”Ο Άγιος Πορφύριος μίλησε πριν 40 χρόνια για τον προσωπικό αριθμό του πολίτη. Και ο Άγιος Παΐσιος, επίσης, είχε πει ότι αυτή η κάρτα που θα τα έχει όλα δεν πρέπει να την πάρετε…”

π. Σάββας Αγιορείτης:

 Ο δε αριθμός του χαράγματος αυτού χξς’ (666) λέει η αποκάλυψις για τον αριθμό αυτού το χάραγμα, το οποίο θα βάλει ο αντίχριστος στα μέτωπα και στα χέρια και θα σφραγίσει όλους τους δικούς του. Και αυτό φυσικά δεν πρέπει να το πάρει κανένας ορθόδοξος χριστιανός.

Διαβάστε περισσότερα »

 Ο ΨΑΛΜΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ

 

Είθε η καταισχύνη να έλθη εναντίον των αλαζονικών τυράννων μας, ο εξευτελισμός και η εξουθένωσις εναντίον των υπερηφάνων, οι οποίοι μας κατατυραννούν.

ΨΑΛΜΟΣ 122 - Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΟΜΕΝΩΝ

ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Αλήθεια, πονάει η ψυχή σου..

Γνώρισα κάποιον που εκκλησιαζόταν τακτικά, νήστευε κ.λπ. και είχε την εντύπωση ότι ζούσε πνευματικά.

Εν τω μεταξύ, ενώ είχε πέντε διαμερίσματα, δύο μισθούς, παιδιά δεν είχε, δεν έδινε δραχμή σε έναν φτωχό. «Καλά, του είπα, έχεις τόσους φτωχούς συγγενείς, γιατί δεν τους δίνεις κάτι; Τί θα τα κάνης; Δώσε σε χήρες, σε ορφανά». Και ξέρετε τί μου είπε; «Καλά, να μην παίρνω ενοίκιο από την χήρα αδελφή μου;». Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου, όταν το άκουσα. Νά, αυτή είναι η κοσμική δικαιοσύνη! «Αφού δεν είναι δικά μου τα παιδιά που θα πεινάσουν, σού λέει ο άλλος, δεν έχω ευθύνη.

Δεν τον αδικώ.

Αλλοίμονο, εγώ να αδικήσω!», και αναπαύουν τον λογισμό τους με τον δικό τους τρόπο, αλλά ανάπαυση πραγματική δεν έχουν. Με μια ανθρώπινη λογική, με μια δικαιοσύνη κοσμική, αδιαφορούν μπροστά σε σοβαρές καταστάσεις.

Πώς να νιώσουν ύστερα κάτι το πνευματικό; Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να δώσουν ένα σπίτι ευλογία και από την άλλη μεριά, αν τους χρωστάη κάποιος ένα νοίκι, να του κάνουν μήνυση.

Πώς το εξηγείτε αυτό;

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου:!!!!!!!!!

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Αλήθεια, πονάει η ψυχή σου..

Γνώρισα κάποιον που εκκλησιαζόταν τακτικά, νήστευε κ.λπ. και είχε την εντύπωση ότι ζούσε πνευματικά.

Εν τω μεταξύ, ενώ είχε πέντε διαμερίσματα, δύο μισθούς, παιδιά δεν είχε, δεν έδινε δραχμή σε έναν φτωχό. «Καλά, του είπα, έχεις τόσους φτωχούς συγγενείς, γιατί δεν τους δίνεις κάτι; Τί θα τα κάνης; Δώσε σε χήρες, σε ορφανά». Και ξέρετε τί μου είπε; «Καλά, να μην παίρνω ενοίκιο από την χήρα αδελφή μου;». Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου, όταν το άκουσα. Νά, αυτή είναι η κοσμική δικαιοσύνη! «Αφού δεν είναι δικά μου τα παιδιά που θα πεινάσουν, σού λέει ο άλλος, δεν έχω ευθύνη.

Δεν τον αδικώ.

Αλλοίμονο, εγώ να αδικήσω!», και αναπαύουν τον λογισμό τους με τον δικό τους τρόπο, αλλά ανάπαυση πραγματική δεν έχουν. Με μια ανθρώπινη λογική, με μια δικαιοσύνη κοσμική, αδιαφορούν μπροστά σε σοβαρές καταστάσεις.

Πώς να νιώσουν ύστερα κάτι το πνευματικό; Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να δώσουν ένα σπίτι ευλογία και από την άλλη μεριά, αν τους χρωστάη κάποιος ένα νοίκι, να του κάνουν μήνυση.

Πώς το εξηγείτε αυτό;

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου:!!!!!!!!!