ΑΠΛΑ,ΣΤΑΡΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΟΣΟ ΠΟΤΕ...

Ο Γεροντας Παισιος ειχε ενα μεγαλο καημο για την Ελλαδα και ειδικα για τους νεους της.Εβλεπε οτι αυτοι απομακρυνονται ολο και περισσοτερο απο την Εκκλησια,την Πατριδα και την Οικογενεια (εννοιες που στο ακουσμα τους προκαλουν...λιποθυμιες σε πολλους σημερα) και προσπαθουσε να τους συνετισει,νουθετωντας τους πατρικα και δινοντας μερικα στοιχεια γι'αυτα που προκειται να συμβουν στο μελλον.Οι διαλογοι του με τους προσκυνητες,κατατοπιστικοτατοι:

"-Γέροντα, τά μικρά παιδιά πού μεγαλώνουν τώρα χωρίς πει­θαρχία, τί θα γίνουν;

-'Έχουν λίγα έλαφρυντικά. Οί γονείς πού δέν καταλάβαιναν τήν πειθαρχία άφηνουν τώρα τά παιδιά τους μέ μιά έλευθερία καί τά κάνουν τελείως άλητάκια. Μιά κουβέντα λές, πέντε σού λένε, καί μέ μιά άναίδεια! Αύτά μπορεί νά γίνουν έγκληματίες. Σήμερα τα ξεβιδώνουν τελείως τά παιδιά. 'Ελευθερία! «Μήν τά έγγίζετε τά Παιδιά!» Καί τά παιδιά λένε: «Πού θά βρούμε άλλού τέτοιο καθεστώς;» Έπιδιώκουν, δηλαδή, νά τά κάνουν άνταρτά­κια, νά μή θέλουν τούς γονείς, νά μή θέλουν τούς δασκάλους, νά μή θέλουν τίποτε, νά μήν ακούν κανέναν. Αύτό τούς διευκο­λύνει στόν σκοπό τους.
"Αν δέν τά κάνουν άνταρτάκια, πως με­τά τά παιδιά θά τά κάνουν όλα κομμάτια;
Καί βλέπεις, τά καημέ­να είναι σχεδόν δαιμονισμένα.

(Λόγοι Γ. Παϊσίου, τ. Α, Σουρωτή, 1999, 247π.)

Αλλά σκοπός τους τώρα είναι νά απομακρύνουν τά παιδιά από τήν 'Εκκλησία.
Τά δηλητηριάζουν, τά μολύνουν μέ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τήν πίστη τους.
Τά έμποδίζουν άπό τό καλό, για νά τά αχρηστέψουν. Τά καταστρέφουν άπό μικρά. Καί τά παιδάκια, φυσικά, από άρνάκια γίνονται κατσικάκια. Άρχίζουν μετα νά χτυπούν άσχημα καί τούς γονείς τους καί τούς δασκάλους καί αύτούς πού τά κυβερνούν.
Τά κάνουν όλο άνω-κάτω: συλλα­λητήρια, καταλήψεις, άποχή από τά μαθήματα. Καί τελικά όταν θα φθάσουν νά ξεκοιλιάσουν αύτούς πού τά κυβερνούν, τότε θα βάλουν καί αυτοί μυαλό.

(Λόγοι Γ. Παϊσίου, τ. Α, Σουρωτή, 1999, 299-301)

ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ:

-Γέροντα, συχνά λέτε ότι πάνε τα πάντα να διαλύσουν. Εννοείτε και την παιδεία;

-Ναι, δεν βλέπετε τι γίνεται; Σχολεία είναι αυτά; Γλώσσα είναι αυτή που διδάσκουν σήμερα στα παιδιά; Ποια είναι η ιστορία μας; Αλλά και στην Θεολογία τι γίνεται; Έχει ένας άθεος πτυχίο της Θεολογίας και τον αφήνουν να διδάσκη θρησκευτικά. Δεν εξετάζουν όμως· θρησκευτικά διδάσκει ή αθεΐα; «Δεν μπορούμε, λένε, να τον βγάλουμε». Αν ένας φιλόλογος πάη να διδάξη μαθηματικά, θα τον αφήσουν;

-Και οι απεργίες, Γέροντα, τι κακό κάνουν! Ολόκληρο μήνα χωρίς μάθημα τα παιδιά, να γυρίζουν στους δρόμους!

-Εγώ λέω στους δασκάλους ποτέ να μην κάνουν απεργία, εκτός αν πάνε να καταργήσουν λ.χ. τα θρησκευτικά, την προσευχή ή να κατεβάσουν τον σταυρό από την σημαία κ.λπ. Τότε πρέπει να διαμαρτυρηθούν. Αλλιώς τι φταίνε τα παιδιά να χάνουν μαθήματα;

-Δηλαδή, Γέροντα, έτσι που έχει διαμορφωθή η παιδεία θα κάνη πολύ κακό.

-Τώρα θα σακατευτούν πολλά παιδιά, αλλά και ο Καλός Θεός θα κρίνη ανάλογα. Θα εξετάση σε τι κατάσταση θα ήταν, αν δεν τα επηρέαζαν και δεν τους έκαναν κακό. Όμως και εμείς χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή για τα καημένα τα παιδιά, ώστε να επέμβη ο Θεός να τα βοηθήση και να μη σακατευτούν, αλλά να είναι υγιέστατα πνευματικά και να αποκτήσουν αρετές.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ:

Μου λένε μερικοί άνδρες: «Δεν συμφωνώ με την γυναίκα μου -είμαστε αντίθετοι χαρακτήρες. Άλλος χαρακτήρας εκείνη, άλλος εγώ! Πώς κάνει τέτοια παράξενα πράγματα ό Θεός; Δεν θα μπορούσε να οικονομήσει μερικές καταστάσεις έτσι, ώστε να ταιριάζουν τα ανδρόγυνα, για να μπορούν να ζουν πνευματικά;». «Δεν καταλαβαίνετε, τους λέω, ότι μέσα στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται ή αρμονία του Θεού; Οι διαφορετικοί χαρακτήρες δημιουργούν αρμονία. Αλίμονο, αν ήσασταν ίδιοι χαρακτήρες! Σκεφθείτε τι θα γινόταν, αν λ.χ. και οι
δύο θυμώνατε εύκολα: θα γκρεμίζατε το σπίτι. Η, αν και οι δύο ήσασταν ήπιοι χαρακτήρες, θα κοιμόσασταν όρθιοι!...».

Σε ένα ανδρόγυνο ξέρετε τι είπα; «Επειδή ταιριάζετε, γι' αυτό δεν ταιριάζετε!». Είναι και οι δύο ευαίσθητοι. Αν συμβεί κάτι στο σπίτι, και οι δύο τα χάνουν και αρχίζουν: «Ωχ, τι πάθαμε!» ό ένας, «ωχ, τι πάθαμε!» ό άλλος. Ο ένας δηλαδή βοηθάει τον άλλον να απελπισθεί πιο πολύ. Δεν μπορεί να τον τόνωση λίγο «για στάσου, να του πει, δεν είναι και τόσο σοβαρό αυτό που μας συμβαίνει». Το έχω δει αυτό σε πολλά ανδρόγυνα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ:

Και στην αγωγή των παιδιών, όταν οι σύζυγοι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες, μπορούν περισσότερο να βοηθήσουν. Ο ένας κρατάει λίγο φρένο, ό άλλος λέει: «Άφησε τα παιδιά λίγο ελεύθερα». Αν τα στριμώξουν και οι δύο, θα χάσουν τα παιδιά τους. Και αν τα αφήσουν και οι δύο ελεύθερα, πάλι θα τα χάσουν. Ενώ έτσι βρίσκουν και τα παιδιά μία ισορροπία.

Θέλω να πω ότι όλα χρειάζονται. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεπερνούν τα όρια, αλλά ό καθένας να βοηθάει τον άλλον με τον τρόπο του. Αν φας λ.χ. κάτι πολύ γλυκό, θέλεις να φας και κάτι που είναι λίγο αλμυρό...

-Γέροντα, όταν το παιδί δεν υπάκουη και αντιδρά, πώς πρέπει να φερθούν οι γονείς;

- Για να μην υπάκουη το παιδί και να φέρεται άσχημα, κάτι θα φταίει. Μπορεί να βλέπει άσχημες σκηνές ή να ακούει άσχημα λόγια μέσα στο σπίτι ή έξω από αυτό. Πάντως τα παιδιά στα πνευματικά θέματα τα βοηθούμε κυρίως με το παράδειγμα μας, όχι με το ζόρισμα. Περισσότερο μάλιστα τα βοηθάει ή μητέρα με το παράδειγμα της, με την υπακοή της και τον σεβασμό της προς τον σύζυγο.

Αν σε κάποιο θέμα έχει διαφορετική γνώμη από εκείνον, ποτέ να μην την εκφράζει μπροστά στα παιδιά, για να μην το εκμεταλλεύεται ο πονηρός. Ποτέ να μη χαλάει τον λογισμό των παιδιών για τον πατέρα. Ακόμη και αν φταίει ο πατέρας, να τον δικαιολογεί. Αν λ.χ. φερθεί άσχημα, να πει στα παιδιά: «ο μπαμπάς είναι κουρασμένος, γιατί ξενύχτησε, για να τελειώσει μια επείγουσα δουλειά. Και αυτό για σας το κάνει».

Πολλοί γονείς μαλώνουν μπροστά στα παιδιά και τους δίνουν άσχημα μαθήματα. Τα καημένα τα παιδιά θλίβονται. Αρχίζουν μετά οι γονείς, για να τα παρηγορήσουν, να τους κάνουν όλα τα χατίρια. Πηγαίνει ο πατέρας και καλοπιάνει το παιδί: «τι θέλεις, χρυσό μου, να σου πάρω;». Πηγαίνει και ή μάνα, το καλοπιάνει κι εκείνη και τελικά τα παιδιά μεγαλώνουν με νάζια και καμώματα και υστέρα, αν δεν μπορούν οι γονείς να τους δώσουν ότι τους ζητούν, τους απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν...".

Διαβάστε περισσότερα εδώ:http://www.rel.gr/index.php?rpage=paisios&rpage2

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr