Οἱ Μυροφόρες δὲν ὑπολόγισαν τίποτε, γιατὶ εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση καὶ ἐμπιστεύθηκαν στὸν Χριστό
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Β΄, «Πνευματικὴ ἀφύπνιση», ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς
Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης 1999
Σήμερα λείπουν καὶ οἱ δυὸ παλληκαριές·
οὔτε πνευματικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ἡ ὁποία γεννιέται ἀπὸ τὴν ἁγιότητα
καὶ τὴν παρρησία στὸν Θεό, γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθῆ μιὰ δυσκολία μὲ
πνευματικὸ τρόπο, οὔτε φυσικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ὥστε νὰ μὴ δειλιάση
κανεὶς σὲ ἕναν κίνδυνο. Πρέπει νὰ ἔχη κανεὶς πολλὴ ἁγιότητα, γιὰ νὰ
φρενάρη ἕνα μεγάλο κακό, ἀλλιῶς ποῦ νὰ στηριχθῆ;
Μιὰ
ψυχὴ σὲ ἕνα μοναστήρι ἂν ἔχη πνευματικὴ παλληκαριά, νὰ δῆς, τὸν ἄλλον
ποὺ ἔρχεται μὲ κακὸ σκοπὸ θὰ τὸν καθηλώνη μὲ τὸ ἕνα πόδι μέσα ἀπὸ τὴν
μάνδρα καὶ μὲ τὸ ἄλλο ἀπ᾿ ἔξω ! Θὰ τὸν χτυπάη στὸ κεφάλι μὲ πνευματικὸ
τρόπο, μὲ τὸ κομποσχοίνι, μὲ τὴν εὐχή, καὶ ὄχι μὲ τὸ πιστόλι. Λίγη
προσευχὴ θὰ κάνη, καὶ ὁ ἄλλος θὰ μένη ἐκεῖ ἔξω ἀκίνητος! Θὰ μένη γιά...
σκοπός! Μιὰ ψυχή, ἂν ἔχη πνευματικὴ κατάσταση, καὶ τὸ κακὸ θὰ φρενάρη
καὶ τὸν κόσμο θὰ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου