Η αμαρτία έγινε μόδα
Αν οι σημερινοί άνθρωποι που ζουν στην αμαρτία τουλάχιστον το αναγνώριζαν, θα τους ελεούσε ο Θεός, αλλά δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και εγκωμιάζουν την αμαρτία. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, την αμαρτία να την θεωρούν πρόοδο και το ηθικό να το λένε κατεστημένο. Γι' αυτό έχουν μεγάλο μισθό, μεγάλη αξία, αυτοί που αγωνίζονται στον κόσμο και διατηρούν καθαρή ζωή.
Παλιά, αν ένας ήταν διεστραμμένος ή μέθυσος, ντρεπόταν να βγη στην αγορά, γιατί θα τον περιφρονούσαν. Ε μια, αν ήταν λιγάκι παραστρατημένη, δεν τολμούσε να βγη έξω. Και ήταν κατά κάποιο τρόπο αυτό ένα φρένο. Σήμερα, αν είναι ένας σωστός, μια κοπέλα λ.χ. αν ζη με ευλάβεια, λένε: “Βρε, πού ζη αυτή!” Αλλά και γενικά, αν οι κοσμικοί έκαναν μια αμαρτία, οι καημένοι, αισθάνονταν την αμαρτωλότητά τους, έσκυβαν και λίγο το κεφαλάκι τους και δεν ειρωνεύονταν έναν που ζούσε πνευματικά, αντίθετα τον καμάρωναν. Τώρα ούτε ενοχή αισθάνονται ούτε σεβασμός υπάρχει. Τα ισοπέδωσαν όλα. Αν ένας δεν ζη κοσμικά, τον κοροϊδεύουν.
Αγίου Παϊσίου - Βίος και Λόγοι Τόμος Α΄
Ο Θεός δεν είναι για λίγους, αλλά για όλους
Ο Θεός αποκαλύπτεται κυρίως στους γνήσια ταπεινούς. Κρύβεται συνήθως από τους υπερήφανους. Ο Θεός αναπαύεται στην πραότητα και στη ταπείνωση. Η ταπείνωση κοντεύει να καταστεί άγνωστη, αχρείαστη και άχρηστη στον κόσμο μας.
Η έξαρση της έπαρσης σήμερα αποτελεί προσόν, δύναμη, κόσμημα, ισχύ, κύρος. Ο γέροντας Παΐσιος ο αγιορείτης έλεγε: «ο Θεός αποκαλύπτεται στους λεβέντες!». Λείπει δυστυχώς πολύ αυτή η πνευματική λεβεντιά και από ορισμένους χριστιανούς μας.
Η όποια χαρά του κόσμου είναι πολύ μικρή μπροστά στη χαρά που χαρίζει ο Χριστός στους πιστούς μαθητές του. Γι’ αυτό είχε δίκιο ο γέροντας Παΐσιος όταν έλεγε: «έχω μια ζυγαριά και από τη μια μεριά βάζω όλες τις χαρές του κόσμου και από την άλλη βάζω τη μισή χαρά μου, και η ζυγαριά γέρνει προς τα μένα!»
Ο Θεός είναι για τα πιο απαιτητικά πνεύματα και μπορεί άριστα να τα ικανοποιήσει. Ο Θεός δεν είναι για λίγους, αλλά για όλους. Αποκαλύπτεται όπως είπαμε σίγουρα στους ταπεινούς.
Απομακρύνεται από τους εγωιστές, τους ορθολογιστές, τους εξυπνάκηδες, τους ψευτοδιανοούμενους. Μάλλον εκείνοι δεν τον θέλουν στη ζωή τους. Αισθάνονται ότι τους ενοχλεί, τους ελέγχει, τους εμποδίζει.
+ μοναχός Μωυσής ο αγιορείτης
Δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη ζωή
Αυτή η ζωή δεν είναι για να καλοπεράσουμε. Είναι να δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη ζωή. Γι' αυτό ο σκοπός μας πρέπει να είναι, να ετοιμαστούμε, ώστε να φύγουμε με αναπαυμένη συνείδηση, όταν μας καλέσει ο Θεός και να πετάξουμε κοντά Του. Επομένως ο σκοπός μας είναι, πως θα αναπαυθούμε στον Παράδεισο και όχι πως θα αναπαυθούμε στην γη.
Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης
Πηγή: https://isychastis7
Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθή η σημερινή κατάσταση
Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθή η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθή ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξη έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Σʹ αυτήν την κατάσταση θα δήτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξοφλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, που δεν θα στενοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία που θα περνάνε – δεν θα λέη φυσικά «δόξα σοι ο Θεός».
Πόσο ο Θεός μας αγαπά! Αυτά που γίνονται σήμερα και αυτά που σκέφτονται να κάνουν, αν γίνονταν πριν από είκοσι χρόνια που είχε περισσότερη πνευματική άγνοια ο κόσμος, θα ήταν πολύ δύσκολα. Τώρα ξέρει ο κόσμος· η Εκκλησία δυνάμωσε. Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίση γι᾿ αυτά που του χρειάζονται, φθάνει ο άνθρωπος να πιστεύη και να τηρή τις εντολές Του.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»
Το καλύτερο μνημόσυνο
Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγματα και από τα ψυχικά πάθη, εκτός από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας.
Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό. Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο παππούς μας, ο προπάππος μας, όλες οι γενεές. «Δές τί απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται. Αν όμως είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήση.
Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε στον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ’- ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο
– Γέροντα, άνθρωποι πού αρχίζουν να έχουν την καλή ανησυχία, τί βιβλία να διαβάσουν, γιά να βοηθηθούν;
– Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο, γιά να µάθουν τί θα πή Χριστός. Να συγκλονισθούν λίγο, καί ύστερα να διαβάσουν τήν Παλαιά ∆ιαθήκη. Ξέρεις τί κόπος είναι, οταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε καί σού ζητούν βοήθεια; Σάν να πηγαίνη ένα παιδί τού ∆ηµοτικού Σχολείου σέ καθηγητή Πανεπιστηµίου καί να τού λέη: «Βοήθησε µε». Τί νά τού πή ό καθηγητής; «Ενα καί ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δέν έχουν τήν καλή ανησυχία- έρχονται καί λένε: «∆εν έχω κανένα πρόβληµα, µιά χαρά εΐµαι, Πάτερ, απλώς πέρασα νά σέ δώ». Ποτέ ό άνθρωπος δέν µπορεί νά πή οτι δέν έχει τίποτε. Κάτι θα έχη. Ό αγώνας γιά πνευµατική ζωή δέν τελειώνει ποτέ. Ή µερικοί µού λένε: «Να µας πής πνευµατικά». Σαν να πάνε στον µπακάλη καί τού λένε: «∆ώσ’ µας ψώνια». Τα χάνει καί ο µπακάλης. ∆έν έχουν κάτι τό συγκεκριµένο νά ζητήσουν καί νά πουν «µού χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», άλλα λένε «δώσ’ µας ψώνια». Ή σάν νά πάνε στον φαρµακοποιό καί τού λένε «δώσ’ µας φάρµακα!», χωρίς νά τού πούνε προηγουµένως από τί πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τί τους είπε ό γιατρός. Άντε τώρα νά βρής άκρη! Βλέπεις, εκείνος πού έχει πνευµατική ανησυχία, βρίσκει τί του λείπει, τό ζητάει καί ωφελείται.
Απόσπασμα από το βιβλίο του αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, «Πνευματική αφύπνιση, Λόγοι Β΄»
Το καλό να γίνεται με καλό τρόπο
– Γέροντα, πώς σκέφτεσθε, όταν έχετε να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα;
– Σκέφτομαι τί γίνεται, τί δεν γίνεται ανθρωπίνως. Το εξετάζω από όλες τις πλευρές. «Θα κάνω αυτό· τί αντίκτυπο θα έχη εκεί, εκεί;... Τί κακό μπορεί να κάνη ή σε τί μπορεί να ωφελήση;». Εγώ πάντα ένα πρόβλημα προσπαθώ να το δώ από πολλές πλευρές, ώστε η λύση που θα δώσω να είναι, όσο γίνεται, πιο σωστή. Γιατί μπορεί να γίνουν πολλά λάθη, αν δεν προσέξη κανείς. Αν καταλάβη εκ των υστέρων τί έπρεπε να κάνη, δεν ωφελεί, γιατί πάει, πέταξε, όπως λένε, το πουλί! Ας πούμε, δεν πρόσεξε κάποιος και έκαψε ένα σπίτι. Καλά, εντάξει, δεν τον κρεμάει κανείς, αλλά το κακό έγινε.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση» , σελ.41
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου