Πίσω από το δικό μου μικρό ανάστημα, τις στιγμές εκείνες, βρισκόταν το μεγάλο πνευματικό μέγεθος του Γέροντα Παϊσίου του Αγιορείτου

Βαρδάκας Κωνσταντίνος,
Διδάκτωρ Οδοντιατρικής, Αθήνα

Το 1995, στην ονομαστική μου γιορτή, ένας άδελφικός μου φίλος μου χάρισε κάποιο από τα πρώτα βιβλία που κυκλοφόρησαν για το Γέροντα Παΐσιο.

Διαβάστε περισσότερα »

Γέροντα Παΐσιος για το Άγιον Όρος : τον τελευταίο λόγο τον έχει η Παναγία

...

Περισσότερα

Με πόση αρμονία τα έχει κάνει όλα ο Θεός!

«Πάντα εν σοφία εποίησας…»
-Γέροντα, να χαλάσουμε τις χελιδονοφωλιές; Τα χελιδόνια λερώνουν και μαζεύονται κοριοί.
-Μπορείς εσύ να κάνης μια χελιδονοφωλιά; Τι έχει κάνει ο Θεός με έναν Του λόγο! Τι αρμονία, τι ποικιλία! Όπου και να στραφή κανείς βλέπει την σοφία και το μεγαλείο του Θεού. Δες τα ουράνια φώτα, τα αστέρια, με πόση απλότητα τα σκόρπισε το θεϊκό Του χέρι, χωρίς να χρησιμοποιήση μαστορικό ράμμα και αλφάδι. Πόσο ξεκουράζουν τους ανθρώπους! Ενώ τα κοσμικά φώτα, βαλμένα με τάξη στην σειρά, είναι πολύ κουραστικά. Με πόση αρμονία τα έχει κάνει όλα ο Θεός! Βλέπεις, και τα δένδρα σε ένα δάσος, που τα φύτεψαν άνθρωποι είναι σαν στρατός, σαν λόχος. Ενώ τα φυσικά δάση, πόσο ξεκουράζουν! Άλλα δένδρα μικρά, άλλα μεγάλα, με άλλο χρώμα το καθένα! Ένα μικρό λουλούδι του Θεού έχει μεγαλύτερη χάρη παρά ένας σωρός χάρτινα ψεύτικα λουλούδια διαφέρουν όσο διαφέρει και το άυλον από το νάυλον.
Όλα αυτά που έχει κάνει ο Θεός είναι θαυμάσια. Ο οργανισμός του ανθρώπου είναι ολόκληρο εργοστάσιο. Την καρδιά, τα πνευμόνια, όλα τα έχει με σοφία κανονισμένα ο Θεός. Αλλά και τα φυτά, πώς τα έχει κάνει! Τότε με την Κατοχή βάζαμε πέντε στρέμματα πεπόνια ποτιστικά. Μια φορά έκοψα από τις πεπονιές τα μεγάλα φύλλα που είναι κοντά στις ρίζες. Για καλό το έκανα, για να τις καθαρίσω. Εκείνα όμως τα μεγάλα φύλλα, τα κάτω, είναι σαν φίλτρο – είναι τα … «νεφρά» τους!- και παίρνουν όλη την πικρίλα. Και έγιναν τα πεπόνια!... Έτρωγες το πεπόνι και έτσουζε η γλώσσα!
-Γέροντα, εσείς όλα τα παρακολουθείτε!
-Ναι, από όλα βρίσκω τον Θεό! Και από τα φυτά και από τα ζώα, από όλα! Πώς να μην θαυμάσης!

Βλέπεις ένα τόσο δα πουλάκι να ταξιδεύη, να πηγαίνη στην Αφρική και να γυρίζει χωρίς πυξίδα και
να ξαναβρίσκη την φωλιά του! Και οι άνθρωποι με χάρτες, με πινακίδες να χάνωνται! Και δεν είναι ότι τα πουλιά βαδίζουν στη στεριά και βάζουν σημάδια! Πετούν στον ουρανό, πάνω από την θάλασσα! Πού να βάλουν σημάδια; Μερικά μικρά πουλάκια ανεβαίνουν στους πελαργούς, στα … «αεροπλάνα»! Εκείνα πάνε … αεροπορικώς! Τα πουλιά, όταν πετούν στην θάλασσα, κάθονται σε κανένα νησί να ξεκουρασθούν. Μια φορά, όταν ήμουν στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, είδα να έρχωνται από τα ανατολικά μέρη κάτι πουλιά σαν τα σπουργίτια, αλλά πιο μεγάλα και πιο όμορφα από τα σπουργίτια. Ήταν ολόκληρο κοπάδι. Τέσσερα- πέντε όμως, φαίνεται, κουράσθηκαν και δεν μπορούσαν άλλο. Τότε ξεκόπηκαν ακόμη καμμιά δεκαπενταριά από το κοπάδι-τα άλλα προχώρησαν- και κάθησαν λίγο σε ένα δένδρο, ξεκουράσθηκαν και μετά σηκώθηκαν να φύγουν όλα μαζί. Ανέβηκαν πολύ ψηλά, για να προσανατολισθούν και να βρουν πάλι την συντροφιά τους. Μου έκανε εντύπωση που δεν άφησαν μόνο τους τα τέσσερα- πέντε που κουράσθηκαν, αλλά ξεκόπηκαν και άλλα δεκαπέντε από το ίδιο κοπάδι, για να τα κάνουν συντροφιά!
Πόσο όμορφα τα έχει κάνει όλα ο Θεός! Βλέπεις κάτι παρδαλά γατάκια! Τι όμορφα επανωφοράκια έχουν! Να ζηλεύουμε εμείς οι άνθρωποι τα επανωφόρια από τα ζώα! Ούτε βασίλισσα δεν φόρεσε
τέτοιο επανωφόρι!... Όπου και να γυρίσης, θα δης την σοφία του Θεού. Παλιά που ήταν όλα φυσικά, πόσο όμορφα ήταν! Να, ο πετεινός, όταν φωνάζη, δεν είναι ότι φωνάζει για τον καιρό.
Στέκεται στο ένα πόδι και, μόλις και, μόλις μουδιάζη, φωνάζει: «Κικιρίκου!» Σου λέει, τόσες ώρες πέρασαν. Αλλάζει πόδι, μουδιάζει και αυτό, πάλι: «Κικιρίκου!» Και βλέπεις, φωνάζει στις 12, στις
3, στις 6 η ώρα. Είναι σταθερό κάθε τρεις ώρες! Και δεν έχει ρολόι ούτε μπαταρία, ούτε κούρδισμα χρειάζεται!...

Ό,τι βλέπετε, ό,τι ακούτε, όλα να τα χρησιμοποιήτε για συγκοινωνία για επάνω. Όλα να σας ανεβάζουν προς τα επάνω. Έτσι κανείς ανεβαίνει-ανεβαίνει από τα δημιουργήματα στον Δημιουργό! Οι Αμερικανοί πήγαν στο φεγγάρι, έβαλαν τουλάχιστον και μια πινακίδα που έγραφε: «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού». Πήγαν και οι Ρώσοι στο διάστημα, αλλά ο Γκαγκάριν είπε πως δεν βρήκε τον Θεό. Εμ, πώς να τον βρη, αφού πήγε με τα πόδια προς τα επάνω και όχι με τα χέρια; Έτσι φθάνουν μετά να λένε: «Η φύση έκανε το σύμπαν»! Ολόκληρο σύμπαν τώρα!... Εδώ μια παλιά μηχανή χαλάει και μαζεύονται ένα σωρό μάστορες ,τεχνίτες κ.λπ., για να την διορθώσουν. Σκέφτονται, προσπαθούν… Και είναι μια παλιά μηχανή! Ενώ ολόκληρη υδρόγειο σφαίρα ο Θεός την γυρίζει χωρίς ρεύμα και ούτε η μπαταρία τελειώνει ούτε το μηχανάκι σταματάει! Με τι ταχύτητα γυρίζει, και ο άνθρωπος να μην το καταλαβαίνη! Φοβερό! Αν η γη στρεφώταν με λιγώτερη ταχύτητα, θα έκανε τούμπες ο άνθρωπος ! Η θάλασσα να έχη τόσο νερό και να κινήται με τέτοια ταχύτητα, και το νερό να μη χύνεται! Και τα αστέρια, που είναι ολόκληροι όγκοι, να γυρίζουν ιλιγγιωδώς και να μην εγγίζη το ένα το άλλο, αλλά να συγκρατή το ένα το άλλο από μακριά! Και ο άνθρωπος φτιάχνει ένα αεροπλάνο και θαυμάζει και υπερηφανεύεται! Και αν του στρίψη λίγο το μυαλό, μετά λέει ανοησίες δεν καταλαβαίνει.
Πηγή: Από το βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Α'
«Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο».

Πηγή:agioiapostoliartas

Τι είχε προβλέψει ο Γέροντας Παΐσιος για το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος και τα δεινά των Ελλήνων

Του Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία
Τά πράγματα στήν πατρίδα μας, αλλά καί γενικώτερα στόν κόσμο όλο, δέν είναι καθόλου ευχάριστα. Οι ημέρες είναι πονηρές. Αιτία τού κακού είναι οι αμαρτίες όλων μας, η αποστασία μας από τόν Θεό.
Γι᾽ αυτό καί όλοι μας έχουμε ανάγκη από μετάνοια. Άς παρακαλέσουμε τόν Ιησού Χριστό, τόν Θεό μας, νά συγχωρέσει τά αμαρτήματά μας καί νά μάς δώσει τόν φωτισμό καί τήν Χάρη Του νά ακολουθούμε τό άγιο θέλημά Του, γιά νά δούμε καλύτερες ημέρες. Καταφεύγουμε στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία μας, καί Τήν παρακαλούμε νά ικετεύσει τόν Υιόν Της γι᾽ αυτό.
Στήν συνέχεια σάς παραθέτω περικοπές λόγων τού αγιασμένου Γέροντος πατρός Παϊσίου, στούς οποίους φαίνεται ο πόνος γιά τά συμβαίνοντα στήν εποχή του, τά οποία προεμήνυαν πρίν από είκοσι χρόνια τήν σημερινή οδυνηρή κατάσταση, πού ζούμε, αλλά καί τόν πόνο του πάλι γιά τήν γενική κατάσταση τής πατρίδος μας μέ τήν αδιαφορία καί τών ηγετών της καί τού λαού, γιατί παραθεωρούνταν οι ελληνορθόδοξες παραδόσεις καί αξίες τής πατρίδος μας:
1. «Επέβαλαν στήν χώρα μας – λέγει ο πατήρ Παΐσιος – ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο πού, όχι μόνο νά μή μπορούμε νά τό ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τούς τόκους αυτού τού δανείου νά μή προλαβαίνουμε• μ᾽ αυτό κατάφεραν, μέ εύλογη δικαιολογία, νά επιβάλουν στό λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων.
Θά επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα δυσβάσταχτα, φόρους ασήκωτους, καί πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε νά κάνουν τόν λαό νά αγανακτήσει. Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αυτό; Ακούστε• ο λαός καταπιεζόμενος από τά δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει, αλλά αυτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τού τήν χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει τό κεφάλι του εντελώς στό έδαφος δηλώνοντας τέλεια υποταγή στό καινούργιο τους σύστημα.
Θά λένε: “ Έχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος καί αυτοί πού έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν• γιά νά μή σάς επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κ.λπ. πρέπει νά αποδεχτείτε τό τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου, έτσι ώστε νά βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες καί ποιοί οι φοροφυγάδες”.
Ταυτόχρονα θά παρέχουν μέσω τού ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητες, μέ τίς οποίες θά ξεγελούν τόν κόσμο ότι θ᾽ ανακουφιστεί λίγο οικονομικά» (Από τό βιβλίο τού ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, Σκεύος Εκλογής, Άγιον Όρος 1996, σ. 421).
2. Στά θέματα τής πατρίδος ο άγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ήθελε οι Χριστιανοί νά είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν πού έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους νά επιζητούν νά βολευθούν οι ίδιοι καί νά μή ενδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα. Ο καημός του καί η απορία του ήταν πώς οι υπεύθυνοι δέν αντιλαμβάνονται πού οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καί ανησυχούσε, αλλά δέν διέσπειρε τίς ανησυχίες του στόν κόσμο. Έλεγε:
«Από τό κακό πού επικρατεί σήμερα θά βγεί μεγάλο καλό».
Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τών πολιτών. Μιλούσε αυστηρά γι᾽ αυτούς, πού ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους. Λυπήθηκε γιά τήν αλλαγή τής γλώσσας καί είπε: «Η επόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μάς μάθουν τήν γλώσσα μας, καί τά παιδιά μας θά μάς φτύνουν».
Καί σέ κάποια επιστολή του ο Γέροντας έγραφε: «Αυτοί πού κατάργησαν τά Αρχαία πάλι θά τά ξαναφέρουν». (Βλ. τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τού Αγιορείτου, σ. 699).
3. Γιά τούς πολιτικούς κάποτε είχε πεί σέ κάποιον χριστιανό: «Μή φοβάσαι. Ο Θεός δέν θά επιτρέψει νά γίνει κακό, θά γίνουν όμως πράματα καί θάματα, πού δέν θά εξηγούνται μέ τήν λογική. Ο κόσμος θά σιχαθεί τούς πολιτικούς καί θά τούς κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάει, έτσι θά σκάσουν κι αυτοί! Δέν μπορώ νά σού πώ πιό πολλά» (Από τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου, 2006, σ. 425-426).
4. Ομοίως γιά τούς πολιτικούς ο ίδιος άγιος Γέροντας Πατήρ Παΐσιος είπε: «Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τίς ηγεσίες. Κλαίω τήν Ελλάδα. Δέν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα γιά νά σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου καί άν βρίσκονται, νά πάνε εξορία. Νά φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν» (Από τό βιβλίο τού π. Μαξίμου Αγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σοφίας, 2001, Άγιον Όρος).
5. Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο, πού αργότερα έγινε μοναχός, ο Γέροντας Παΐσιος τού έγραφε τόν Οκτώβριο τού 1974 μετά από προσκύνημά του στήν Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως:
«Εύχομαι ο Θεός νά δώσει γρήγορα νά έλθει η χάση τού τουρκικού φεγγαριού, Αμήν. Τού Αγίου Δημητρίου κλείνω δυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Αγια-Σοφιά μας, καί είπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν.
Μέ κατάλαβε ο Τούρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ έδιωχνε έξω κ.λπ. καί πρόσθεσα καί άλλα παράπονα στόν Θεόν. Πιστεύω δέν θά τήν αφήσει τήν Αγια-Σοφιά μας στά χέρια τών βρώμικων Τούρκων. Είναι ένας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικος καί φοβιτσιάρικος. Τώρα δέν έχουν ιδανικά, διότι πρίν πιστεύανε στόν Μωάμεθ, αργότερα στόν Κεμάλ. Τώρα ούτε στόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως, καί είδαν ότι ήτο ένας αγύρτης ο Μωάμεθ) ούτε καί στόν Κεμάλ πιστεύουν, αλλά στήν σαρκολατρία.
Ενώ εμείς πιστεύουμε στόν Χριστό, ο οποίος έχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Αξία, καί ο Ελληνικός Λαός έχει πάντα ιδανικά, καί τόν Χριστό μέ τήν Παναγία μαζί του» (Από τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου, 2006, σελ. 450).
Άς πονέσουμε κι εμείς μαζί μέ τόν αγιασμένο Γέροντα πατέρα Παΐσιο καί τόν παρακαλούμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας Ιησού Χριστό, πλησίον τού Οποίου ευρίσκεται, γιά τήν σωτηρία τής αγα- πημένης μας πατρίδας Ελλάδας καί γιά τήν σωτηρία όλων μας μέ τήν μετάνοιά μας.
Μέ πολλές ευχές,
† Ο Γ. καί Μ. Ιερεμίας

Γέροντας Παΐσιος : «Αν τα υλικά πράγματα δε μοιράζονται με το Ευαγγέλιο, θα μοιραστούν με το μαχαίρι».

«Η ΕΟΚ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΤΗΣ»
Μία φορά σκανδαλισμένος με έναν πνευματικό, που ήθελε να επιβάλει τις πολιτικές του πεποιθήσεις σ' ένα πνευματικοπαίδι του, πήγα να ρωτήσω σχετικά το γέροντα.
Για μένα χέρι, που δεν κάνει το σταυρό, είτε «δεξιό» είτε «αριστερό»... το ΙΔΙΟ είναι. Δεν έχουν καμία διαφορά.

Διαβάστε περισσότερα »

Η ΕΛΛΑΣ ΟΥ ΕΑΛΩ!

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΕΛΗΞΕ!

(ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ)

«ο κανόνας του Θεού για τις αμαρτίες μας (...) τώρα ακριβώς τελειώνει»

«ο κανόνας του Θεού για τις αμαρτίες μας (...) τώρα ακριβώς τελειώνει»

Σαράντα ημέρες νηστεία και προσευχή «για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά»

...μόλις του ενεμφανίσθη ο καρκίνος!

Γέροντας Παΐσιος: Η Παναγία ήρθε και μου έδωσε αυτό το σταφύλι και τον άρτο...

Αναφέρει στην παραπάνω μαρτυρία ο γέροντας «Έκανα όλες αυτές τις μέρες νηστεία και προσευχή για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά... Εξαντλήθηκα...».

Μάλιστα ο Ηγούμενος Χριστόδουλος αναφέρει ότι το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβει αφ' ότου διεγνώσθη ο καρκίνος στον γέροντα.

Βλέπει κανείς την αγωνία και την αυτοθυσία του γέροντα να προλάβει να δώσει και τις τελευταίες του δυνάμεις για το καλό του κόσμου ώστε να αμβλυνθεί η ένταση των επερχόμενων δεινών.

Την ευχή του νά 'χουμε.
Πηγή:hggiken.gr 

Τι είπε ο Άγιος Γέρων Παΐσιος για τα επερχόμενα.

• 

  
  

Αποσπάσματα απο το βιβλίο Μαρτυρίες Προσκυνητών Β’ Τόμος 2η έκδοση

" Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε (...) Το έθνος θα μεγαλώσει"

(Συμπλήρωμα : Για τα βιβλία του Ανέστη Μαυροκέφαλου για τον γέροντα περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ.

+ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ (1924-1994)

Δημοσιεύω σήμερα ένα σχετικά άγνωστο κείμενο, από το βιβλίο "Η ευθύνη των γονέων για την ανατροφή των παιδιών" που έχει εκδώσει ο κ. Μαυροκέφαλος Ανέστης (το οποίο πιστεύω προσεχώς να παραθέσω) όπου ο γέροντας Παΐσιος ομιλεί προς μητέρες για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους κι εκεί μέσα κάνει μια συγκλονιστική αναφορά για την μπόρα που είδε να έρχεται στην χώρα τουλάχιστον δύο δεκαετίες πριν...

Μέσα σε πέντε προτάσεις τα λέει όλα και δίνει κουράγιο...

Υ.Σ. 

Ευχαριστώ την Φωτεινή για τα στοιχεία.

---

"Θα περάσουμε μια μπόρα. Αυτοί που θα περάσουν την μπόρα θα δούνε και τις καλύτερες μέρες. Ας ευχηθούμε όμως να μη συμβούν στις μέρες τις δικές μας γιατί εμείς πολλά περάσαμε (ο κόσμος επέμενε να μάθει τι είδους μπόρα είναι αυτή). Παλαιότερα ο κόσμος πίστευε κι αν άκουγε κάτι το δεχόταν και συνετιζόταν. Τώρα τι να σας πω. Εσείς ξέρω ότι πιστεύετε κι αν σας πω θα στενοχωρεθείτε. Εξ' άλλου αφού πιστεύετε αγωνίζεσθε και δεν έχετε ανάγκη. Αν πάλι το πω σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν θα το ρίξουν έξω.

Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε.

Θα δείτε να εφαρμόζονται διατάξεις αλλά μην απελπίζεσθε μετά θα αποσύρονται. Άλλες πάλι δεν θα προλάβουν να βγουν.
Το έθνος θα μεγαλώσει. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Η θρησκεία τους είναι όλη μια αμαρτία. Την Ελλάδα θέλουν να την εξαφανίσουν. Οι "φίλοι" της θέλουν να την τσαλακώσουν. (Στην ερώτηση αν οι άνθρωποι θα χαθούν απαντάει) :
Για εμάς τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος. Το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται κάτω από την πόρτα του τάφου μας.
Τότε όλοι οι άνθρωποι θα πιστεύσουν. Αλλά τότε δεν θα έχουν μισθό."

ΜΑΡΤΥΡΙΑ κ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ : Ο πόλεμος θα γίνει για το νερό!

ΒΙΝΤΕΟ
Εάν διαβάσατε την ενδιαφέρουσα προηγούμενη ανάρτηση συνδυάστε την και με την παρακάτω μαρτυρία :
...

Περισσότερα

Ή αμαρτία βασανίζει τον άνθρωπο

«Ό εξαγνισμός της καρδιάς»

- Γέροντα, ό Χριστός χωράει σέ όλες τις καρδιές;
-Ό Χριστός χωράει, οί άνθρωποι δέν Τον χωράνε, γιατί δέν προσπαθούν νά διορθωθούν. Γιά νά χωρέση ό Χριστός μέσα μας, πρέπει νά καθαρίση ή καρδιά. «­Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ό Θεός...»[1].
- Γέροντα, γιατί τά άγρια ζώα δέν πειράζουν τους Αγίους;
- Αφού ημερεύουν οί άνθρωποι, ημερεύουν και τά άγρια ζώα και αναγνωρίζουν ότι ό άνθρωπος είναι αφεντικό τους.
Στον Παράδεισο, πριν από την πτώση, τά άγρια θηρία έγλειφαν τους Πρωτοπλάστους μέ ευλάβεια, αλλά μετά την πτώση πήγαιναν νά τους ξεσκίσουν.

Όταν ένας άνθρωπος επανέρχεται στην προπτωτική κατάσταση, τά ζώα τον αναγνωρίζουν πάλι γιά αφεντικό.

Σήμερα όμως βλέπεις ανθρώπους πού είναι χειρότεροι από τά άγρια θηρία, χειρότεροι από τά φίδια. Εκμεταλλεύονται απροστάτευτα παιδιά, τους παίρνουν τά χρήματα καί, όταν έρχωνται σέ δύσκολη θέση, τά ενοχοποιούν, καλούν τήν αστυνομία, τά πηγαίνουν και στό ψυχιατρείο.
Γι' αυτό τόν 147ο Ψαλμό πού διάβαζε ό Άγιος Αρσένιος ό Καππαδόκης, για νά ημερέψουν τα άγρια ζώα και νά μήν κάνουν κακό στους ανθρώπους, τον διαβάζω, για νά ημερέψουν οι άνθρωποι και νά μήν κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους και στά ζώα.
- Πώς επανέρχεται, Γέροντα, ό άνθρωπος στην προπτωτική κατάσταση;

- Πρέπει νά εξαγνισθή ή καρδιά.
Νά απόκτηση τήν ψυχική αγνότητα, δηλαδή ειλικρίνεια, τιμιότητα, ανιδιοτέλεια, ταπείνωση, καλωσύνη, ανεξικακία, θυσία. Έτσι συγγενεύει ό άνθρωπος με τον Θεό καί αναπαύεται μέσα του ή θεία Χάρις.

Όταν κάποιος έχη τήν σωματική αγνότητα, άλλα δεν έχη τήν ψυχική αγνότητα, δεν αναπαύεται ό Θεός σ' αυτόν, γιατί υπάρχει μέσα του πονηρία, υπερηφάνεια, κακία κ.λπ. Τότε ή ζωή του είναι μιά κοροιδία. Από 'δώ νά ξεκινήσετε τον αγώνα σας: Νά προσπαθήσετε νά αποκτήσετε τήν ψυχική αγνότητα.
- Γέροντα, μιά κακή συνήθεια μπορεί νά κοπή αμέσως;
- Κατ' αρχάς πρέπει νά καταλάβη ό άνθρωπος ότι αυτή ή συνήθεια τον βλάπτει καί νά θελήση νά άγωνισθη, γιά νά τήν κόψη.
Χρειάζεται νά εχη κανείς πολλή θέληση, γιά νά μπόρεση νά τήν κόψη αμέσως. Όπως λ.χ. το σχοινί κάνει σιγά-σιγά μιά μικρή αυλακιά στο χείλος του πηγαδιού καί δεν γλιστρά πιά, έτσι καί κάθε συνήθεια λίγο-λίγο χαράζει μιά αυλακιά στην καρδιά καί δύσκολα βγαίνει από αυτήν.
Γι' αυτό πρέπει πολύ νά προσέξη κανείς, νά μήν απόκτηση κακές συνήθειες, γιατί μετά χρειάζεται πολλή ταπείνωση καί πολλή θέληση, γιά νά μπόρεση νά τις άποβάλη.
Έλεγε ό Παπα-Τύχων: «Καλή συνήθεια, παιδί μου, αρετή · κακή συνήθεια, πάθη».
Πάντως διαπίστωσα ότι, όταν ό άνθρωπος, ενώ αγωνίζεται, συνεχίζη νά σφάλλη καί δεν άλλάζη, αιτία είναι ό εγωισμός, ή φιλαυτία καί ή ιδιοτέλεια.
Λείπει ή ταπείνωση καί ή αγάπη, καί έτσι εμποδίζεται ή θεία επέμβαση. Δεν βοηθάει ο ίδιος ό άνθρωπος τον Θεό, γιά νά τον βοηθήση. Αν π.χ. τον βοηθήση ό Θεός νά ξεπεράση ένα πάθος του, θά τό πάρη επάνω του, θά ύπερηφανευθή, γιατί θά νομίζη ότι μόνος του τό ξεπέρασε, χωρίς την βοήθεια του Θεού.

«Απαλλαγή από τό σκοτάδι τής αμαρτίας»

- Είναι πολύ βαρύ, Γέροντα, νά μολύνη κανείς τό Άγιο Βάπτισμα;
- Ανάλογα πόσο τό μολύνει. Άλλος τό μολύνει πολύ, άλλος λίγο, άλλος κάνει έναν λεκέ, άλλος δύο... - Και είναι τά μεγάλα αμαρτήματα πού μολύνουν τό Βάπτισμα;
- Έ, φυσικά, τά θανάσιμα αμαρτήματα τό μολύνουν και τότε ή θεία Χάρις απομακρύνεται από τόν άνθρωπο. Βέβαια δεν τόν εγκαταλείπει, όπως ούτε ό Φύλακας Άγγελος δεν τόν εγκαταλείπει. Θυμάστε τί είχε πει ό διάβολος στον ιερέα των ειδώλων γιά τόν μοναχό πού ήθελε νά παντρευτή την κόρη του;
«Μή βιάζεσαι· αυτός εγκατέλειψε τόν Θεό, άλλα ό Θεός δεν τόν εγκατέλειψε ακόμη»[2].
- Γέροντα, μπορεί κανείς νά ζή στο σκοτάδι τής αμαρτίας και νά μήν τό αισθάνεται;
- Όχι, τήν αίσθηση όλοι τήν έχουν, άλλα υπάρχει αδιαφορία. Γιά νά έρθη κανείς στο φως τού Χριστού, πρέπει νά θέλη νά βγη από τό σκοτάδι τής αμαρτίας.
Άς πάρουμε γιά παράδειγμα κάποιον πού κλείσθηκε κατά λάθος σέ ένα σκοτεινό υπόγειο. Μόλις δή μιά ακτίνα νά περνάη άπό μιά ρωγμή, κοιτάζει πώς νά βγη στό φώς. Θά άνοιξη σιγά-σιγά τήν ρωγμή, γιά νά βρή τήν πόρτα και νά βγή έξω.
Έτσι και από τήν στιγμή πού ό άνθρωπος θά αίσθανθη τό καλό ώς ανάγκη και μπη μέσα του ή καλή ανησυχία, θά καταβάλη προσπάθεια νά βγή από τό σκοτάδι της αμαρτίας.
Αν πή: «αυτό πού κάνω είναι λανθασμένο, δέν πηγαίνω καλά», ταπεινώνεται, έρχεται ή Χάρις του Θεού, και από εκεί και πέρα προχωράει κανονικά.
 Αλλά, αν δέν μπή μέσα του ή καλή ανησυχία, είναι δύσκολο νά βοηθηθή.

Κάποιος λ.χ. βρίσκεται σέ κλειστό χώρο και αισθάνεται άσχημα. Του λές: «σήκω, άνοιξε την πόρτα καί βγές έξω νά πάρης λίγο οξυγόνο, γιά νά συνέλθης», καί εκείνος αρχίζει: «Δέν μπορώ νά βγώ έξω. Καί γιατί νά είμαι κλεισμένος μέσα καί νά μήν μπορώ νά πάρω αναπνοή;
Καί γιατί νά μήν έχω οξυγόνο; Καί γιατί ό Θεός νά μέ εχη εδώ καί τους άλλους έξω;».
Έ, μπορεί αυτός νά βοηθηθή; Ξέρετε πόσοι βασανίζονται, επειδή δέν άκουν κάποιον πού μπορεί νά τους βοηθήση πνευματικά;
Ό άνθρωπος μέ τήν αμαρτία κάνει τον επίγειο παράδεισο επίγεια κόλαση. Αν ή ψυχή του μολυνθή μέ θανάσιμες αμαρτίες, ζή μιά δαιμονική κατάσταση· αντιδρά, βασανίζεται, δέν έχει ειρήνη. Αντίθετα, όποιος είναι κοντά στον Θεό, έχει τόν νου του στά θεια νοήματα καί έχει πάντοτε καλούς λογισμούς, είναι ειρηνικός καί ζή τόν Παράδεισο στην γή.
Αυτός ό άνθρωπος έχει κάτι ξεχωριστό άπό εκείνον πού είναι μακριά από τόν Θεό, καί αυτό είναι αισθητό καί στους άλλους. Νά, αυτό είναι ή θεία Χάρις, ή οποία προδίδει τόν άνθρωπο, ακόμη κι αν κρύβεται.
__________

1. Ψαλμ. 50, 12.
2.Βλ. Εύεργετινός, τόμος Α', Ύπόθεσις Α', σ. 54 κ.έ
______________

Απόσπασμα από τις σελίδες 111-116 του βιβλίου:
            ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ Γ΄  
                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ   http://anavaseis.blogspot.com/2011/02/1-1-2.html?utm_source=BP_recent

Γέροντας Παΐσιος: ...πάντα συνιστώ μετάνοια καί εξομολόγηση.

Υπάρχει μετάνοια χωρίς τήν προαίρεση μας;

- Ναί, είναι η αναγκαστική μετάνοια. Σου ζητάω δηλαδή νά μέ συγχώρεσης γιά ένα κακό πού σου έκανα, γιά νά γλυτώσω άπό τίς συνέπειες, άλλά εσωτερικά δέν αλλάζω. Ό διαβολεμένος άνθρωπος κάνει δήθεν ότι μετάνοιωσε καί πηγαίνει μέ πονηριά, βάζει μετάνοιες μέ προσποιητή καλωσύνη, γιά νά πλανέση τούς άλλους. Άλλά καί τό νά πάη κανείς νά πή τίς αμαρτίες του στόν πνευματικό, γιατί φοβάται μήπως πάη στήν κόλαση, καί αυτό δέν είναι μετάνοια.

Γιατί δέν είναι ότι μετανοεί γιά τίς αμαρτίες του, άλλά τό θέμα είναι νά μήν πάη στήν κόλαση! Μετάνοια πραγματική είναι πρώτα νά συναισθανθή ό άνθρωπος τό σφάλμα του, νά πονέση, νά ζητήση συγχώρεση άπό τόν Θεό καί μετά νά έξομολογηθή. Έτσι θά έρθη ή θεία παρηγοριά. Γι' αυτό πάντα συνιστώ μετάνοια καί εξομολόγηση. Μόνον εξομολόγηση ποτέ δέν συνιστώ.

Νά, καί όταν γίνεται ένας σεισμός, βλέπει κανείς ότι όσοι έχουν καλή προαίρεση συγκλονίζονται, μετανοούν καί αλλάζουν ζωή. Οί άλλοι, οί περισσότεροι, έρχονται προς στιγμήν σέ συναίσθηση, μόλις όμως περάση ό κίνδυνος, πάλι γυρίζουν στήν παλιά τους ζωή. Γι' αυτό, όταν μου είπε κάποιος ότι στήν πόλη πού μένει έγινε δυνατός σεισμός, του είπα: Σας κούνησε δηλαδή γερά σας ξύπνησε όμως;. Μάς ξύπνησε, μάς ξύπνησε, μου λέει. Πάλι όμως θά κοιμηθήτε, του είπα.

πηγή
& http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/02/blog-post_16.html

Γέροντας Παΐσιος: Αν καλοπερνάς δεν σε κάνει καρδιά και… να πεθάνεις!!!

Διονυσιάτης ιερομόναχος επισκέφτηκε τον  π. Παΐσιο, όταν πλέον η ασθένεια του Γέροντα βρισκόταν στο αποκορύφωμά της για να τον παροτρύνει να πάει σε γιατρό.

Μην ξεχνάμε πως η άσκηση και ο πόνος συνόδευαν ισοβίως τον Γέροντα.Υπέφερε, πονούσε, λοιπόν, πολύ ο Γέροντας και ο ιερομόναχος τον ρώτησε :

-Γέροντα εσείς είπατε πως όταν χρειάζεται να καταφεύγουμε στους γιατρούς. Τώρα εσείς γιατί δεν πηγαίνετε σε γιατρό;

-Καλά, του λέει ο Γέροντας, δεν είπα  και ανάθεμα αν δεν πάει κάποιος σε γιατρό!

Βρε ευλογημένε, σκέψου: πώς θα πάω εκεί επάνω-εννοώντας την Βασιλεία του Θεού- χωρίς να πονέσω, να δοκιμαστώ, να κακοπαθήσω;

Θα είμαι τελείως άγνωστος εκεί, γιατί εκεί κανείς δεν θα είναι που να μην πόνεσε, είτε με ασθένεια , είτε με εκούσια άσκηση.  

Πρέπει να ζούμε με τέτοια κακοπάθεια που να προτιμούμε να φύγουμε απ΄αυτήν την ζωή, γιατί αλλιώς-εδώ που τα λέμε παπά μου μεταξύ μας -αν καλοπερνάς, μετά δεν σε κάνει καρδιά και να πεθάνεις(!), συνέχισε ο Γέροντας!

Αμέσως μετά λέει στον Ιερομόναχο:  Είπα και εγώ παπά μου τι θα μου πεις. Για σκέψου: πόσος πόνος και θλίψεις, πόσες δοκιμασίες και πειρασμούς έχουν οι άνθρωποι που έρχονται εδώ, πόσο κόπο και έξοδα κάνουν φτωχοί άνθρωποι για φτάσουν μέχρι εδώ και να βρουν το καλύβι μου κλειστό, γιατί έχω πάει εγώ να φροντίσω τον εαυτό μου;….

Ο Γέροντας (όπως αναφέρουν και τα πνευματικά του τέκνα) το μόνο που ζητούσε με ένταση από τον Θεό ήταν να βοηθά τους τούς  πάσχοντες αδελφούς που δεν σταματούσαν να προσέρχονται ζητώντας βοήθεια.

Πώς να μην συγκινηθεί μετά ο καλός Θεός και να μην εισακούει τις προσευχές του; Αλήθεια, αγαπητοί αναγνώστες,  πόσο  πρέπει να μας παραδειγματίζει και εμάς η θυσία αγάπης και προσφοράς του Γέροντα για τους αδελφούς…

Αναρωτηθήκαμε αν εμείς  με την σειρά μας θυσιάζουμε κάτι από το χρόνο μας, από την καλοπέρασή μας, για την αγάπη των αδελφών μας και πόσο προστρέχουμε στις ανάγκες τους;

Μακάρι να το πράττουμε για την δόξα του Θεού και τη δική μας σωτηρία.

Για την Romfea.gr, π. Νεκτάριος Σαββίδης (Βέροια)

http://www.romfea.gr/foni-ierarxon/17160-2013-05-22-16-47-10

 

Πηγή:agioiapostoloiartas

O Γέροντας Παΐσιος προέβλεψε επακριβώς τη σημερινή οικονομική κρίση

Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη, διδάκτορα Φιλοσοφίας
Μεγάλο παραμένει σε Ελλάδα και εξωτερικό το ενδιαφέρον για τα λεχθέντα του Γέροντα Παΐσιου, τα οποία προέβλεψαν πριν από πολλά χρόνια τα σημερινά δραματικά γεγονότα στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Πράγματι διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, εκτιμούν τα μέγιστα τον αξέχαστο Αγιορείτη Γέροντα και μελετούν την παρακαταθήκη-θησαυρό που μας άφησε. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για τον απλό λαό - που πάντοτε έχει βαθιά μέσα στην καρδιά του τη μεγάλη μορφή του Παΐσίου - αλλά και για ειδικούς επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, που και οι ίδιοι παραμένουν έκθαμβοι μπροστά στο μεγαλείο του Γέροντα.

Τεράστια η γκάμα θεμάτων, για τα οποία μίλησε ο Γέροντας Παΐσιος. Αυτά τα θέματα καταγράφτηκαν συχνά από τους επισκέπτες του, που έμειναν συγκλονισμένοι από την προσωπικότητα του Γέροντα. Τα θέματα είναι σήμερα κοινώς αποδεκτά και αποδεδειγμένα. Απέραντη όμως είναι και η θεματολογία των προφητειών του Παΐσιου, οποίος με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και περισσότερο δικαιώνεται, σε σημείο μάλιστα που πολλοί να λένε, ανοιχτά πλέον, ότι το πνεύμα των όσων με τη φώτιση του Θεού προείδε ταιριάζει απόλυτα στις δικές μας ημέρες, ημέρες που ουκ ολίγοι χαρακτήρισαν ακόμη και ως "εσχατολογικές".

Η απίστευτη οικονομική κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή τον "πολιτισμένο" κόσμο της Δύσης αποτελεί αναμφίβολα ένα ζήτημα που αρκετοί ερευνητές αναζητούν μέσα στις παλαιότερες προβλέψεις χαρισματικών ατόμων. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωριστή είναι σίγουρα η θέση του Γέροντα Παΐσιου. Αναζητούν, δηλαδή, οι σύγχρονοι προβληματισμένοι άνθρωποι να δουν τι ακριβώς ειπώθηκε από τους σοφούς του παρελθόντος για τις δύσκολες και χαλεπές εποχές μας, κατά πόσο αυτοί ήταν ακριβείς στα όσα προφήτευσαν και βέβαια κατά πόσο όλα όσα είπαν τότε μπορούν να μας είναι χρήσιμα στον δικό μας αγώνα της ζωής.

Θα δούμε, λοιπόν, μερικές από τις ρήσεις του Γέροντα Παΐσιου για τις σημερινές άθλιες ημέρες μας, που οδηγούν αρκετούς συνανθρώπους μας στην απόγνωση. Θα παραθέσουμε δε μόνο τα πλήρως αποδεδειγμένα λεγόμενα του Γέροντα, που κατέγραψαν σοβαροί άνθρωποι, διακεκριμένοι για το έργο τους, και όχι τα όσα αναπόδεικτα γράφονται - πολλές φορές ανεύθυνα - στο διαδίκτυο, τα οποία δεν θεωρούμε σοβαρά. Εξάλλου, σε όλες μας τις έρευνες καταφεύγουμε σε έγκυρες πηγές και ουδέποτε ασχοληθήκαμε με (ή παραθέσαμε) διάφορες φήμες ή "λόγια του αέρα".

Νά τι λέει, λοιπόν, ο Γέροντας Παΐσιος για τις σημερινές δύσκολες ημέρες που διερχόμαστε. Πηγή για τα συγκεκριμένα λόγια του Γέροντα είναι το βιβλίο του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σωτήρχου "Γέρων Παΐσιος":

"Ο Θεός επιτρέπει να γίνει τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Να το πάρουμε στα σοβαρά. Να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλό, όμως, θα είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά, και όχι από θλίψεις και αναγκαστικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνιστούν. Τώρα δεν πάμε να υπερασπιστούμε την Πατρίδα ή για να αγνωνιστούμε να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας. Ούτε πάμε για ένα έθνος ή για μια ιδεολογία. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο… Πάντως, θα δούμε φοβερά πράγματα. Θα δοθούν πραγματικές μάχες. Οι άγιοι θα αγιαστούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρότεροι (Αποκάλυψη, ΚΒ' 11). Νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά. Μια μπόρα είναι, και ο αγώνας έχει αξία, γιατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσολίνι, αλλά τον διάβολο. Γιαυτό θα έχουμε και ουράνιο μισθό…"

Σημειώνουμε εδώ, ως μικρό σχόλιο, τη φοβερή πράγματι φράση του Γέροντα Παΐσιου, ότι "πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνιστούν". Συνεπώς, οι μέρες μας είναι τρομακτικά δύσκολες, οι καιροί είναι ασύλληπτα πονηροί, γιαυτό και χρειάζεται ακόμα πιο δυναμικός αγώνας των πιστών, για να κατορθώσουν να διασώσουν το Πιστεύω τους και την ίδιά τους την ψυχή. Πόσο μάλλον που ο Εχθρός μηχανεύεται συνεχώς τις πλέον ύπουλες και προηγμένες μεθόδους, για να παρασύρει τα "πρόβατα του Κυρίου" στον βούρκο, για να πάρει τις ψυχές των πιστών. Διότι ο τελικός του σκοπός είναι ένας και μοναδικός: να σκοτώσει ψυχές! Κάτι που έχει να κάνει με βαθύτατα μεταφυσικά μυστικά, που ξεκινούν ήδη από τις απαρχές των αιώνων.

Παραθέτουμε επίσης τα άκρως ενδιαφέροντα αποσπάσματα που είχε ο Γέροντας Παΐσιος με πιστούς πριν από πολλά χρόνια:

"Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία που γράφει η Αποκάλυψη. Σιγά σιγά, αρκετά αρχίζουν και βγαίνουν. Φωνάζω ο ταλαίπωρος πριν από τόσα χρόνια. Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση. Η παλαβωμάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει ο "υιός της απώλειας" (Επιστολή Β' προς Θεσσαλονικείς, Β' 3)… Θα γίνει τρελοκομείο. Κάθε λίγο θα ακούμε για κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα πράγματα. Μόνο που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα. Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. (…) Θα γίνει μεγάλη σύγχυση. Μέσα στη σύγχυση αυτή, όλοι θα ζητούν ένα Μεσσία, για να τους σώσει. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πει: 

"Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδδας, εγώ είμαι ο Χριστός, που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων". 

Πέντε "εγώ" θα έχει… Ο Αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος, κατά κάποιον τρόπο, ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιαστεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμο. 

Έρχονται χρόνια δύσκολα. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι Χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Γιαυτό λέει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ΚΔ' 24 και Κατά Μάρκον ΙΓ' 22)".

Όντως, περισσότερο από συγκλονιστική είναι η παραπάνω προφητεία του Γέροντα! Τα όσα δε προείπε αρμόζουν τόσο πολύ στις μέρες μας, που πραγματικά κάνουν τον απλό άνθρωπο να ανατριχιάζει μπροστά στα κοσμοϊστορικά γεγονότα που πλησιάζουν πλέον με υπερταχύτητα και οδηγούν την ανθρωπότητα στην υπέρτατη κρίση από απαρχής αιώνων.

Τι να πρωτοσημειώσουμε από τα παραπάνω μοναδικά που είπε ο Γέροντας Παΐσιος; Τα περί "παλαβωμάρας" και "τρελοκομείου", τα οποία είναι ήδη γύρω μας εμφανέστατα; Τα περί "οικουμενισμού" (έτσι αποκαλεί η θρησκεία μας την παγκοσμιοποίηση), που έχει ήδη επιβληθεί στον πλανήτη; Ή τα περί του βδελυρού Αντίχριστου, που κάποτε - σύντομα - θα εμφανιστεί ως "Σωτήρας" της ανθρωπότητας, που θα ανακουφίσει τους πονεμένους από την κρίση ανθρώπους; Με ένα όμως αντάλλαγμα: να τον προσκυνήσουν σαν "Θεό". Ο Παΐσιος προέβλεψε επακριβώς τα σημερινά δεινά-επακόλουθα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αν και πολλοί φοβούνται ότι βρισκόμαστε ακόμη στο πρελούδιό της και αναμένονται πολύ χειρότεραπράγματα από δω και στο εξής.

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα με τα παραπάνω λεχθέντα από τον ίδιο, ιδού τι είπε επίσης ο Γέροντας Παΐσιος για τη σημερινή ελληνική (οικονομική, ηθική, κοινωνική…) κρίση:

"Εμείς σαν Έλληνες δεν κάνουμε τίποτα. Ευτυχώς που θα κάνει ο Θεός τώρα κάτι, γιατί αλλιώς με μας χωριό δεν γίνεται. Θα τα βολέψει ο Θεός τα πράγματα. Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργαστεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια"…

Έτσι ακριβώς, όπως τα είπε ο Παΐσιος, έχουν σήμερα τα πράγματα. Οι σύγχρονοι Έλληνες, βυθισμένοι μέσα στην κρίση, την απόγνωση και το αδιέξοδο, δεν δείχνουν καμιά απολύτως διάθεση, όχι μόνο να αγωνιστούν πραγματικά, αλλά δεν έχουν καν το κουράγιο να εργαστούν, σωματικά και πνευματικά. Βλέπουν την Ελλάδα γύρω τους να γκρεμίζεται, και αυτοί μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με τους Ινδιάνους, τον καιρό που τους εξαφάνισαν οι Ευρωπαίοι άποικοι. Την ώρα που οι ξένοι έπαιρναν την πατρίδα τους, εκείνοι (με εξαίρεση ελάχιστες φυλές, που πάλαιψαν μέχρι την τελευταία στιγμή) κάθονταν άπραγοι, μεθυσμένοι, βαστώντας ένα μπουκάλι ουίσκι στο χέρι. Έτσι πέθανε ο ινδιάνικος πολιτισμός. Έτσι, άραγε, θα πεθάνει και ο ελληνικός πολιτισμός;

Και κάτι τελευταίο. Παντού ακούμε για "κρίση", "κρίση" και πάλι "κρίση". Είναι αναμφισβήτητα η λέξη της εποχής. Όμως, οφείλουμε να θυμηθούμε, ότι για "μέλλουσα Κρίση" έκαναν λόγο τόσο η Αποκάλυψη του Ιωάννη, όσο και πλήθος προφητών και αγίων. "Κρίση" ήταν η ακριβής λέξη που χρησιμοποιούσαν, μιλώντας με πάθος και με δυναμισμό. Σαν να ήθελαν να μας προειδοποιήσουν για κάτι.

Άρα; Χρειάζεται, άραγε, να ειπωθεί κάτι παραπάνω;

Από το βιβλίο του Ησαΐα Κωνσταντινίδη "Ο Γέροντας Παΐσιος και τα μελλούμενα να συμβούν", Κεφάλαιο 3ο.

Σχόλιο ιστολογίου: Στο πολύ καλό κείμενο του κ. Κωνσταντινίδη, θα θέλαμε να προσθέσουμε ένα σχόλιο, με αφορμή το τελευταίο απόσπασμα που παραθέτει από τα λόγια του Γέροντα Παΐσιου. Και αυτό επειδή από τα λόγια του Γέροντα

"Θα τα βολέψει ο Θεός τα πράγματα. Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργαστεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια"

… πηγάζει μια νότα αισιοδοξίας. Είναι σαφές ότι ο Γέροντας έμμεσα δηλώνει ότι οι Έλληνες ζούσαν πάντα κοντά στο Θεό και κοντά του θα επιστρέψουν, αλλά μόνο αφού υποβληθούν σε δοκιμασίες και πονέσουν.

by Siglitiki - πηγή