουρκικός στρατός, και αυτός ό καημένος σκούπιζε και έλεγε:«Παναγία μου, τι θα γίνει μ’ αυτήν την κατάσταση;». Μία φορά πού προσευχόταν με πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει μία γυναίκα ήταν ή Παναγία πού έλαμπε και το πρόσωπο της ακτινοβολούσε. Τού παίρνει την σκούπα από το χέρι και τού λέει: «Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά εγώ θα σκουπίσω». Και άρχισε να σκουπίζει. Ύστερα εξαφανίσθηκε μέσα στο Ιερό. Σε τρεις μέρες έφυγαν όλοι οι Τούρκοι! Τους έδιωξε ή Παναγία.Ο Θεός ότι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ό διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ό Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ό Θεός, πού κυβερνά τα πάντα και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει ανάλογα. Θα αμειφθούν αυτοί πού θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός πού κάνει το κακό.

Τελικά ό Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ό καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια, με την προσευχή, με την καλωσύνη.

Σήμερα προσπαθούν να γκρεμίσουν την πίστη, γι’ αυτό αφαιρούν σιγά- σιγά από καμμιά πέτρα, για να σωριασθεί το οικοδόμημα της πίστεως. Όλοι όμως ευθυνόμαστε για το γκρέμισμα αυτό· όχι μόνον αυτοί πού αφαιρούν τις πέτρες και το γκρεμίζουν, άλλα και όσοι βλέπουμε να γκρεμίζεται και δεν προσπαθούμε να το υποστυλώσουμε. Οποίος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι’ αυτό. Και ό διπλανός όμως θα δώσει λόγο, γιατί έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπο του και δεν αντιδρούσε.
Ό κόσμος εύκολα πιστεύει έναν άνθρωπο πού έχει τον τρόπο να πείθει.
– Ό λαός, Γέροντα, είναι σαν θηρίο.
– Εγώ από τα θηρία δεν έχω παράπονο. Βλέπεις, τα ζώα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλο κακό, γιατί δεν έχουν μυαλό, ενώ ό άνθρωπος πού φεύγει μακριά από τον Θεό γίνεται χειρότερος από το μεγαλύτερο θηρίο! Κάνει μεγάλο κακό. Το δυνατό ξίδι γίνεται από το χαλασμένο κρασί. Τα άλλα τα τεχνητά ξίδια δεν είναι τόσο δυνατά… Πιο φοβερό είναι, όταν ό διάβολος συμμαχήσει με έναν άνθρωπο διεστραμμένο· τότε κάνει διπλό κακό στους άλλους, όπως ό σαρκικός λογισμός, όταν συμμαχήσει με την σάρκα, τότε κάνει μεγαλύτερο κακό στην σάρκα. Για να συνεργασθεί ό διάβολος με έναν τέτοιο άνθρωπο, πρέπει αυτός να είναι υπολογίσιμος, να έχει κακή προαίρεση, κακία.

Στην συνέχεια, Θεός φυλάξοι, αυτοί θα φέρουν δυσκολίες, θα στριμώξουν ανθρώπους, μοναστήρια. Ή Εκκλησία, ό Μοναχισμός, θα τους κάνη κακό, γιατί θα τους εμπόδιση στα σχέδια τους. Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί ή σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Σ’ αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξοφλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, πού δεν θα στενοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία πού θα περνάνε – δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ό Θεός».Πόσο ό Θεός μας αγαπά! Αυτά πού γίνονται σήμερα (ειπώθηκε τον Ιούνιο του 1985)και αυτά πού σκέφτονται να κάνουν, αν γίνονταν πριν από είκοσι χρόνια πού είχε περισσότερη πνευματική άγνοια ό κόσμος, θα ήταν πολύ δύσκολα. Τώρα ξέρει ό κόσμος· ή Εκκλησία δυνάμωσε. Ό Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίσει γι’ αυτά πού τού χρειάζονται, φθάνει ό άνθρωπος να πιστεύει και να τηρεί τις εντολές Του.

.
από το βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ B΄ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ, σ.19-22φωτο από : Πεμπτουσία.

https://antexoume.wordpress.com

Για ποιο λόγο δεν πρέπει να βλέπουν τα παιδιά τηλεόραση. Απαντήσεις στις ενστάσεις αυτών που διαφωνούν.

Το θέμα αυτό το θεωρούμε πολύ σοβαρό. Το βασικό λάθος που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας και ιδιαίτερα οι γονείς είναι το εξής: Ενώ δε δίνουμε έστω και μία φορά χαλασμένη τροφή στα παιδιά μας, για να μη δηλητηριαστούν (ούτε και εμείς φυσικά τρώμε), αντίθετα, με την τηλεόραση επιτρέπουμε να τρέφεται καθημερινά η ψυχή τους και η ψυχοσωματική τους υπόσταση με τροφή σχεδόν δηλητηριασμένη. Και δυστυχώς δεν το συνειδητοποιούμε και δεν προβληματιζόμαστε. Παθητικά και άβουλα παρασυρόμαστε από το «συρμό» και δεν τολμούμε να αντιδράσουμε μπρος στην εκτροπή (γονέων και παιδιών) που καθημερινά διαπιστώνουμε να συντελείται μπρος στα μάτια μας. Οι Πνευματικοί στα εξομολογητήρια είναι μάρτυρες πλείστων τραγικών περιστατικών.

Τις κακές συνέπειες της τηλεόρασης και πρόσφατα του διαδικτύου (internet) ΟΛΟΙ, και ιδιαίτερα οι Πνευματικοί από τις εξομολογήσεις, τις γνωρίζουμε. Προς αντιμετώπιση του προβλήματος αναφέρουμε τα ακόλουθα, που εφαρμόζονται από συνεχώς αυξανόμενο αριθμό οικογενειών, για προβληματισμό και σωφρονισμό όσων θέλουν να δουν κατάματα το πρόβλημα και ενδεχομένως ανησυχούν ακόμη για το μέλλον των παιδιών τους:

ΕΑΝ τα παιδιά μέχρις ότου πάνε στο Δημοτικό, ζώντας μέσα στο σπίτι τους και μη επηρεαζόμενα από τρίτους, δε βλέπουν τηλεόραση (οι γονείς θα ακούνε ειδήσεις από το ραδιόφωνο), θα συνηθίσουν να μη βλέπουν, οπότε δε θα τη ζητούν και αργότερα, όταν μεγαλώσουν. Διότι θα μάθουν από μικρά τι θέλει ο Θεός και διότι θα γεμίσουν τις ώρες τους με άλλες πολύ καλύτερες απασχολήσεις (συζητήσεις με τους γονείς, παιχνίδια, περιπάτους, παρακολούθηση Εσπερινού και Αποδείπνου, εκδρομές και ταξίδια στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό). Έτσι στα παιδιά αυτά αναπτύσσεται το ομαδικό πνεύμα οικογενείας (αυτό ευκολότερα συμβαίνει στις πολύτεκνες οικογένειες), γνωρίζουν το γιατί κάνουν ό,τι κάνουν και το υποστηρίζουν με θάρρος, αποφεύγουν ό,τι τους βλάπτει και αισθάνονται υπερπλήρη, χωρίς κόμπλεξ, όπως φαίνεται και από τα δύο επόμενα παραδείγματα:

Ένα πρωϊνό τα παιδιά ενός Δημοτικού Σχολείου μιλούσαν και γελούσαν σχεδόν όλα για το Βέγγο που είχαν δει αποβραδίς στην τηλεόραση. Ένα κοριτσάκι Δ΄ τάξης ρώτησε τη συμμαθήτριά της:

-          Δε μου λες, Μαρία, τι είναι αυτός ο Βέγγος που όλοι γι’ αυτόν μιλάτε;

-          Καλά, εσείς δεν έχετε τηλεόραση στο σπίτι σας;

-          Όχι, δεν έχουμε.

-          Ααα! Φαίνεται ότι είστε φτωχοί!

-          Τηλεόραση δεν έχουμε, αλλά μαζί με τους γονείς μου και τα αδέλφια μου πήγα στην Αμερική. Εσύ, Μαρία, πήγες;

Η Μαρία έμεινε με ανοιχτό το στόμα και η «Αμερικάνα» αισθάνθηκε πολύ άνετα, σαν νικήτρια.

Όταν ένα παιδάκι της Α΄ Δημοτικού κορόιδεψε το συμμαθητή του, που δεν είχε στο σπίτι του τηλεόραση, επειδή δε γνώριζε κάποια λέξη που ακουγόταν συχνά σ’ αυτήν, αυτός του απάντησε: «Γιατί, εσύ ξέρεις τι είναι το πετραχήλι;»

Στα ανωτέρω προβάλλονται δύο κυρίως ενστάσεις:

Πρώτη: Τα παιδιά που δεν βλέπουν τηλεόραση γίνονται κομπλεξικά μπρος στους συμμαθητές τους.

Απάντηση: (1) Πως το συμπεραίνουν αυτό; Με εικασίες; Γνώμη γι’ αυτό μπορούν να έχουν όσοι γονείς το εφάρμοσαν στα παιδιά τους, οι οποίοι διαφωνούν πλήρως με την ένσταση.

(2) Ο ισχυρισμός αυτός (της ένστασης), προβαλλόμενος από πιστούς χριστιανούς, είναι το λιγότερο προσβλητικός για την πίστη μας. Είναι δυνατόν οι λύσεις του Θεού να δημιουργούν κόμπλεξ και προβλήματα; Αυτό είναι αδύνατο. Κόμπλεξ δημιουργείται, όταν κομπλεξικοί είναι οι γονείς, όταν πιέζονται τα παιδιά να μη βλέπουν (ενώ συνήθισαν να βλέπουν) τηλεόραση, χωρίς να πείθονται γι’ αυτό, και όταν υπάρχει ανειλικρινής χριστιανική ζωή και υποκρισία μέσα στην οικογένεια. Αντίθετα όταν υπάρχει υπακοή και συνέπεια στο νόμο του Θεού και την Εκκλησία Του, στα παιδιά αυτών των οικογενειών δημιουργείται κλίμα ευφορίας και πνεύμα ομολογίας.

(3) Μπορεί ποτέ να θεωρηθεί σοβαρή και λογική η απόφαση κάποιου γονέα που προτιμά, για να μη γίνει το παιδί του, κατά τη γνώμη του κομπλεξικό, να γίνει πορνικό – εγκληματικό – τρομοκρατικό – μαγικό – σατανικό – πληκτο, βλέποντας τηλεόραση;

Δεύτερη: Γιατί να μη βλέπουν τα παιδιά ό,τι ωφέλιμο και μη βλαβερό, πράγμα που ρυθμίζεται μεταξύ γονέων και παιδιών;

Απάντηση: (1) Υπάρχουν σήμερα γονείς που το κάνουν αυτό, αλλά δύσκολα επιτυγχάνουν αυτό που θα ήθελαν. Διότι στα παιδικά π.χ. έργα, μέσα σε κάθε αθώα κατά τα άλλα υπόθεση, υπάρχει παρακίνηση μέσω των «ηρώων» του έργου σε απειθαρχία των παιδιών προς τους γονείς και γενικά τους μεγάλους, ενώ τώρα προσθέσανε με τρόπο τη μαγεία, οπότε τα παιδιά εθίζονται στις τερατόμορφες, σατανικόμορφες φιγούρες και στις εύκολες λύσεις!

(2) Τα καλά έργα διακόπτονται για διαφημίσεις ή για το προσεχές έργο. (Το ίδιο συμβαίνει εκ συστήματος και στα αθλητικά). Τις στιγμές αυτές το καλό και ωφέλιμο έργο συνεχίζει να είναι καλό; Εάν το παιδί αμέσως αλλάξει κανάλι, μπορεί να βγάλει από τη μνήμη του την ακατάλληλη σκηνή; Επομένως, ποιος πατέρας σήμερα, εάν φροντίζει για την ηθική προστασία των παιδιών του, δε θα στερήσει από τα παιδιά του τα λίγα έστω καλά, για να αποφύγει τα πλείστα επιβλαβή και ψυχοφθόρα έργα;

(3) Τα παιδιά που βλέπουν τα καλά και επιλεγμένα έργα παύουν να έχουν φαντασία και περιέργεια; Πληροφορούμε, λοιπόν, αυτούς τους εφησυχάζοντας γονείς ότι, όταν πάνε στην αγρυπνία, ή όταν απουσιάζουν σε επισκέψεις, βλέπουν, τα καλά κατά τα άλλα παιδιά τους και άλλα έργα (…) και κάνουν, μερικές φορές, και μεταξύ τους ότι βλέπουν! Όσοι στα σπίτια τους έχουν μόνο βίντεο, αυτά τα παιδιά μπορούν να βλέπουν, δανεισμένες από συμμαθητές τους ταινίες πορνό ή «τσόντες»! (Αυτό το γνωρίζουν οι Πνευματικοί). Από την τρυφερή τους ηλικία και τα καλά παιδιά σήμερα, παρασυρμένα από άλλα, γνωρίζουν ΟΛΑ όσα δείχνει η τηλεόραση («ο νοών νοείτω»).

Πέραν όμως της καλής ή κακής επίδρασης των έργων, υπάρχει η διοχετευμένη αήθης νοοτροπία που επιβάλλεται στους τηλεθεατές προγραμματισμένα: η μηχανοποίηση της σκέψης. Διότι η τηλεόραση, όπως παραδέχονται πλέον πολλοί, αποπροσανατολίζει τους ανθρώπους, (πέραν του ότι τους αποξενώνει μεταξύ τους). Αυτό που έχουν ακούσει οι τηλεθεατές, αυτό που έχουν δει, αυτό επαναλαμβάνουν. Δεν παίρνουν μια στροφή παραπάνω. Έτσι θέλουν να μας μηχανοποιήσουν αυτοί που σχεδιάζουν και προγραμματίζουν στα Μ.Μ.Ε. με εντολές, προφανώς, άνωθεν. Αυτά που ακούμε, αυτά να πιστεύουμε, αυτά να κάνουμε! Και δυστυχώς οι σύγχρονοι Έλληνες, κατά μεγίστη πλειοψηφία, τα υφίστανται, τα ανέχονται και τα δέχονται ΑΠΑΘΩΣ!

Όσοι γονείς, λοιπόν, επιμένουν στις απόψεις τους υπέρ της τηλεόρασης και δεν την κλείνουν, ή θεληματικά διαφωνούν με τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας που τονίζουν την εισβολή των πειρασμών από τις θυρίδες της ψυχής, τους οφθαλμούς, ή χαρίζονται στους εαυτούς τους (σε βάρος των παιδιών τους και όχι μόνο), επειδή η τηλεόραση έγινε κυρίως για τους ίδιους δυνατό πάθος.

Εάν αυτοί οι γονείς νομίζουν ότι μπορούν να συνδυάσουν το πάθος τους με σωστή πνευματική ζωή, ματαιοπονούν και συνεχίζοντας την τακτική τους, κάποια ημέρα θα απογοητευθούν∙ και για την ανατροφή των παιδιών τους και για την «πνευματική» ζωή τους.

Πηγή: «Μικρή Συμβολή στη Χριστιανική Ζωή», Πρεσβ. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου – Θεσσαλονίκη 2006

  'Οσιος Πα'ί'σιος ο Αγιορείτης

 

Σχετικά με την Τηλεόραση έλεγε :

Η τηλεόραση κάνει μεγάλο κακό, να μη την παρακολουθείτε . Τις ειδήσεις να τις μαθαίνετε από το ράδιο

'Oσιος Πα'ί΄σιος ο Αγιορείτης

Νά ἔχετε ἕνα κτηματάκι καί λίγο νά τό καλλιεργεῖτε

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ( 1794-1864 )

Οι πολιτικοί ηγέτες, ο Γέροντας Παΐσιος και ο Μακρυγιάννης

Βλέποντας τον από Ανατολάς κίνδυνο για την Θράκη, μετέβη στην Κομοτηνή για να στηρίξη εκχριστιανισθέντες Μουσουλμάνους. Ήθελε να παραμείνη μαζί τους για ενα διάστημα για να βοηθήση.

Στα θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοί να είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν που έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους να επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρωνται για την Πατρίδα. Ο καημός του και η απορία του ήταν πως οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται που οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε την σημερινή κατάσταση και ανησυχούσε, αλλά δεν διέσπειρε τις ανησυχίες του στον κόσμο. Έλεγε: «Από το κακό που επικρατεί σήμερα θα βγει μεγάλο καλό».
Λυπόταν για την πνευματική κατάπτωση των πολιτών. Μιλούσε αυστηρά γι΄ αυτούς που ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους. Λυπήθηκε για την αλλαγή της γλώσσας και είπε: «Η επόμενη γενεά θα φέρει Γερμανούς να μας μάθουν την γλώσσα μας, και τα παιδιά μας θα μας φτύνουν». Έγραφε σε επιστολή του: «Αυτοί που κατάργησαν τα Αρχαία πάλι θα τα ξαναφέρουν».
Δημοσίευσε ένα σύντομο κείμενο υποστηρίζοντας τον αγνότατο πατριώτη και ευλαβέστατο ήρωα Μακρυγιάννη από τις εναντίον του άδικες και ψευδείς κατηγορίες. Πέρα από την αποκατάσταση της αληθείας, υπήρχε τότε, όπως και σήμερα, επιτακτική ανάγκη προβολής ενός ιδανικού προτύπου προς μίμηση για τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά και για υποβοήθηση του λαού να απόκτηση ορθά πολιτικά κριτήρια στην επιλογή των κυβερνητών του Έθνους μας.
Κάποιος Πρωθυπουργός, του οποίου κατέκρινε δημοσίως ενέργειες επιζήμιες για το Έθνος και την Εκκλησία, ζήτησε να τον συνάντηση στην Σουρωτή. Ο Γέροντας απάντησε: «Ας έρθη, θα του τα ψάλω και μπροστά του». Είχε το ψυχικό σθένος αυτός ο πτωχός καλυβίτης να υψώνη την φωνή του άφοβα μπροστά στους ισχυρούς της ημέρας.
Όταν κάποιος πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφθηκε το Άγιον Όρος, ο Γέροντας συνέστησε στα μοναστήρια να μην τον δεχθούν, γιατί είχε υπογράψει τον νόμο περί των αμβλώσεων.
Από Υπουργό που θέλησε να βοηθήση γνωστό του Μοναστήρι δεν δέχθηκε τίποτε, γιατί άνηκε σε κόμμα που είχε υπογράψει αντιχριστιανικούς νόμους.
Ο Γέροντας ήταν άνθρωπος της ειρήνης και της ενότητος. Δεν άνηκε σε κανένα κόμμα. Ήταν υπεράνω κομμάτων. Απέρριπτε άθεα πολιτικά κόμματα και πολιτικούς που είχαν σχέση με την Μασωνία, για την αθεΐα τους και την πολεμική τους προς την Εκκλησία. Έλεγε: «Τι να το κάνω το δεξί ή το αριστερό χέρι, αν δεν κάνη σταυρό;», απορρίπτοντας έτσι τους άθεους πολιτικούς ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση. Κάποια κόμματα, γνωρίζοντας την επιρροή του στον λαό, ζήτησαν να τον προσεταιρισθούν χάριν ψηφοθηρίας, αλλά ματαίως.
Τον επισκέπτονταν πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές, υπουργοί, γερουσιαστές από τις Η.Π.Α. και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος του έστελνε κάρτες. Από κανέναν όμως δεν ζήτησε τίποτε για τον εαυτό του ή για γνωστά του μοναστήρια. Μόνο ζητούσε να ενεργούν για το καλό της Πατρίδος και της Εκκλησίας.
Ακόμη βοήθησε πολλούς κρατικούς υπαλλήλους με τις συμβουλές του να είναι τίμιοι και ευσυνείδητοι στην εργασία τους. Εκτιμούσε τους καλούς παιδαγωγούς για το ουσιαστικό έργο που προσφέρουν, και τους ευλαβείς στρατιωτικούς, που έχουν ιδανικά.
Πολλούς νέους αναρχικούς τους έπεισε να υπηρετήσουν στρατιώτες.
Γενικώς συμβούλευε όλους να έχουν σεβασμό και αγάπη προς την Πατρίδα, να ενεργούν για το κοινό καλό ευσυνείδητα και να μην παρασύρωνται από το γενικό πνεύμα της αδιαφορίας, της ισοπεδώσεως των πάντων, του βολέματος και της καταχρήσεως.
Κυρίως όμως ο Γέροντας βοήθησε την Πατρίδα αφανώς με την προσευχή του. Αυτό φαίνεται από το τυπικό που αναφέρθηκε, αλλά και από το ποίημα που έστειλε στην μητέρα του. Στο τέλος γράφει ότι γίνεται καλόγηρος, για να προσεύχεται «και για όλη την Πολιτεία». Έδινε πρώτος το παράδειγμα και παρακινούσε, λέγοντας: «Να κάνουμε προσευχή ο Θεός να φωτίζη τους υπευθύνους που έχουν θέσεις μεγάλες στην Πολιτεία, γιατί αυτοί μπορούν να κάνουν μεγάλο καλό».
Όταν υπήρχε ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, έλεγε: «Πολλά σύννεφα μαζεύτηκαν. Αν μπορέσουμε να τα διώξουμε» (με την προσευχή).
Σε παρόμοια περίπτωση έκανε Θεία Λειτουργία στο Καλύβι του. Στους Μακαρισμούς δεν έψαλλε ό,τι προέβλεπε το τυπικό, αλλά από τον κανόνα του οσίου Νικολάου του Κατασκεπηνού, γιατί ήταν κατάλληλο για την περίπτωση αυτή: «Αθέων Αγαρηνών τα βέλη σύντριψον Δέσποινα, και πάσαν επιβουλήν δαιμόνων ματαίωσον, λαόν χριστεπώνυμον σκέπων και φυλάττων, ίνα πόθω σε δοξάζωμεν».
Πηγή: Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Έκδοσις Ιεράς Καλύβης Αναστάσεως, Καψάλα, Άγιον Όρος 2004 (Μέρος Β΄, Γ΄Κεφάλαιο, § ϛ΄ Υπέρ του γένους και της Πατρίδος, σελ.: 700-703)
diakonima.gr