Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Ὁ Θεὸς νὰ δίνη μετάνοια.
Ὤ, ἄν καταλαβαίναμε τὴν μακροθυμία τοῦ Θεοῦ! Ἑκατό χρόνια χρειάσθηκαν γιὰ νὰ γίνη ἡ Κιβωτός τοῦ Νῶε65. Μήπως ὁ Θεὸς δὲν μποροῦσε νὰ κάνη γρήγορα μία Κιβωτό; Ἀλλά ἄφησε τὸν Νῶε νὰ παιδεύεται ἑκατό χρόνια, γιὰ νὰ καταλάβουν καὶ οἱ ἄλλοι καὶ νὰ μετανοήσουν. Ἐκεῖνος ἔλεγε: «Δέστε, θὰ γίνη κατακλυσμός! Μετανοῆ-στε!». Ἐκεῖνοι τὸν κορόιδευαν. «Κλουβιά, ἔλεγαν, φτιάχνει» καὶ εἶχαν τὸν χαβά τους. Καὶ τώρα, σὲ δύο λεπτά μπορεῖ ὁ Θεὸς ὅλον τὸν κόσμο νὰ τὸν συγκλονίση καὶ νὰ τὸν κάνη νὰ ἀλλάξη, νὰ γίνουν ὅλοι πιστοί, σοῦπερ πιστοί! Πῶς; Ἄν γυρίση τὸ κουμπί στὸν σεισμό σιγά-σιγὰ ἀπὸ τὰ 5 στὰ 6 ρίχτερ... στὰ 7... Στὰ 8, οἱ πολυκατοικίες θὰ πᾶνε σάν τούς μεθυσμένους, θὰ ἀρχίση ἡ μία νὰ χτυπᾶ τὴν ἄλλη. Στὰ 10 ὅλοι θὰ ποῦν: «Ἥμαρτον! Σὲ παρακαλοῦμε, σῶσε μας». Μπορεῖ καὶ ὅλοι νὰ ποῦν: «Καλόγεροι θὰ γίνουμε!». Μόλις ὅμως τελειώση ὁ σεισμός, ἐνῶ ἀκόμη θὰ κουνιοῦνται λίγο, λαλᾶ δὲν θὰ πέφτουν, πάλι στὰ μπουζούκια θὰ τρέξουν. Γιατί ἡ ἐπιστροφή τούς αὐτή δὲν θὰ ἔχη πραγματική μετάνοια, ἀλλὰ ἁπλῶς θὰ ποῦν ἔτσι, γιὰ νὰ γλυτώσουν τὸ κακό.–Γέροντα, ὅταν συμβαίνη λ.χ. μία θεομηνία καὶ εἶναι ὀργή Θεοῦ, ἄν προσευ-χηθοῦν οἱ δίκαιοι, δὲν εἰσακούονται;–Ξέρεις τί γίνεται; Δὲν εἶναι ὅτι ἔχει μετάνοια ὁ κόσμος, ὅποτε εἰσακούονται ἀπὸ τὸν Θεό οἱ δίκαιοι. Ἄλλο εἶναι ὅταν παροργίζουμε τὸν Θεό καὶ τὸ ἀναγνωρίζουμε, τότε λυπᾶται ὁ Θεὸς καὶ μᾶς βοηθάει. Ἀλλά, ὅταν δὲν ἀναγνωρίζη κανεὶς ὅτι παροργίζει τὸν Θεό καὶ συνεχίζη τὸ τυπικό του, τότε πῶς νὰ ἀκούση ὁ Θεὸς τὶς προσευχές τῶν δικαίων; Σφάλλει ὁ ἄνθρωπος; Πρέπει νὰ καταλάβη ὅτι σφάλλει, γιὰ νὰ τὸν συγχωρήση ὁ Θεός. Μετά, βλέπετε, οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι, ἄν κάνουν κάποιο σφάλμα, δὲν ἔχουν ἐλαφρυντικά. «Υπέρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἁγνοημάτων», λέει μία εὐχή66. Γιὰ τὸν καημένο τὸν κόσμο τὰ σφάλματα εἶναι «ἀγνοήματα», ἐνῶ γιὰ τούς πνευματικούς ἀνθρώπους εἶναι «ἁμαρτήματα». Γι' αὐτό, ἄν γίνη κάποιο σφάλμα ἀπὸ πνευματικούς ἀνθρώπους, εἶναι βαρύ. Οἱ κοσμικοί ἔχουν ἐλαφρυντικά. Φέτος67τὸν Δεκαπενταύγουστο ποὺ ἐπίασε φωτιά στὸ Ἅγιον Ὅρος, ἦταν κάτι φοβερό! Ἔφθασαν ὅλοι οἱ εἰδικοί, ἀλλὰ κανεὶς δὲν μποροῦσε νὰ κάνη τίποτε. Ὅλοι παρακολουθοῦσαν τὴν φωτιά. Καὶ μερικοί ἔλεγαν: «Γιατί ἡ Παναγία δὲν τὴν σβήνει;». Φθάνουμε σὲ σημεῖο νὰ βλασφημοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Μετά ἀπὸ ἔξι ἡμέρες ἐπίασε πάλι φωτιά σὲ ἄλλο σημεῖο, ἀλλὰ ἐπίασε βροχή καὶ τὴν ἔσβησε ἀμέσως. Δὲν καταλαβαίνουν, πῶς αὐτή ἡ φωτιά ἔσβησε καὶ ἡ ἄλληδὲν ἔσβηνε;Ὁρισμένοι, χωρίς νὰ γνωρίζουν τούς πνευματικούς νόμους ποὺ λειτουργοῦν, προσεύχονται μὲ πόνο, ἀλλὰ δὲν εἰσακούονται, γιατί εἶναι πιά ὀργή Θεοῦ. Ὁρισμένοι πάλι δὲν προσεύχονται, δὲν κάνουν οὔτε ἕνα κομποσχοίνι, γιατί συμφωνοῦν μὲ τὴν δικαία ὀργή τοῦ Θεοῦ, ποὺ σκοπό ἔχει νὰ συνετίση τούς ἀνθρώπους. Ὁ Θεὸς νὰ φωτίση περισσότερο ἐμᾶς τούς μοναχούς, γιατί οἱ περισσότεροι εἴμαστε μωρές παρθένες καὶ τὰ λυχνάρια μᾶς ἔχουν νερό μὲ λίγο λάδι στὸ φιτίλι. Οἱ κοσμικοί περιμένουν ἀπὸ ἐμᾶς νὰ τούς φωτίσουμε τὸν δρόμο, γιὰ νὰ μή σκοντάφτουν!Νὰ παρακαλοῦμε νὰ δίνη ὁ Θεὸς μετάνοια στὸν κόσμο, γιὰ νὰ ἀποφύγουμε τὴν δικαία ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ἡ μέλλουσα ὀργή τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ ν' ἀντιμετωπισθῆ διαφορετικά παρά μόνο μὲ μετάνοια καὶ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του.
Χάθηκε ἡ ὑπομονή ἀπὸ τούς ἀνθρώπους.
–Γέροντα, γιατί σήμερα δὲν ἔχουμε ὑπομονή;
–Ἡ σημερινή κατάσταση δὲν βοηθάει τὸν κόσμο. Ἄλλοτε ἡ ζωή ἦταν ἤρεμη καὶ οἱ ἄνθρωποι ἦταν ἤρεμοι καὶ ἡ βιασύνη ποὺ μπῆκε στὸν κόσμο ἔκανε τούς ἀνθρώπους ἀνυπόμονους. Παλιά ἤξερε κανεὶς ὅτι θὰ φάη ντομάτα τέλη Ἰουνίου, δὲν τὸν ἀπα-σχολοῦσε. Περίμενε τὸν Αὔγουστο νὰ φάη καρπούζι. Ἤξερε, τότε θὰ φάη σύκα, τότε θὰ φάη πεπόνι. Σήμερα τί γίνεται; θὰ πάη νὰ φέρη ντομάτες ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο νωρί-τερα, δὲν θέλει πορτοκάλλια ποὺ ἔχουν τὶς ἴδιες βιταμίνες. «Βρε, παιδάκι μου, Κάνε ὑπομονή καὶ φάε κάτι ἄλλο τώρα». Ὄχι, θὰ πάη καλά καὶ σώνει νὰ φέρη ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο ντομάτες. Σάν εἶδαν ἔτσι, ἄρχισαν στὴν Κρήτη νὰ βάζουν θερμοκήπια, γιὰ νὰ βγάλουν νωρίτερα ντομάτες. Καὶ τελικά ἐφτίαξαν παντοῦ θερμοκήπια, γιὰ νὰ τρῶνε καὶ τὸν χειμώνα ντομάτες. Σκοτώνονται νὰ φτιάξουν θερμοκήπια μὲ ὅλα τὰ εἴδη, γιὰ νὰ ἔχουν ἀπὸ ὅλα ὅλες τὶς ἐποχές καὶ νὰ μήν περιμένουν!Ἐντάξει μέχρις ἐκεῖ! Ἀλλά προχωρᾶνε καὶ πιὸ πέρα. Ἀποβραδίς εἶναι πράσινες οἱ ντομάτες καὶ τὸ πρωί τὶς παρουσιάζουν κόκκινες, φουσκωμένες! Ἔβαλα τὶς φωνές σὲ ἕναν ὑπουργό: «Τέλος πάντωντὰ θερμοκήπια, τοῦ λέω. Ἀλλά νὰ βάζουν ὁρμόνες, γιὰ νὰ ὡριμάζουν σὲ μία νύχτα τὰ φροῦτα, οἱ ντομάτες κ.λπ., καὶ ὅσοι ἔχουν μία ὁρμονική εὐαισθησία, οἱ καημένοι, νὰ παθαίνουν ζημιά;». Καὶ τὰ ζῶα τὰ ἔχουν καταστρέψει. Τί κοτόπουλα, τί μοσχάρια! Αὐτὰ ποὺ εἶναι σαράντα ἡμερῶν, τὰ κάνουν ἔξι μηνῶν μὲ τὶς ὁρμόνες. Τὰ τρώει ὁ ἄνθρωπος καὶ τί θὰ ὠφεληθῆ ἀπὸ αὐτά; Συνέχεια ὁρμόνες, γιὰ νὰ βγάζουν περισσότερο γάλα οἱ ἀγελάδες καὶ τελικά οἱ παραγωγοί δὲν μποροῦν νὰ τὸ διαθέσουν. Ἀπεργίες μετά, χύνουν τὸ γάλα στούς δρόμους, γιατί πέφτει ἡ τιμή, καὶ ὁ κόσμος πίνει γάλα ὀρμονοῦχο. Ἐνῶ, ἄν τὰ ἄφηναν ὅπως τὰ ἔκανε ὁ Θεός, ὅλα θὰ πήγαιναν ὁμαλά καὶ θὰ ἔπιναν καὶ ἁγνό γάλα. Καὶ μὲ τὶς ἐνέσεις ὅλα ἄνοστα γίνονται. Ἄνοστα πράγματα, ἄνοστοι ἄνθρωποι, ὅλα ἄνοστα! Δὲν ἔχει νοστιμάδα καὶ ἡ ζωή τούς τώρα. Ρωτᾶς νέα παιδιά: «Τί σὲ ἀναπαύει;». «Τίποτε», σοῦ λένε. Κοτζάμ παλληκάρια! «Τί σὲ εὐχαριστεῖ νὰ κάνης;». «Τίποτε». Ποῦ φθάνει ὁ ἄνθρωπος! Νομίζει ὅτι θὰ διορθώση τὸν Θεό μ' αὐτὰ ποὺ κάνει! Τὴν νύχτα τὴν κάνουν ἡμέρα, γιὰ νὰ γεννοῦν οἱ κότες. Καὶ εἶδες κάτι αὐγά; Ἄν ἔκανε ὁ Θεὸς τὸ φεγγάρι νὰ φέγγη σάν τὸν ἥλιο, θὰ παλάβωναν οἱ ἄνθρωποι. Ἐνῶ ὁ Θεὸς ἔκανε τὴν νύχτα, γιὰ νὰ ξεκουράζωνται οἱ ἄνθρωποι, τώρα ποῦ ἔφθασαν!Χάθηκε ἡ ἠρεμία ἀπὸ τούς ἀνθρώπους. Τὰ θερμοκήπια, οἱ ἐνέσεις στὰ κηπευτικά κ.λπ. ὁδήγησαν καὶ αὐτὰ τὸν κόσμο στὴν ἀνυπομονησία. Παλιά ἤξεραν ὅτι θὰ πᾶνε στὸ τάδε μέρος μὲ τὰ πόδια σὲ τόσες ὧρες. Ἕνας, ἄν εἶχε πιὸ γερά πόδια, θὰ πήγαινε λίγο νωρίτερα. Μετά βρῆκαν τὰ κάρρα. Μετά τὰ αὐτοκίνητα, τὰ ἀεροπλάνα κ.ο.κ. Συνέχεια προσπάθεια νὰ βροῦν ἄλλα μέσα πιὸ γρήγορα. Ἐφτίαξαν ἀεροπλάνα71, ποὺ νὰ μπορῆς νὰ πᾶς ἀπὸ τὴν Γαλλία στὴν Ἀμερική σὲ τρεῖς ὧρες. Μά ὅταν πάη μὲ τέτοια ταχύτητα κανεὶς ἀπὸ τὸ ἕνα κλίμα στὸ ἄλλο, καὶ μόνον ἡ ἀπότομη ἀλλαγή θὰ τὸν μπερδέψη. Βιασύνη, βιασύνη... Σιγά-σιγὰ θὰ μπαίνη στὸ βλῆμα ὁ ἄνθρωπος, θὰ πατᾶνε τὴν σκανδάλη, θὰ ἐκτοξεύεται τὸ βλῆμα, θὰ σκάη καὶ θὰ βγαίνη ἕνας παλαβός! Ποῦ θὰ πάη; Ἐκεῖ θὰ καταλήξουν. Τρελλοκομεῖο!
71. Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὰ μεγάλης ἐμβέλειας ὑπερηχητικά ἐπιβατικά ἀεροπλάνα Concorde.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου