Τί λεβεντιὰ εἶχαν οἱ Ἅγιοι
– Γέροντα, σκέφτομαι ὅτι, ἂν ἔβλεπα τὸν τροχὸ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, θὰ
πέθαινα ἀπὸ τὸν φόβο μου!
– Ἅμα πέθαινες, πρὶν σὲ ἀνεβάσουν στὸν τροχό, καλὰ θὰ ἦταν· θὰ ἦταν
εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀλλὰ ἂν τυχὸν ἀνέβαινες ἐκεῖ καὶ δυσκολευόσουν, ἐκεῖνο θὰ
Τί ἀγάπη εἶχαν οἱ ἅγιοι Μάρτυρες γιὰ τὸν Χριστό, τί λεβεντιά! Ἡ Ἁγία Σολομονὴ μὲ τὰ ἑπτὰ παιδιά της14, ἕνας‐ἕνας, μαρτύρησαν ὅλοι. Ὁ Ἅγιος Λογγῖνος15
ἔκανε τραπέζι σʹ αὐτοὺς ποὺ πῆγαν νὰ τὸν συλλάβουν καὶ τοὺς φιλοξένησε. Ἐκεῖνοι
βιάζονταν νὰ τοὺς δείξη ποιός εἶναι ὁ Λογγῖνος, γιὰ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν καὶ
ἐκεῖνος τοὺς ἔλεγε: «Θὰ σᾶς τὸν δείξω!». Ὅταν τοὺς εἶπε ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος, ἐκεῖνοι
δίστασαν, ἀλλὰ ὁ Ἅγιος Λογγῖνος τοὺς παρακάλεσε νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἐντολὴ ποὺ
εἶχαν, καὶ ἔτσι τὸν ἀποκεφάλισαν. Καὶ ὁ Ἅγιος Γεδεὼν ὁ Καρακαλληνὸς16 τί καρτερία
εἶχε! «Πάρτε τὸ χέρι, εἶπε στοὺς δημίους, πάρτε καὶ τὸ πόδι, πάρτε καὶ τὴν μύτη. Γιὰ
νὰ μὴν τὰ πολυλογῶ, πάρτε τα ὅλα!». Φοβερό! Ἀλλά, γιὰ νὰ φθάση ὁ ἄνθρωπος σʹ
αὐτὸ τὸ σημεῖο, πρέπει νὰ μὴν ἀγαπάη τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀγαπάη τὸν Θεό. Ἡ
μητέρα μπαίνει μέσα στὴν φωτιά, γιὰ νὰ σώση τὸ παιδί της. Ἐπειδὴ ἡ ἀγάπη της εἶναι
ἰσχυρότερη ἀπὸ τὸ κάψιμο τῆς φωτιᾶς, δὲν καταλαβαίνει πόνο. Ἡ ἀγάπη γιὰ τὸ παιδί
της σκεπάζει τὸν πόνο. Πόσο μᾶλλον ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό!
Γιὰ τὸν Ἅγιο ποὺ προχωρεῖ στὸ μαρτύριο, ἡ ἀγάπη του γιὰ τὸν Χριστὸ εἶναι
ἀνώτερη ἀπὸ τὸν πόνο, γιʹ αὐτὸ καὶ τὸν ἐξουδετερώνει. Τὸ μαχαίρι τοῦ δημίου τὸ
ἔνιωθαν οἱ Μάρτυρες γλυκύτερο καὶ ἀπὸ τὸ δοξάρι τοῦ βιολιοῦ. Ὅταν φουντώση ἡ
ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, τότε τὸ μαρτύριο εἶναι πανηγύρι· ἡ φωτιὰ ἀνακουφίζει
καλύτερα ἀπὸ λουτρό, γιατὶ τὸ κάψιμο χάνεται ἀπὸ τὸ κάψιμο τῆς θείας ἀγάπης. Τὸ
γδάρσιμο εἶναι χάιδεμα. Ὁ θεῖος ἔρωτας παίρνει τὴν καρδιά, παίρνει καὶ τὸ μυαλό, καὶ
τρελλαίνεται ὁ ἄνθρωπος. Δὲν καταλαβαίνει οὔτε πόνο οὔτε τίποτε, γιατὶ ὁ νοῦς του
εἶναι στὸν Χριστὸ καὶ πλημμυρίζει ἡ καρδιά του ἀπὸ χαρά. Πόσοι Ἅγιοι πήγαιναν στὸ
μαρτύριο καὶ ἔνιωθαν τέτοια χαρά, λὲς καὶ πήγαιναν σὲ πανηγύρι! Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος17
ἔτρεχε στὸ μαρτύριο καὶ φώναζε: «Ἀφῆστε με νὰ μαρτυρήσω, ἀφῆστε με νὰ μὲ φᾶνε
τὰ θηρία». Τὴν χαρὰ ποὺ ἔνιωθε ἐκεῖνος δὲν τὴν αἰσθάνεται οὔτε ἕνας νεαρὸς
ἐρωτευμένος ποὺ λέει: «Θέλω αὐτὴν νὰ παντρευτῶ καὶ δὲν ὑπολογίζω κανέναν, οὔτε
μάνα οὔτε πατέρα». Ἀπὸ τὴν τρέλλα τοῦ ἐρωτευμένου μεγαλύτερη ἦταν ἡ «τρέλλα»
τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου.
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἀγωνίσθηκαν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες
ἔχυσαν τὸ αἷμα τους, οἱ Ὅσιοι Πατέρες ἔχυσαν ἱδρῶτες καὶ δάκρυα, ἔκαναν
πνευματικὰ πειράματα στὸν ἑαυτό τους, σὰν καλοὶ βοτανολόγοι, ταλαιπωρήθηκαν οἱ
ἴδιοι ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ μᾶς
ἀφήσουν τὶς πνευματικές τους συνταγές. Ἔτσι προλαβαίνουμε τὸ κακὸ ἢ
θεραπεύουμε μιὰ πνευματικὴ ἀρρώστια μας καὶ ἀποκτᾶμε ὑγεία καί, ἐὰν
φιλοτιμηθοῦμε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε στοὺς ἀγῶνες, μποροῦμε ἀκόμη καὶ νὰ ἁγιάσουμε.
Δὲν συγκρίνονται, φυσικά, ὅλοι οἱ ἀγῶνες τῶν Ὁσίων, οἱ νηστεῖες, οἱ ἀγρυπνίες
κ.λπ., οὔτε καὶ τὰ βασανιστήρια ὅλων τῶν ἁγίων Μαρτύρων μὲ τὸ Πάθος τοῦ Κυρίου
μας, διότι ὅλους τοὺς βοηθοῦσε ὁ Χριστὸς θεϊκά, καὶ γλυκαίνονταν οἱ πόνοι τους ἀπὸ
τὴν μεγάλη Του ἀγάπη. Στὸν ἑαυτό Του ὅμως ὁ Χριστὸς δὲν χρησιμοποίησε καθόλου
τὴν θεϊκή Του δύναμη καὶ ὑπέφερε τὸν πολὺ πόνο στὸ εὐαίσθητο Σῶμα Του ἀπὸ τὴν
πολλὴ ἀγάπη πρὸς τὸ πλάσμα Του. Αὐτὴν τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο
ἐὰν αἰσθανθῆ κανείς, τότε μόνο θὰ εἶναι καὶ ἐσωτερικὰ πραγματικὰ ἄνθρωπος.
Ἀλλιῶς θὰ εἶναι πιὸ ἀναίσθητος καὶ ἀπὸ τὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ὁ ἥλιος
αἰσθάνθηκε τὸ Πάθος τοῦ Κυρίου καὶ σκοτείνιασε, γιατὶ δὲν ἄντεχε νὰ τὸ βλέπη. Ἡ
γῆ, καὶ αὐτὴ τρόμαξε, ὅταν τὸ εἶδε. Οἱ πέτρες, καὶ αὐτὲς κομματιάσθηκαν. Οἱ τάφοι,
καὶ αὐτοὶ σείσθηκαν τόσο δυνατά, ποὺ ξύπνησαν πολλοὺς κεκοιμημένους ἀπὸ χρόνια
καὶ τοὺς ἔβγαλαν ἔξω νὰ διαμαρτυρηθοῦν γιὰ τὴν ἀχάριστη αὐτὴ συμπεριφορὰ τῶν
ἀνθρώπων πρὸς τὸν Εὐεργέτη καὶ Λυτρωτή τους Θεό.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση»
13 Ἡ μνήμη τους ἑορτάζεται στὶς 19 Δεκεμβρίου.
14 Ἡ μνήμη τους ἑορτάζεται τὴν 1η Αὐγούστου.
15 Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 16 Ὀκτωβρίου.
16 Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 30 Δεκεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου